آزادی شیخ حسین اسراء: 🔸 حکایت شنیدنی علامه جعفری از جشن غدیر 🔹 مرحوم علامه محمد تقی جعفری نقل می کرد: 🔸یکی از نوه های مرحوم مورخ الدوله سپهر نویسنده کتاب ناسخ التواریخ به منزل ما آمد و اظهار داشت در شب عید غدیر در منزلی در شمال تهران، جشنی برقرار است و علاقه مندم شما هم در آن شرکت کنید. گفت: در این جشن تعداد زیادی از رجال لشکری و کشوری هستند. من تصور می کنم که اگر شما تشریف بیاورید و در آن محفل، مطالبی نیز بفرمایید مؤثر واقع شود. 🔹 محل برگزاری جشن،منزلی بزرگ و تقریبا جنگل مانند بود و بخش هایی از آن،به صورت آب نماهای بسیار بزرگ بود و به هرحال،باغی بود که کمتر نمونه آن را دیده بودم. وارد جلسه شدیم. دیدم سالنی بسیار بزرگ است که انواع و اقسام میوه ها و شیرینی ها جهت پذیرایی از حضار در آن چیده شده است. در ادامه برنامه برخی از اینها آمدند و در وصف امیرالمؤمنین (ع) اشعاری خواندند.برخی از شعرها خوب بود و برخی نیز سطحی نداشت... 🔸 من دیگر خسته شده بودم و بنا داشتم که بلند شوم که از در مجلس سیّدی با ظاهری بسیار ساده وارد شد و حتی کفش خود را برداشت و به داخل آورد که البته در آنجا این کار، خلاف عادت بود و پیدابود که صاحب مجلس و تعدادی دیگر ناراحت شده اند. 🔹عموم حضار به سید نگاهی تحقیر آمیز داشتند. کسی به او احترامی نگذاشت، ولی من در مقابلش به احترام برخاستم و او نیز سری تکان داد. سید،جوان بود و با یک طمأنینه و اطمینان خاصی بر روی زمین نشست و کسی هم تعارف نکرد که روی صندلی بنشیند. 🔸بالاخره نوبت به اشعرالشعرا رسید و از او دعوت کردند که بیاید و اشعارش را بخواند. این شاعر با یک طمطراقی آمد و شروع به قرائت اشعار نمود. 🔹 وقتی بیت اول را خواند هر چند بد نبود ولی سید یک اشکال جدی به آن وارد کرد. اشعرالشعرا محل نگذاشت و بیت دوم را خواند. دوباره سید ایراد گرفت. شاعر همچنان توجه نمی کرد. وقتی بیت سوم را خواند،سید گفت: این هم اشکال دارد. شاعر عصبانی شد و گفت: چرا؟ سید گفت: خوب،این را اول می پرسیدی. الان برایت توضیح می دهم. 🔸 سید بحثی از معانی بیان و صنایع ادبی را به صورت خیلی خلاصه بیان کرد... دیدم که دریایی است بیکران... چند نفر از حضار آمدند و احترام کردند و به زور سید را به بالای مجلس بردند. 🔹 در این هنگام یکی از حضار به سید گفت: اولا خوش آمدید، هر چند که نمیدانیم چطور آمدید. دوم این که آیا خودتان هم شعر می گویید؟ سید گفت: گاهی اوقات. گفتند: می شود یکی از سروده های خود را بخوانید؟ گفت: آری و حتی میتوانم همین الان شعر تازه بگویم. گفتند: پس بفرمایید. گفت: نه، چرا که ممکن است بگویید این اشعار را قبلا گفته ای. شما بگویید که چه بسرایم؟ 🔸 اینها با حالت اعجاب آمیز نگاهی به یکدیگر کردند و گفتند: غزلی بگویید در مدح امیرالمؤمنین که دو بیت اول عاشقانه باشد و بیت سوم این باشد که اگر علی به خاری نگاه کند،گلستان می شود و بیت چهارم این باشد که اگر معصیت کاران عالم حتی فرعون توسل به علی پیدا کنند بهره مند می شوند. خلاصه، محدوده را برای او خیلی تنگ کردند. 🔹 سید قبل از شروع نگاهی به حضار کرد که کسی اشعار او را ننویسد. من زیر عبا خودکار و کاغذ را آماده کردم تا اشعار را یادداشت کنم. فهمید اما اعتراضی به من نکرد. سید شعر را این گونه آغاز کرد: گر شمیمی ز سر طرّه جانان خیزد تا قیامت ز صبا رایحه جان خیزد واله‌ام من که چو ازخواب تو بیدار شوی زچه رو از سر چشمان تو مژگان خیزد؟ علی عالی اعلا که ز بیم نهلش روح از کالبد عالم امکان خیزد گر به خاری کند از قاعده لطف نظر از بن خار، دو صد روضه رضوان خیزد گر زند دست به دامان ولایش فرعون از لحد با دو کف موسی عمران خیزد داورا! دادگرا! جانب "جدّا" نظری کز پی مدح تو چون بحر به طوفان خیزد ... 🔸 معلوم شد که اسمش جدّا و قمی است. 🔹 پس از خواندن شعر، سید خطاب به حاضران گفت: آقایان! علی(ع) از این جلسات که دور هم بنشینید و انواع غذاها را بخورید و چند بیت هم شعر بخوانید راضی نیست. علی مرد است و مردان را دوست دارد. اگر مرد هستید و مردانگی دارید بروید سراغ محرومان، دردمندان و فقرا. یعنی همان کسانی که مورد عنایت علی بودند. اینجا نشسته‌اید و غذاها، شیرینی‌ها و شربت‌های خوشمزه می‌خورید بعد می‌روید خانه و فکر می‌کنید که در مدح علی شعر گفته‌اید. صریح بگویم که باید وضعتان را عوض کنید و بروید سراغ محرومان جامعه. 🔸این را گفت و کفش خود را برداشت و از مجلس بیرون رفت. پس از رفتن او تا مدتی همه بهت زده بودند... آن شب شاهد بودم که تعدادی از آنها بسیار گریه می‌کردند. آقای سپهر، بعدها می‌گفت: تعدادی از آنها زندگی‌شان را تغییر دادند و رفتند و به رسیدگی به محرومان پرداختند. ابن سینای زمان ص ۹۷-۱۰۲. به نقل از مرحوم سید علی اکبر پرورش./بزم قدسیان

سلام و درود بر شما بزرگواران و مهمانان شریف و گرانقدر کانال کمال الدین عیدتان مبارک و مستدام تا عید ظهور صاحب وارث غدیر منجی عالم بشریت حضرت حجت بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف

علی بهترین و برترین انسان تاریخ بعد از رسول الله صلی الله علیه و اله وسلم است اگر تامل گرد انکار او انکار هویت خویشتن است، زیرا که او جلوه ای متعالی از حقیقت است که در عمق فطرت هر انسانی نهادینه شده است زیرا که اساس فطرت هر انسان درک شهودی توحید و رسالت و ولایت و اعتراف به آن است 🌸🌸🌸🍀🌼🍀🌸🌸🌸 @S_Kamaloddinemadi

🌺 نسیمی از روضه رضوان ( 266 ) 🌺 🌸 قالَ الامام علِيُّ بْنُ مُوسَى اَلرِّضَا عَلَيْهماالسَّلاَمُ : « كانَ [الامام الكاظم عليه السلام ]عَقلُهُ لاتُوازي بِهِ العُقُولُ و رُبَّما شاوَرَ الأسوَدَ مِن سُودانِهِ » ترجمه : امام رضا عليه السّلام فرمود : « هيچ انديشه اى با انديشه امام کاظم برابرى نمى كرد و [با اين حال] چه بسا با يكى از خادمان سياه خود مشورت مى كرد » 📚 مکارم الاخلاق ج 2 ص 99 #امام_کاظم_علیه_السلام #سیره_عملی #مشورت #و_شاورهم_فی_الامر

میلاد امام هفتم موسی بن جعفر علیهما السلام مبارک باشد به مناسبت ایام دربدری مستجران جهت یافتن خانه این شعر زیبای حضرت استاد علامه حسن زاده آملی دامت برکاته را تقدیم میداریم @S_Kamaloddinemadi

دکتر " خُسرو فرشیدوَرد" شاعر و نویسندۀ گرانقدر، چندین روز پیش در خانۀ سالمندان نیکان به دیار باقی شتافتند ؛ شعر زیبای " این خانه قشنگ است ولی خانۀ من نیست" از سروده های این بزرگمردِ وطن پرست است که پس از سفرهای خارج از کشور،ازذهن پرمسئولیت او تراوش کرده است و تلنگری گزنده است بر وضعیت امروز روانش شاد و یاد و تفکر جاری در این اثرش همواره زنده باد! . این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست؛ این خاک چه زیباست ولی خاکِ وطن نیست؛ آن دختـــــــــــرِ چشم آبیِ گیسوی طلایی، طنازِ سیه چشــــــــــم، چو معشوقۀ من نیست؛ آن کشور نو، آن وطــــنِ دانش و صنعت، هرگز به دل انگیــــــــــزیِ ایرانِ کهن نیست؛ در مشهد و یزد و قم و سمنان و لرستان، لطفی است که در " کَلگَری" و " نیس" و " پِکَن" نیست؛ در دامن بحر خزر و ساحل گیلان موجی است که در ساحل" دریای عَدَن" نیست در پیکر گلهای دلاویز شمیران عطری است که در نافه ی" آهوی خُتَن"نیست؛ آواره ام و خسته و سرگشته و حیران هرجا که رَوَم، هیچ کجا خانۀ من نیست؛ آوارگی وخانه بِدوشی چه بلایی ست دردی است که هَمتاش در این دیرِ کهن نیست من بَهرِ کِه خوانم غزل سعدی و حافظ در شهر غریبی که در او فهم سخن نیست؟ هرکس که زَنَد طعنه به ایرانی و ایران بی شُبهِه که مغزش به سر، و روح به تن نیست! " پاریس" قشنگ است ولی نیست چو تهران " لندن" به دلاویزی شیرازِ کُهن نیست؛ هر چند که سرسبز بُوَد دامنۀ " آلپ" چون دامنِ البُرز، پُر از چین وشکن نیست؛ این کوه بلند است ولی نیست دماوند این رود چه زیباست ولی رود تَجَن نیست؛ این شهرعظیم است ولی شهرغریب است، این خانه قشنگ است ولی خانۀ من نیست! 🍃🌷🍃 تندرست و پایدار باشید 😀🍀

🎥دکتر نمکی: یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین حمایت‌های تاریخی در ایام کرونایی، حمایت‌های هوشمندانه و سرشار از بصیرت مقام معظم رهبری بود. 🆔 @voinews ☑️

+ بحرین توسط استان فارس اداره می‌شود بد نیست یادی کنیم از صحبت‌های آتشین پزشک‌پور (از اعضای پان ایرانیسم مجلس دوران پهلوی) در مخالفت جدایی بحرین از ایران... پ.ن: بحرین کوچکترین نماد بی‌عرضگی و وادادگی پهلوی است‌، کوچکترین نماد... @Bisimchimedia