می‌دانی، تا می‌آیم به این فکر کنم که اصلا در ۲۵سال کِی فرصت کردی این شکلی بشوی، از ورق‌خوردنِ کتاب‌های خاطرات خودت و دوست و رفیق‌هایت در ذهنم، لبخند روی صورتم پهن می‌شود. سوال بیخودی بود. نسل شماها، اصلش، معمولی بودن بلد نبود. تنظیمات کارخانه‌اش روی غیرعادی بودن و تعجب‌آور بودن تنظیم شده‌بود. وگرنه یک فرمانده لشکر که به طور طبیعی نباید ظرف‌های نیروهایش را بشوید و زیر آتش دشمن، آذوقه جابه‌جا کند و لباس تازه‌اش را به نیروی تازه‌دامادش ببخشد و مهمات خالی کند و به خاطر پنج دقیقه خوابیدن بعد از دو سه روز بیداری، خودش را سرزنش کند، مگر نه؟ یا قبل‌تر... از یک جوان معمولی که رتبه ۴ کنکور شده که انتظار نمی‌رود پزشکی را بیخیال شود، جواب مثبتِ چند دانشگاه در فرانسه برای پذیرشش را رها کند، بگوید وظیفه‌ام الان این است که حرف امام روی زمین نماند، مگر نه؟ یا بعدتر... یک پدر عادی که عکس دختر نورسیده‌اش را، ندیده، توی جیبش نمی‌گذارد برای بعد از عملیات، تا مهر پدر دختری پابند زمینش نکند، مگر نه؟ اصلش، آدم عاشق، عجیب و غریب می‌شود... مثل تو، مهدی زین‌الدین! سالروز تولد دوباره‌ات مبارک فرمانده! #ردپای_عاشق‌ها

راز بینهایت شدن...🪽♾ [شما صدای شهید مالکِ رحمتی را در جمع بینهایتی‌ها می‌شنوید...] #ردپای_عاشق‌ها