سلام علیکم

عذر میخام امروز نبودم یکم سخن دارم باتان .

صبح روز دهم مرداد بود که با هول و هراس و نگرانی از خواب بلند شدم و یکی از اساتید فرمودند که اسماعیل هنیه تو تهران شهید شد

واقعا نه تونستم درست بخوابم ، نه درست فکر کنم چند مسئله مهم هم برام پیش اومد که خلاصه اوضاع روانم رو بهم زد .

عرض میکردم ... ( رفتم سوار مترو بشم نشد ادامه بدم )

دیشب یکی از بچه های پایه پایینی اومد و گفت اقااااا ! این که شهید شده سنیه ! ما پشت سنی نماز بخونیم ؟؟؟؟ !!! تازه این یارو سلفی بوده ! این وهابیه !!! وا اسلاماااااه !

من محل نذاشتم بهش تا یکی از رفقاش اومد و گفت : حاج آقا ! این داره بقیه رو هم درگیر شبهه میکنه به بچه ها جواب بدید

ساعت ده و نیم بود ، رفتم تو حجره پیش بچه ها گفتم اخوی های گل من ! اگر ولی فقیهِ جامعه، یک شخصی را دوست دارد و حاضر است پشت سر او نماز بگذارد ، ما کی باشیم که بگیم نباید نماز خوند ؟ مگر ولی فقیه، نماینده ی امام زمان نیست؟ مگر اختیاراتش مثل امام زمان نیست؟! اینو گفتم و بقیه ملتفت شدن و رفتم سمت کتابخونه ...

اون رفیقم که شبهه مینداخت ، همراهم اومد تا کتابخونه . تو راه کچلم کرد هی داشت می‌گفت هی می‌گفت ... گفت با دلیلی که آوردید قانع نشدم . یکی از بچه ها گفت : حاج آقا براش مفصل شرح بده اصن منم میخام بدونم چرا باید برای یه سنی نماز بخونیم ؟؟؟!

اولش که باز استدلال قبل ام رو گفتم و در ادامه گفتم که :

ما با سنّی جماعت ، مشکلی نداریم . مشکل که نداریم هیچ ، ما میگیم اهلسنت و شیعه نداریم ! همه مسلمونیم ! همه به یه قرآن و یه پیغمبر و یه خدا اعتقاد داریم! همه مون یه سنت های اصلی دینی داریم . همه مون یه نماز و روزه داریم ! اون احمقی که تو هیئتا میاد میخونه که : من برادر سنی ندارم ، جا داره بهش بگیم ما هم برادری با تووووو نداریم ! اون مسلمونی که صدای تفرقه بده ، برادر ما نیست ! #دشمن ماست !