🔹 عمل بر اساس علم یعنی تو میدونی انجام این کار برات مفیده، همین، و همین مقدار برای انجام اون عمل رو کافی میدونی و به چیز دیگه ای فکر نمیکنی و انجامش میدی 🔹 عمل بر اساس انگیزه یعنی در صورتی اون عمل رو انجام میدی که شور و شوق و حس و حالش رو داشته باشی بین این دو عمل زمین تا آسمون تفاوت هست

💠 الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الإيمانُ و العِلمُ أخَوانِ تَوأمانِ ، و رَفيقانِ لا يَفتَرِقانِ .[غرر الحكم : 1785.] 🔹 حضرت امیرالمؤمنین سلام الله علیه: ايمان و علم دو برادر همراه هم و دو رفيق جدا ناشدنى هستند.

💠 الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لا يَقبَلُ اللّه ُ عَمَلاً إلّا بِمَعرِفَةٍ،ولا مَعرِفَةً إلّا بِعَمَلٍ ، فمَن عَرَفَ دَلَّتهُ المَعرِفَةُ عَلَى العَمَلِ ، ومَن لَم يَعمَلْ فلا مَعرِفَةَ لَهُ . [ الكافي : 1/44/2 . ] 🔹 امام صادق عليه السلام: خداوند هيچ عملى را جز با معرفت نپذيرد و هيچ معرفتی را جز با عمل نمی‌پذیرد. پس هركه معرفت پيدا كند، آن معرفت او را به سوی عمل راهنمایی می‌کند و كسى كه عمل نكند، معرفت ندارد.

🔷 ارسالی از مخاطبان سلام و علیکم ویس تلاش عالی بود چیزی که علت اصلی و دلیل واقعی همین حس و حال های افسردگی و بد ماست احساس پوچی و کاری نکردن و یا رضایت نداشتن اینکه ما بدانیم باید به خودمون سختی بدیم توی بیداری توی ورزش توی عبادت توی درس و ... سخته قبول ولی رشد میاره همون هدفمون رو میاره همون خواسته مون شیطان قطعا نمیزاره ما باید بدونیم باید شیطان شناسی بدونیم و ادامه بدیم ذکر بگیم ان شاء الله بتونیم

پاسخ این سؤال⬇️

✅ پاسخ به سؤال بالا

✅ پاسخ به سؤال بالا

✅ اقبال و ادبار قلب

🔴 مرگ سعی و تلاش در بشر امروز

🔴 ما از مرگ سعی و تلاش و به تبع آن مرگ استعداد های بشر سخن می‌گوییم 🔺 بشر امروز احساس سردرگمی می‌کند و آنقدر مشغله های فکری اش زیاد شده، آنقدر درگیری های فکری اش زیاد شده، آنقدر مشکلات برایش ایجاد شده، که دیگر وقت فکر کردن ندارد، و حتی وقت ندارد به خودش فکر کند 🔺 وقت ندارد به این فکر کند که استعداد هایی دارد که می‌تواند شکوفا کند می‌تواند به موفقیت های بزرگی دست پيدا کند وقت ندارد به این فکر کند که کارهای بزرگی در این دنیا می‌تواند انجام دهد 🔺 هرکسی با کمی تفکر درون خود می یابد که استعداد های بزرگی دارد، کارهای بزرگی در این دنیا می‌تواند انجام دهد، تغییرات بزرگی در این عالَم می‌تواند ايجاد کند 🔺 اما چند درصد مردم در طول تاریخ توانسته اند از تمام استعدادها و ظرفیت درونی خود استفاده کنند، شکوفا شوند و لااقل خودشان از خودشان راضی شوند و بگویند ما خوشحالیم از این که توانستیم از تمام استعدادها و توانمندی های خود به نحو احسن استفاده کنیم این است درد بشر امروز

🔴 اما راه برون رفت از این مشکل بزرگ چیست؟ چگونه می‌توانیم استعدادهای درونی خود را شکوفا کنیم؟ چگونه می‌توانیم به آن رضایت درونی برسیم؟ 🔺 شاید بتوان گفت یکی از مشکلات و موانع بزرگ ما این است که نمی‌دانیم یا اصلا باور نداریم که چه توانایی‌های بزرگی داریم 🔺 پس بهتر است کمی فکر کنیم، با خودمان خلوت کنیم و از خودمان بپرسیم آيا تو استعدادها و توانایی‌های شکوفا نشده ای داری؟ 🔺 تو می‌توانی، تو یک انسان منحصر به فرد هستی، تو توانایی‌های خاصی داری که هیچ کس این توانایی ها را ندارد و... آيا انسان سالمی هست که بگوید هیچ استعدادی ندارد، هیچگونه توانایی ای ندارد و به هیچ دردی نمیخورد