جنس ترس هایی که تو داری، از نا امیدی هست تویی که تو بگو اصلا چند روزه که به خدا روی آوردی و اصلا تو بگو تازه دوساعته که مسلمون شدی ولی همون چند روز و دوساعت رو واقعا روی‌آورده‌ی واقعی باشید.. واقعا بنده‌ی واقعی باشید به فهم بندگی در عمل برسید واقعا عین کلمه‌ی متوکل باشید

روی‌آورده‌ی واقعی بنده‌ی واقعی متوکلِ واقعی به هیچ چیز غیر از خدا توی ذهنش و رفتارش بها نمیده هرچیزی که از غیر از خدا توی ذهنش باشه رو تحویل نمیگیره و هیچ بهایی نمیده...سنسورهای مغزیش برای هر چیزی که بوی غیر از خدا میده، سریعا واکنش نشون میده

تو باید به این سنسورها مجهز باشی روز به روزی که داره میگذره و گناه عیانی تر بیداد میکنه شما هم باید تو مومن بودنتون پایبند تر و محکم تر بشین..

مومنِ وجودی و روحی... که فقط خدا را، فقط اهل بیت را... تمام مأمن و مطلقاً ملجا میداند و بس...

تازه این مومن بودنتونه که برکت پیدا میکنه...

تازه این مومن بودنته که میشه گفت مُبارکه...

حالا تازه میتونی غم اتصال با امام زمانت رو داشته باشی...

تازه میتونی پرده‌ای کنار بزنی از حجابهای روحی ای که بین تو و امامت قرار گرفته..

تازه میتونی به رفتارها و سبک زندگی ای منقطعانه برسی که هیچ بادی نتونه ایمانت رو بلرزونه و بلغزونه...

غیر اینم بود میتونستیا... اما یه تابلوی دور برگردونِ شب‌رنگیِ توی جاده و مسیرت، میتونست به همین راحتی و سادگی رأی‌ات رو بزنه...

باید اونقدری به مسیر الهیت ایمان پیدا کنی که مثلا ترس و ناامیدی و نگرانی از آینده و... اینها که همه‌اش سرمنشأ اش تماماً از غیر خداست هیچکدوم نتونه راهزنِ خودت و وجودت و ایمانِ وجودیت بشه...