اگر مطمئن شدی برای خداست و برای قرب به خداست، بجای تاخیر و تعلل، اهل معامله با خود خدا باش...

چون اون کاری که میخوای بکنی مال خداست.. برای خداست.. به نام خداست.. چون برای رضایت خودش و قرب به خودش داری انجام میدی...

اما تا جایی که تعقل بهت اجازه میده به تبعات و آثار و جوانب کار فکر کن.. بعدش خالصانه ترین تصمیمِ از صافی بیرون کشیده شده رو انجام بده...

وگرنه اون دنیا، پرونده‌ات از اون عمل سفیدِ سفیده!

بگذریم.

از یکی دو دقیقه بیشتر شد..

ولی میخوام این صحبتهای خصوصیِ هیئت مجازی رو

که معلوم نیست یهویی روزی چه کسی بشه و چشمش کِی و چطور به این حرفها بخوره رو

اینطور تموم کنم که بگم

گناه، شبیه نامحرمی میمونه که هرچقدر بهش نزدیک بشی، از محرمِ عالم دور میشی...