که معلوم نیست یهویی روزی چه کسی بشه و
چشمش کِی و چطور به این حرفها بخوره رو
گناه، شبیه نامحرمی میمونه که هرچقدر بهش نزدیک بشی، از محرمِ عالم دور میشی...
اونقدر از هر نامحرمی دوری کنید که به محرم عالم نزدیک تر بشید
به مَحرم عالم وصل تر بشید...
اونقدر خودتون رو چه باطناً و چه ظاهراً بپوشونید
که این ظاهر و باطنِ پوشانده شدهتون، پوشش و
حجابی که بین شما و امام زمان هست رو برداره ..
هر روز فکر کنید که دور تا دورتون حرمه و توی زیارت به سر میبرید...
چون آدم توی صحن و زیارت، خواه نا خواه
حواسش به فکر و ذهنش و خیالاتش هست...
حداقل اگرم نباشه، اگه با این احساس
روزت رو سپری کنی، اون قوهی خیال و افکار خودت رو
تطهیر کردی...