یه مادری بود همیشه دم خونش برای رزمنده ها اسفند دود میکرد.. چهارتا پسر داشت هر سری خبر شهادت یکیشون به مادر میرسید و مادر مثل همیشه برا رزمنده ها اسفند دود میکرد و همشون به این کارِ مادر عادت کرده بودن

آخرین پسرش که شهید شد دیدن دیگه خبری از خودش و اسفنداش نیست که برا رزمنده ها دود کنه

رفتن پیشش.. دیدن تو ایوون خونش نشسته گفتن مادر..رزمنده ها دارن میرن نمیخوای اسفند دود کنی؟ مادر گفت نه.. گفتن رزمنده ها عادت کردن نمیشه که.. مادر سرشو انداخت پایین و گفت

اخه دیگه با چه رویی بین رزمنده ها اسفند دود کنم؟ اون زمانی که اسفند دود میکردم خودم چندتا جوون داشتم که برای امام بدمشون.. الان ندارم دیگه کسیو ندارم بین رزمنده ها دیگه پسری ندارم که با رزمنده ها بره

این مادر میخواد پسرش فدایی ارباب نشه؟!

رفقا توسل به حضرت ام البنین بدجوری جواب میده.. مزه ی شیرینِ این توسل هنوز زیر زبونمه.. چنین چشیدن هایی نمیزاره تو طعمِ گناهُ بچشی.. :)

نثار خانوم ام البنین؛صلوات🥲

نثار قمر منیر بنی هاشم؛صلوات🥲