🌹من بال و پر شهید را می بوسم پا تا به سر شهید را می بوسم دستم نرسد اگر به دامان شهید دست پدر شهید را می بوسم ⭐️🌙 شادی روح شهید والا مقام " شهید محرم علی‌پور" فاتحه و صلواتی هدیه کنیم. #شبتون_شهدایی عاقبت همتون ختم بخیر وشهادت ان شاءالله. #با_شهدا_گم_نمی_شویم @Sedaye_Enghelab

بسم الله الرحمن الرحیم #حدیث_روز امام صادق علیه‌السلام: پیش از آنکه به حساب شما رسیدگی شود خود به حسابتان رسیدگی کنید 📚میزان الحکمه،ج ۸،ص ۲۹۲ #با_شهدا_گم_نمی_شویم @Sedaye_Enghelab

🌹سحری خوردن کنار آرپی‌جی و مسلسل، وضو با آب سرد و قنوت در دل شب توصیف ناشدنی است. ربّنای لحظات افطار از پایان یک روزه خبر می‌داد، ربّنایی که تمام وجود رزمندگان مملو از حقانیت آن بود. بچه‌ها با اشتیاق فراوان برای نماز مغرب و عشا وضو می‌گرفتند، ماشین توزیع غذا به همه چادرها سر می‌زد و افطاری را توزیع می‌کرد. سادگی و صمیمیت در سفره افطار ما موج می‌زد و ما خوشحال از اینکه خدا توفیق روزه گرفتن را به ما هدیه داده بود سر سفره می‌نشستیم و بعد از خواندن دعا با نان و خرما افطار می‌کردیم. 🌹دعای توسل و زیارت عاشورا هم در این روزها حال و هوای دیگری داشت. معـنویتــی که «السلام علیــک یــا اباعبدالله»، «زیارت عاشورا» یا «وجیه عندالله اشفع لنا عندالله» در توسل به سفره افطار و سحر ما هدیه می‌کرد، غیرقابل توصیف است و همین، بنیه معنوی و عدم غفلت از لحظات معنوی رزمندگان را از دیگران ممتاز کرده بود. نمی‌توانم این لحظات را برای شما بیان کنم، در لشکر ۲۸ سنندج بودم و قرار بود بعد از یک هفته به خانه برگردم اما جاذبه این ماه مرا در کردستان ماندگار کرد. ماه رمضان بهترین و زیباترین خاطرات را برای ما در سنگرها به ارمغان می‌آورد. 🌹برکت دعا در کنار سنگرها، نماز روی زمین خاکی، سحری خوردن کنار آرپی‌جی و مسلسل، وضو با آب سرد، قنوت در دل شب، قیام روبروی آسمان بدون هیچ حجابی که تو را از دیدن وسعت‌ها بی نصیب کند، گریه بچه‌های عاشق در رکوع و همه چیز برای یک مهمانی خدا آماده بود. یاران مردانه رفتند؛ اما هنوز تکبیر وفاداریشان از مناره‌های غیرت این دیار به گوش می‌رسد. یاران عاشقانه رفتند؛ اما هنوز لاله‌های سرخ دشت‌های این خاک به یمن آنان به پا ایستاده‌اند. ✍راوی: حجت الاسلام والمسلمین علی اکبر محمدی #با_شهدا_گم_نمی_شویم @Sedaye_Enghelab

🌹هيچ‌گاه امام را تنها نگذاريد از خدا مي‌خواهم که اين بندة گناهکار را ببخشد و از لغزشهايي که در گذشته داشته‌ام در گذرد و اميدوارم که ادامه دهنده راه شهيدان باشم و تا سر حد شهادت از آن دفاع کنم و جان خود را که تنها سرمايه من است، در اين راه بدهم و از خداوند متعال خواهانم که اين بنده حقير و ذليل را که هيچ نيرويي در خود نمي‌بيند و هيچ ياري جز او را ندارد، ياري کند و حتي يک لحظه مرا به خود وانگذارد و از خداوند مي‌خواهم که مرا به لقاء خودش ببرد و مرا از شهيدان قرار دهد تا بدين وسيله بتوانم در پيشگاه امام حسين عليه‌السلام رو سفيد باشم. ملت عزيز و امت شهيدپرور پيرو امام، هيچ گاه امام را تنها نگذاريد و تنها سفارش من به شما ملت غيور همين است "شهید علی نیکبخت" #با_شهدا_گم_نمی_شویم @Sedaye_Enghelab

#بهار_قرآن_با_شهدا 🌹شهید احمد ملایی ۲۵ مهرماه سال ۱۳۴۵ در تهران متولد شد. از کودکی با قرآن و اهل بیت (ع) مأنوس بود و در جلسات قرآن اساتید مختلف شرکت می‌کرد. این راهی بود که پدر جلوی پای احمد گذاشته بود و خودش هم قاری و هم مداح اهل بیت (ع) بود. 🌹شغل پدرم آهنگری بود، او با سختی برای ما رزق و روزی حلال تهیه می‌کرد و شاید یکی از عوامل موفقیت ما و حتی عاقبت به خیری احمد همین نان حلال پدر و تلاش او و مادرمان برای تربیت قرآنی فرزندان بود. 🌹مجید زکی‌لو از جمله اساتیدی است که شهید احمد ملایی در جلسه قرآنش شرکت می‌کرد. او درباره احمد می‌گوید: شهید ملایی نوجوان عزیزی بود که در جلسات قرآن شاگرد من بود، اما به درجاتی رسید که استاد من شد و از او درس می‌گرفتم. او به قدری از ما جلو رفت که امروز نیاز داریم از او مدد بگیریم. 🌹احمد در منطقه تک‌ تیرانداز بود و یک اسلحه قناصه داشت به من می‌گفت: هر گاه می‌خواهم هدفی را بزنم که زدنش سخت است آیه «فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَکِنَّ اللّهَ قَتَلَهُمْ وَ مَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَکِنَّ اللّهَ رَمَى وَ لِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلاء حَسَنًا إِنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ» را می‌خوانم و تیرم درست به هدف می‌خورد. اینها نشانه این بود که او تا چه حدی از قرآن بهره برده بود. سرانجام در سال ۱۳۶۲ در عملیات والفجر چهار برای نجات یکی از همرزمان که گلوله خورده بود خاکریز را ترک می‌کند و از هر دو پا مورد اصابت گلوله دشمن قرار می‌گیرد و به شهادت می‌رسد. "شهید احمد ملایی" #با_شهدا_گم_نمی_شویم @Sedaye_Enghelab

🌹🕊🌹🕊🌹 🌹همیشه ازامام بعنوان تنهاالگو واسوه حسنه در دوران حضرت ولی عصر عج یاد میکرد "شهیده عصمت پورانوری" #با_شهدا_گم_نمی_شویم @Sedaye_Enghelab

🌹🕊🌹🕊🌹 هیچ وقت نماز را ترک نکنید و خدا را از یاد نبرید و به فکر مستمندان و فقیران باشید و برای اسلام کار کنید. از برادرانم میخواهم بعداز من جای من و سنگر من را خالی نگذارید. شهید علی اکبر ابهری #با_شهدا_گم_نمی_شویم @Sedaye_Enghelab

🌹هیهات مصیبتی است تنها ماندن هنگام رحیل همرهان جا ماندن سخت است زمان هجرت هم قفسان مبهوت قفس شدن ز ره واماندن ⭐️🌙 شادی روح شهید والا مقام " شهید محمد رضا تورجی زاده" فاتحه و صلواتی هدیه کنیم. #شبتون_شهدایی عاقبت همتون ختم بخیر وشهادت ان شاءالله. #با_شهدا_گم_نمی_شویم @Sedaye_Enghelab

بسم الله الرحمن الرحیم #حدیث_روز امام سجاد علیه السلام : خَیْرُ مَفاتیحِ الاُمورِ الصِّدقُ وَ خَیْرُ خَواتیمِهَا الْوَفاءُ. بهترین شروع کار‌ها صداقت و راستگویى و بهترین پایان آن‌ها وفا است. 📚بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۶۱ #با_شهدا_گم_نمی_شویم @Sedaye_Enghelab

🌹ما در دوران اسارت جزو مفقودین بودیم یعنی نه ایران از ما خبر داشت و نه صلیب سرخ جهانی نام ما را ثبت کرده بود. به همین جهت مشکلات ما از سایر اسرا بیشتر بود. هیچ نام و نشانی از ما در جایی نبود. عراقی‌ها به ما خیلی سخت می‌گرفتند جز ارتباط و اتکال به خدا هیچ راهی نبود تنها امیدمان استعانت خداوندی بود یکی از راه‌های تحکیم ارتباط الهی بحث نماز و روزه بود بچه‌هایی که با ما در اردوگاه ۱۲ و ۱۸ بودند تقریباً ماه رجب و ماه شعبان را در استقبال از ماه رمضان روزه می‌گرفتند هر چند که روزه گرفتن و نماز خواندن حتی به صورت فرادا جرم بود. 🌹بارها اتفاق می‌افتاد که هنگام نماز دژخیمان بعثی به بچه‌ها حمله می‌کردند و جهت آن‌ها را از قبله تغییر می‌دادند و نماز را بهم می‌زدند حتی یک شب مجبور شدیم نماز مغرب و عشا را به حالت خوابیده و زیر پتو به جا بیاوریم. روزه گرفتن جرم سنگین‌تری بود بچه‌ها غذای ظهر را می‌گرفتند و در یک پلاستیک می‌ریختند چهار گوشه آن را جمع کرده و گره می‌زدند سپس این غذا را در زیر پیراهن خود پنهان می‌کردند و افطار میل می‌نمودند اگر موقع تفتیش از کسی غذا می‌گرفتند او را شکنجه می‌دادند. 🌹آن غذای سرد ظهر با غذای مختصری که احیاناً در شب می‌دادند را بچه‌ها به عنوان افطار می‌خوردند و تا افطار بعد به همین ترتیب می‌گذشت. خدا شاهد است امروز که بیش ۲۰ سال از اسارت می‌گذرد هنگام ماه مبارک رمضان همه نوع خوراکی با بهترین کیفیت در سفره‌هایمان یافت می‌شود ولی لذت افطار دوران اسارت را ندارد. به نظر من آن غذا، غذای بهشتی بود و ما هنگام افطار واقعاً حضور خدا را احساس می‌کردیم. دعای افطار با حال و هوای معنوی خاصی توسط بچه‌ها قرائت می‌شد هر چند پس از صرف افطاری تا افطار بعد هیچ خبری از خوراکی نبود ولی خیلی برایمان لذت بخش بود.  ✍راوی: سردار مرتضی حاج باقری #با_شهدا_گم_نمی_شویم @Sedaye_Enghelab