🚨ترور جد پیامبر توسط یهودر غزه 🔻یهود با تطبیق نشانه‌ها در کتب آسمانی، «هاشم» جد حضرت #محمد(ص)را شناسایی، تعقیب و در #غزه ترور کردند؛ البته خبر از عبدالمطلب که هنوز متولد نشده بود نداشتند ولذا او و سپس عبدالله و پیامبر اسلام بعد از تولد هماره در معرض ترور بودند چون یهود عنود تولد پیامبر را نابودی خود می دانست. 🔻صهیونیستها روزی جد پیامبر و امروز امت پیامبر را در غزه ترور می کنند تا نور اسلام را خاموش کنند اما به برکت میلاد پیامبر اعظم بزودی کسرای ظالمان صهیونیست نابود خواهد شد. 🔻برای مطالعه دقیق تر حتما لینک زیر را ببینید https://B2n.ir/n56105 #میلاد_پیامبر_اعظم #خونخواهی ✍️حمیدرضا ابراهیمی

🔰 هویت پاسداری 🔹 هویت سپاه که هویت پاسداری است، به معنای یک مفهوم محافظه‌کارانه تلقی نشود. پاسداری یعنی نگه داشتن، حفظ کردن. این حفظ کردن را میتوان با یک تفسیر محافظه‌کارانه معنا کرد. یعنی بگوئیم وضع موجود انقلاب را حفظ کنیم؛ من این را نمیگویم. 🔹حفظ انقلاب به معنای حفظ وضع موجود نیست. چرا؟ 🔹چون انقلاب در ذات خود یک حرکت پیشرونده است، آن هم پیشرفت پرشتاب. به کجا؟ به سمت هدفهای ترسیم شده. 🔹هدفها عوض نمیشوند. این اصول و ارزشهائی که بر روی آن بایستی ایستادگی کرد و برای آن جان داد، اصول و ارزشهائی هستند که در اهداف، مشخص شده‌اند. ❗️هدف نهائی، تعالی و تکامل و قرب الهی است. ❗️هدف پائین‌تر از آن، انسان‌سازی است؛ ❗️هدف پائین‌تر از آن، ایجاد جامعه‌ی اسلامی است با همه‌ی مشخصات و آثار، که ✔️استقرار عدالت در آن باشد، ✔️توحید باشد، ✔️معنویت باشد. اینها اهداف هستند. 🔹این اهداف عوض‌شدنی نیستند؛ یعنی ما نمیتوانیم بیائیم مایه بگذاریم تا از هدف کم کنیم. بگوئیم خیلی خب، یک روز میخواستیم عدالت برقرار کنیم، حالا میگوئیم عدالت که نمیشود، یک نیمه‌عدالتی برقرار کنیم! نه، عدالت. این، هدف است. توحید، استقرار شریعت اسلامی به طور کامل، اینها اهداف است، 🔹اینها تغییرپذیر نیست. لیکن در جهت حرکت به سمت این اهداف، سرعتها قابل کم و زیاد شدن است، شیوه‌ها قابل تغییر یافتن است، تدابیر ممکن است جورواجور باشد. 🔹در این جهت، انقلاب پیشرونده و پیش‌برنده است. حفظ انقلاب یعنی حفظ همین حالت پیشروندگی و پیش‌برندگی. پاسداری از انقلاب، به این معناست. اگر ما اینجور نگاه کردیم و مفهوم پاسداری را اینجور فهمیدیم، آن وقت آن طراوت و شور و هیجانی که در حرکت پاسداری هست، مضاعف خواهد شد. #حکیم_انقلاب ۱۳۹۰/۰۴/۱۳

🗒 این روزها، از سوی بسیاری از مخاطبان و دوستان، با پرسش «چه باید کرد؟!» مواجه می‌شوم. به‌نظرم باید تأمل کنیم که چه نکردیم که چنین شد. آری، باید از ورطه‌ی محافظه‌کاری و انفعال و هراس و سکوت درآمد و به وادی انقلابی‌گری و کنش و جسارت و فریاد پا گذاشت؛ همچون ابوذر و عمار و میثم‌تمار. بگذار اصحاب عافیت و تساهل و منفعت، ما را تندرو و افراطی بخوانند؛ این روزها، به سکوت و‌ سازش، پاداش می‌دهند و التقاط و انحراف را می‌ستایند. باکی نیست؛ به خط مقدم نبرد آمده‌ایم تا بازنگردیم ...

🔻پرچم‌های فرهنگیِ برافراشتۀ دشمن -۱ علوم انسانیِ غربی 🖊مهدی جمشیدی اشاره: رهبر انقلاب در سخنرانی اخیر خویش گفتند رزمندگان ما در دفاع مقدس برای این‌که «پرچم دشمن» در مرزهای ما برافراشته نشود، جان خودشان را قربان کردند؛ امروز نمی‌شود ملّت ایران قبول کنند که همان پرچم‌ها به وسیلۀ افراد «نفوذی» یا «فریب‌خورده»، در داخل برافراشته شوند. پرچم «نفوذ فرهنگی» و «سبک زندگیِ دشمن»، نباید در داخل کشور و در دستگاه‌ها برافراشته بشود؛ باید مراقبت کرد و در این باره، همه موظّف هستند(آیت‌الله خامنه‌ای، در دیدار پیشکسوتان و فعّالان دفاع مقدّس، ۱۴۰۳/۷/۴). این چند عبارت، دربردارندۀ دلالت‌ها و اشارت‌های مهمی دربارۀ پرچم‌های فرهنگیِ دشمن است که به برخی از آنها می‌پردازیم. جا دارد در اینجا از این حقیقت تلخ نیز سخن بگوییم که محافل فکری و رسانه‌های ما، به‌شدّت تهی از چنین تدقیقات و تأمّلاتی هستند و این نکته‌ها، بسط و شرح نمی‌یابند و به‌سادگی فراموش می‌شوند. [یکم]. نخستین و زیربنایی‌ترین پرچم فرهنگیِ دشمن، «علوم انسانیِ غربی» است که دهه‌هاست در مراکز دانشگاهی و حتی حوزویِ ما، تدریس و در واقع، ترجمه و تقلید و تکرار می‌شود و ما با این اقدام، تجدّد فرهنگی را در درون خویش، تولید و بازتولید می‌کنیم. علوم انسانیِ غربی، نه به این جهت که غربی است، بلکه به این دلیل که ماهیّت مادّی و سکولار دارد و حاصل اعراض از دین است، در برابر غایات انقلاب اسلامی قرار دارد و به همین دلیل نیز در همان سال‌های آغازین پیروزی انقلاب، امام خمینی در قالب انقلاب فرهنگی، در مخالفت با آن موضع‌گیری کردند. آموزشِ گستردۀ علوم انسانیِ تجدّدی در ایران پساانقلاب، انبوهی از دگراندیشان و التقاطی‌ها و تجدیدنظرطلبان را پدید آورده که ناشی از عدم‌عقلانیّت در نظام آموزش عالی است. بسیاری از دانشکده‌های علوم انسانی، در حال تهی‌کردن هویّت اسلامی و انقلابی از جامعه هستند و جامعۀ ایران، در حال رقیق‌شدن و کم‌مایه‌شدن است. ظرفیّت‌ها و بضاعت‌های گذشته، کاهش یافته‌اند و علوم انسانیِ تجدّدی، اینک در جان ما نشسته است. جریان اجتماعیِ تجدّد، فربه‌تر و فراخ‌تر شده است و با گردن‌کشی، به زیاده‌خواهی خیابانی رو آورده است. عجبا که ساختار آموزشیِ رسمی، با دست خویش در حال ایجاد و تثبیت هویّت‌ها و خودفهمی‌های ضد و معارض در جامعه است و به آینده‌ای که در آن، این بحران هویّتی و معنایی، متراکم و علاج‌ناپذیر خواهد شد، اندیشه نمی‌کند. [دوّم]. دهه‌هاست که تولید علوم انسانیِ اسلامی به‌عنوان یک «طرح تمدّنی»، در تعلیق به سر می‌برد و نیمه‌کاره و ناتمام، رها شده است. شورای عالی انقلاب فرهنگی که باید به‌مثابه نیروی پیشران این طرح باشد، بسیار منفعل و سرگردان و ضعیف بوده و از عهدۀ اجرای آن برنیامده است. کاری که حدادعادل در شورای تحوّل به دست گرفت، در عمل، شکست خورده و به جایی نرسیده است. او از آغاز نیز انتخاب خوبی نبود؛ نه‌فقط او، بلکه دیگرانی نیز هستند که هر چند در متن این طرح نشانده شده‌اند، اما در باطن، اعتقادی به آن ندارند. بی آن‌که نقشۀ راه بنگارند، خط تولید را فعّال کرده‌اند؛ روشن است که حاصل این نسنجیده‌کاری چه خواهد شد. یک دهه است که هشدار و انذار داده شده، ولی در شورای عالی انقلاب فرهنگی، گوش شنوایی نیست. اعضای شورا نیز یا دچار تعارف و مداهنه هستند و یا با این طرح، همدلی حداکثری ندارند. شورای عالی انقلاب فرهنگی، هم وجه معرفتی‌اش را باخته و هم از انقلابی‌گری به محافظه‌کاری عبور کرده است. [سوّم]. اندک اتّفاق‌های خوشایندی نیز که اکنون رخ می‌دهند، حاصل اراده‌های شخصی و غیررسمی هستند، نه برآمده از شورای عالی انقلاب فرهنگی. نیروهای فکریِ غیررسمی که در طلب علوم انسانیِ اسلامی هستند، با دشواری می‌کوشند تولید و تأمّل کنند، اما در حاشیه‌اند و قدرت و ساختار در اختیار دیگران است. مغزهای متفکّری که می‌توانند ره صدساله را یک‌شبه طی کنند و به پدران علوم انسانیِ اسلامی تبدیل بشوند، مهجور و منزوی‌اند و ضعفا و متوسطانِ بی‌خاصیّت و ساده‌اندیش، صدرنشین و در همه‌جا هستند. مسألۀ اصلی، اراده است که در ساختارهای رسمی نیست؛ بلکه در متفکّران غیررسمی است. البته اینان نیز زخم‌خورده‌اند و دچار دلسردی شده‌اند و احساس می‌کنند اگر قدمی بردارند، گرهی گشوده نمی‌شود. کارِ به‌تأخیرافتاده را کسی گردن نمی‌گیرد و همگان ترجیح می‌دهند که به دغدغه‌های روزمرّۀ خویش بپردازند و برافراشته‌بودن پرچم علوم انسانیِ تجدّدی را به رسمیّت بشناسند. اصحاب علوم انسانیِ تجدّدی، دانشگاه را به تسخیر خود درآورده‌اند و هیچ مخالفتی را برنمی‌تابند و مجال ساخت‌شکنیِ نظری نمی‌دهند. هر آنچه که باید رخ بدهد، در نهایت، در جغرافیاهای معرفتیِ غیررسمی رخ خواهد داد و دانشگاه، حکم مصرف‌کنندۀ آموزشی را خواهد داشت.

🔻پرچم‌های فرهنگیِ برافراشتۀ دشمن -۲ فضای مجازیِ غربی 🖊مهدی جمشیدی [یکم]. پرچم فرهنگیِ دیگرِ دشمن که در داخل برافراشته شده، «فضای مجازیِ غربی» است که تا مغز استخوانِ ما نفوذ کرده و همۀ مناسبات فردی و اجتماعی ما را در اختیار و سیطرۀ خویش گرفته است. در کارگزاران نظام، همواره ادّعا کرده‌اند که باید این فضا، قانونمند باشد، اما در عمل، همچنان شاهد ولنگاری و هرج‌ومرجِ ارتباطی هستیم. کارگزاران نظام به‌جای این‌که در پی مدیریّت و مهار این فضای مؤثّر باشند، در رهاسازی آن و اصرار بر رفع نیمچه‌فیلترینگی که اکنون وجود دارد، گوی سبقت را از یکدیگر ربوده‌اند. صدای تحرّک و اقدامی از شورای عالی فضای مجازی نیز شنیده نمی‌شود و این شورا در وادادگی و خمودگی به سر می‌برد و شبکه‌های اجتماعیِ غربی نیز در سایۀ این انفعال و سردی و بی‌اهتمامی، در حال بلعیدن هویّت فرهنگیِ جامعۀ ایران هستند. تلخ‌تر این‌که از جمله مضمون‌های تبلیغیِ رئیس‌جمهور کنونی، رفع فیلترینگ بود و اینک دولتش در پی اجرای چنین کاری است. البته در این باره، تفاوتی میان اصول‌گرا و اصلاح‌طلب نیست؛ هر دو، چون تمنّای تداوم قدرت دارند، ذائقۀ اجتماعیِ ساخته‌شده را مبنا قرار می‌دهند و نه مصالح عالیِ معنوی و هویّتی را. در محاسبات و معادلات این دو جریان سیاسی، حقایق هویّتی و فرهنگی رنگ باخته‌اند و منفعت و قدرت، حرف اوّل را می‌زند. [دوّم]. در تمام «فتنه‌ها» و «آشوب‌ها» و «اغتشاش‌ها»ی دهۀ اخیر، همواره جمهوری اسلامی از سوی شبکه‌های اجتماعیِ غربی، ضربه‌ها و لطمه‌های اساسی خورده و بدنۀ اجتماعی‌اش، تضعیف شده است، اما کارگزاران آن، همچنان سودای گشایش و رهاسازی دارند؛ با این استدلال که اینک دیگر در موقعیّت چالش و بحران سیاسی نیستیم. روشن است که چندی بعد از رهاسازی، دوباره و چندباره، از همان سوراخ گزیده خواهیم شد و آتش تنش و بحران، از همان «سرزمینِ رهاشده»، برخواهد خواست، اما متأسّفانه سطح فهم و تحلیلِ برخی از کارگزاران نظام، آنچنان نازل و سیاست‌زده و روزمرّه است که گمان می‌کنند به صرف آرام‌شدن موقعیّت، باید شبکه‌های اجتماعیِ غربی را رها کرد. این موقعیّت، موقتی است و چندی بعد، باز هم آتش کج‌روایت‌ها به جان جامعۀ ایران خواهد افتاد و بحران سیاسی خواهد آفرید. جمهوری اسلامی در این «چرخۀ باطل»، گرفتار شده و تنها راهی که از سوی کارگزارانش اعلام می‌شود، رفع فیلترینگ است. فارغ از جنبۀ اغتشاشی و شورشی، بخش اصلیِ کار دشمن عبارت است از استحالۀ فرهنگی و مسخ هویّتی. این امر، اغلب پنهان هست، هرچند خود را در ماجرای کشف حجاب و برهنگی، نمایان کرد و نشان داد در طول دهۀ نود، شبکه‌های اجتماعیِ غربی با ذهنیّت جامعۀ ایران چه کردند و چه تغییراتی را پدید آوردند. بخش عمدۀ تغییر، «اغتشاش هویّتی» است و روزانه جریان دارد؛ درحالی‌که کارگزاران نظام، تنها نگران «اغتشاش خیابانی» هستند و به محض برطرف‌شدن آن، از گشایش فضای مجازیِ غربی دفاع می‌کنند. [سوّم]. بعید نیست که اگر این‌بار، آتش‌زیرخاکستر سربرآورد و بخش‌هایی از جامعه، تحریک و تهییج شدند، دیگر روح‌الله و آرمانی در میان نباشند که بر سرِ جان خویش در خیابان، قمار عاشقانه کنند. نوعی سرخوردگی و دلسردی در انقلابی‌های اصیل و غیررسمی پدید آمده که به‌آسانی، علاج نخواهد شد؛ هرچند نشانه‌ای بر این‌که کارگزاران نظام، متنبّه شده و در پی علاج هستند نیز دیده نمی‌شود. جبهه و جریان اصیلِ انقلاب، با کارگزاران نظام، اتمام حجّت کرده و تهدیدهای مهلکِ فضای مجازیِ غربی را بازگفته است. مسئولیّت و هزینۀ آنچه که در آینده رخ خواهد داد، بر عهدۀ مدیران حاکمیّت است و اینان باید در صورت هرگونه تنش و تلاطم، خودشان در برابر موجِ اجتماعیِ فریب‌خورده و برانگیخته‌شده، بایستند. کارگزاران نظام نباید به گونه‌ای رفتار کنند که نیروهای مؤمن و انقلابی، حس بیگانگی و تضاد با آنها بیابند و بپندارند که دیگر، نماینده‌ای در حاکمیّت ندارند. در تعلیق نهادن آرمان‌های فرهنگیِ انقلاب و ملاحظۀ جریان اجتماعیِ تجدّد را کردن و در برابر سیر فساد و پرده‌دری و هتاکی اجتماعی، طریق خاموشی و انفعال و وعده‌پراکنی را در پی گرفتن، راه به جایی نخواهد برد و شکاف و گسست را بیشتر خواهد کرد. از یک سو، جریان انقلابی به درون جهانِ آرمانی خویش فرو خواهد رفت و از جامعه و حاکمیّت، فاصله خواهد گرفت، و از سوی دیگر، جریان متجدّد به دلیل اهمال‌ها و سستی‌های حاکمیّتی، جسارت بیشتری برای بیان خویشتنِ فرهنگی‌اش خواهد یافت؛ چنان‌که امروز در خیابان‌های اصلیِ پایتخت جمهوری اسلامی، صحنه‌هایی از ولنگاری و اباحه‌گری و کشف حجاب و برهنگی را مشاهده می‌کنیم که در خواب و خیال نیز تصوّر نمی‌کردیم به چنین درّه‌ای پرتاب بشویم. کارگزاران نظام، فرهنگ اسلامی و انقلابی را به شبکه‌های اجتماعیِ غربی باختند.

« ایده آلیسم در دولت چهاردهم» با توجه به مواضع اخیر دولتمردان اعم از رئیس جمهور و تیم سیاست خارجی ایشان در سفر به نیویورک (مقر سازمان ملل) و همچنین دیدگاهی که با عنوان «وفاق ملی» در حل مسائل فرهنگی، اجتماعی و سیاسی داخل کشور مطرح می شود؛ حاکی از رگه هایی از ایده آلیسم در نوع مواجهه و اتخاذ سیاست داخلی و خارجی دولت چهاردهم است. به این معنی که با نگاه های سطحی و البته آرمانی، بدون داشتن واقع بینی لازم، درصدد حل مسائل پیرامونی و مبتلابه جامعه، کشور و حتی بین الملل هستند. دولت چهاردهم با مسائل مختلف در عرصه رئال (واقعیت ها) از قبیل؛ گسل های فرهنگی و دینی در جامعه، غرب باوری، کاهش سرمایه اجتماعی، جنگ شناختی و رسانه ای سنگین علیه جامعه دینی، آسیب های سبک زندگی و زیست مجازی، انباشت مشکلات اقتصادی و معیشتی، تقابل و تحریم های همه جانبه نظام سلطه و تنش های سیاسی و امنیتی از قبیل داعش، رژیم صهیونیستی و عناد برخی اعراب در منطقه غرب آسیا مواجه است. لذا برابر نظریه مقام معظم رهبری مبتنی بر «آرمان گرایی همراه با واقع بینی» ذکر سه نکته به عنوان پیشنهاد برای اصلاح روند و بهبود رویه خطاب به دولت محترم ضروری است. اول؛ تعیین و تشخیص دقیق آرمان انقلاب و نظام اسلامی بدون تغافل از تقابل ها و التقاط در راهکارهای اساسی به منظور امکان برنامه ریزی و سیاست گذاری لازم برای نیل به تعالی و تحقق اهداف که می تواند اعم از تشکیل جامعه توحیدی، رستگاری اجتماعی، تأمین رفاه و آسایش اجتماعی، رفع تبعیض و نابرابری و اقتدار نظام اسلامی مستظهر به حمایت و مشارکت مردم باشد. دوم؛ در مسائل واقعی کشور که در بالا ذکر شد، به طور عمیق و واقع بینانه و به دور از ساده لوحی برآمده از ایده آلیسم در محتوای لیبرالیستی، حل مسائل عمیق اجتماعی و سیاسی با مفاهیم و سازوکار سکولاریستی و چشم پوشی از اصول و ارزش های آرمانی، شاید بتواند مدتی جامعه را به خود مشغول نماید، اما عملا امکان حل مسائل بدون ریشه یابی علمی و اساسی و اتخاذ تدابیر مناسب در تطبیق با آرمان ها، وجود ندارد. همان طور که ناکارآمدی و انفعال نهادهای بین المللی _ که مدعیان لیبرال دموکراسی بعد از جنگ جهانی دوم برای حل مسائل جهانی برای ملت ها نسخه پیچیده بودند _ در جنگ غزه و جنایات متوحشانه رژیم صهیونیستی علیه کودکان و زنان بی دفاع فلسطینی، در معرض دید همه افکار عمومی جهان به اثبات رسید. لذا به نظر می رسد کارویژه «وفاق ملی» به عنوان مدعای محوری دولت چهاردهم، در مسئله گسل های فرهنگی و سیاسی جامعه ایران نیازمند به آسیب شناسی عمیق علمی و جامعه شناسانه با رویکرد توجه به تاریخ سیاسی ایران بوده و با شعار آزادی های اجتماعی، تسامح در امر حجاب و پوشش اجتماعی، رفع فیلترینگ و به کارگیری وزرایی از هر دو جناح و ... محقق نخواهد شد. شاید مفاهیم و کلیدواژه هایی چون توسعه سیاسی، جامعه مدنی و اسلام رحمانی در دوره اصلاحات توانست بخشی از جامعه ایران را چند صباحی در گسل های مختلف معطل بگذارد، اما در آتش ایجاد دوقطبی های مختلف و سیاست زدگی در جامعه اسلامی ایران دمید. با این وجود پیشنهاد می شود برای تحقق وفاق ملی، بر شناخت همه جانبه هویت اجتماعی و ایرانی _ اسلامی جامعه ایران و بهره مندی از نهاد و روش های بومی، متناسب با زیست بوم اصیل ایرانی و شناسایی دغدغه های اصلی مردم که دربرگیرنده مشکلات اقتصادی است، تأکید شود. سوم؛ توجه به توانمندی و ظرفیت ها و دستاوردهای مختلف داخلی به عنوان عناصر واقعی مثبت و امید آفرین در کنار مسائل واقعی منفی که نگارش شد. بدیهی است که خود کم بینی و تغافل از دستاوردهای کشور می تواند اثرات سوئی در اتخاذ سیاست های کلان کشور داشته باشد. اما برکات بزرگی که با انقلاب شکوهمند اسلامی مردم بزرگ ایران به منصه ظهور رسید مانند استقلال، ثبات، امنیت بومی، حفظ تمامیت ارضی، مردم سالاری، پیشرفت های مختلف علمی که غیر قابل انکار و البته قابل اتکا برای همه دولت ها به منظور حل مسائل کشور هستند، می توانند بستر اساسی رفع مشکلات و ایجاد وفاق ملی را فراهم نماید. همچنین ظرفیت های امید بخش دیگری نیز مانند فرهنگ و تمدن اصیل ایرانی، نیروی انسانی مستعد و کارآمد، فرصت های مادی و طبیعی و موقعیت ژئوپلتیک و ژئواستراتژیک ایران است که باید در سیاست گذاری ها مد نظر قرار گیرد. بنابراین؛ با محوریت قرار دادن نگاه راهبردی «آرمان گرایی همراه با واقع بینی» برای حل مسائل پیش رو و تحقق وفاق ملی موارد زیر که عصاره متن بالاست پیشنهاد می شود: 1. حفظ اصول و آرمان حاصل از گفتمان انقلاب اسلامی ایران و پرهیز از راهکارهای التقاطی و سکولاریستی 2. آسیب شناسی دقیق و شناخت صحیح واقعیات منفی و مشکلات واقعی کشور و تلاش برای رفع آن برابر سازوکار عقلانی و نه ایده آلیستی به ظاهر زیبا اما فریبنده!

3. و در نهایت استفاده از ظرفیت و واقعیت های مثبت و امیدبخش کشور به عنوان فرصت هایی برای رسیدن به آرمان های مادی و معنوی همگانی است. ✍دکتر قنبردوست

✅ ورود حضرت فاطمه معصومه(س) به قم/ ۲۳ ربیع الاول سال ۲۰۱ هجری قمری هنگامي كه امام رضا(ع) بنا به درخواست مأمون عباسي[هفتمين خليفه عباسيان] از مدينه منوره به " مرو " در شمال خراسان هجرت کرد و با اكراه و اجبار مأمون، ولايت عهدي وي را پذيرفت، طی نامه از خواهرش حضرت فاطمه معصومه(س) درخواست نمود که به وی در مرو ملحق گردد. حضرت معصومه (س) امتثال امر کرد و در سال بعد هجرت برادرش امام رضا(ع)، یعنی در سال 201 هجری قمری به قصد مرو از مدینه خارج شد و پس از پیمودن راه بین حجاز و عراق، وارد سرزمین ایران شد. ولی پیش از رسیدن به خراسان، در یکی از شهرهای مرکزی ایران به نام ساوه بيمار گرديد. از اطرافيان پرسيد: از اين جا تا قم چقدر فاصله است؟ گفتند: ده فرسخ. آن حضرت به خدمت كارش دستور داد كه وي را به طرف شهر قم حركت دهد. آل سعد، كه از شيعيان و محبان اهل بيت(ع) بوده و در قم زندگي مي كردند، همين كه از ورود خواهر امام رضا(ع) با خبر شدند به استقبال آن حضرت شتافته و از شهر قم بيرون رفتند و چون به وي رسيدند، بسيار شادماني و اظهار خوشحالي نمودند. موسي بن خزرج بن سعد، كه از بزرگان آل سعد و از معاريف شيعه درقم بود، افسار شتر آن حضرت را به دست گرفت و به سوي قم آورد و آن بانوي شريف را در خانه خويش اسكان داد و از او به شايستگي پذيرايي كرد. اما حضرت فاطمه معصومه(س) بيمار و رنجور بود. بدين جهت، چندان اقامتی در قم نداشت و پس از شانزده روز سکونت در خانه موسي بن خزرج، دار فاني را وداع و روح بلندش به اعلي عليين پيوست.(1) ولی بر اساس روایتی دیگر، ماموران مامون عباسی که از هجرت علویان به ایران ناخوشایند بوده و در باطن از این ماجرا رنج می بردند، به کاروان حضرت معصومه(س) در ساوه هجوم و بسیاری از مردان و مبارزان کاروان، از جمله هارون بن موسی کاظم(ع)، برادر حضرت معصومه(س) را به شهادت رساندند و به حضرت معصومه(س) نیز زهر خورانیده و بر اثر آن زهر کشنده، آن حضرت نیز به شهادت رسید. (2) ورود مسرت بخش حضرت فاطمه معصومه(س) به قم، مصادف با 23 ربیع الاول سال 201 هجری قمری بود. به همین مناسبت مردم ولایتمدار شهر مقدس قم، به ویژه بانوان عفت پناه در هر سال در چنین روزی با تأسی از آل سعد به ورودی قم از جانب جاده ساوه رفته و کاروان آن حضرت را به صورت نمادین استقبال و با مسرت و خوشحالی زاید الوصفی وارد شهر می نمایند. 📚منابع 1- نک: حیاة الامام الرضا(ع) (باقر شریف قریشی) ج 2 ، ص 351 ؛ مستدرك سفينة البحار، ج8، ص 261 ؛ بحار الانوار، ج 60 ، ص 219 4-حیاة الامام الرضاء (ع) (سید جعفر مرتضی)، ص ۴۲۸ ✍ سید تقی واردی. ۶ مهر ۱۴۰۳

لبنان: شمار شهدای حملات اسرائیل در یک سال گذشته به بیش از ۱،۵۴۰ نفر و شمار زخمی‌ها به بیش از ۵،۴۱۰ نفر رسیده است. حدود نیمی از این آمار مربوط به ۱۰ روز اخیر می‌باشد.

⛔ وقتی حضرت آقا گفتن اگر مسلمونا فقط یک مدت محدود با اسرائیل قطع رابطه کنن شریان حیاتی رژیم قطع میشه به چی اشاره می‌کردن؟ 🔻امارات🇦🇪: ۱.۸۹ میلیارد دلار صادرات!!! (فلزات وسنگ‌های گرانبها/ آهن و فولاد/ تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی/ نفت خام و انرژی) 🔻ترکیه🇹🇷: ۵.۷ میلیارد دلار!!! (آهن و فولاد/ پلاستیک/ تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی/ماشین‌آلات/ وسایل نقلیه/ فلزات و مصالح ساختمانی) 🔻اردن🇯🇴: ۴۶۹ میلیون دلار. (پلاستیک/ تجهیزات الکتریکی/ آهن و فولاد) 🔻مصر🇪🇬: ۱۷۹ میلیون دلار. (مواد شیمیایی/ مصالح ساختمانی/ مواد غذایی/ پلاستیک/ انرژی) 🔻الجزایر🇩🇿: ۲۱٫۵ میلیون دلار 🔻مراکش🇲🇦: ۱۸ میلیون دلار 🔻بحرین🇧🇭: ۱۰٫۵میلیون دلار 🔻آذربایجان🇦🇿 و قزاقستان🇰🇿 هم به این لیست اضافه کنید!! 🔺️این کشورهای مسلمون هستن که به اسرائیل تنفس مصنوعی میدن!

📣باتری پیجرهای منفجرشده در لبنان، موادمنفجره داشت دو مقام امنیتی ارشد لبنانی در گفتگو با شبکه CNN: 🔺عملیات جنایتکارانه اسرائیل در منفجرکردن پیجرها، با استفاده از باتری‌های دارای مواد منفجره انجام شد. 🔺نحوه مخفی‌شدن مواد منفجره در باتری‌های پیجرها به قدری پیچیده بود که قابل شناسایی نبود.

❇️ ترامپ: اگر پیروز شوم در یک هفته با ایران توافق می‌کنم 🔸🔸🔸 ✅ آقای ترامپ قاتل و قمارباز؛ اولا) الآن وقت تبلیغات کاندیداتوری ریاست‌جمهوری است و شما بدنبال کاسبی برای جذب و جلب آرای مردم آمریکا هستید. ثانیا) دروغ می گویید چون شخص شما برجام را بجای اجرا، پاره کردید! ثالثا) اختیار و اراده توافق یا عدم توافق با ایران، با صهیونیست‌هاست نه شما حاکمان نظام سیاسی آمریکا! 🔺 پس لاف نزنید و گزافه نگویید. ✍ محمدعلی برزگر

🇮🇷🇵🇸 ﷽ 📝فوری | انهدام ۳ ناوشکن آمریکایی توسط یمن 🍃🌹🍃 🔻سخنگوی نیروهای مسلح یمن: ۳ ناوشکن جنگی آمریکا را در دریای سرخ در حالی که برای حمایت از دشمن اسرائیلی در حرکت بودند، هدف قرار داده شدند. 🔹این عملیات با مشارکت نیروهای دریایی، موشکی و پدافندی با ۲۳ موشک بالستیک و پهپاد انجام شده است. 🔺همزمان با این عملیات یافا و عسقلان در عمق سرزمین‌های اشغالی هدف قرار گرفت. #یمن | #روشنگری

🔸آیا مقاومت پیروز خواهد شد؟ مرحوم حجت‌الاسلام محمد محمدی ری‌شهری نوشته است: در تاریخ ۱۳۸۷/۲/۶ در دیداری که همراه جمعی از دوستان در تهران با آقای سید حسن نصرالله (رهبر حزب‌الله لبنان) داشتیم، ایشان فرمود: دو سه سال پیش از رحلت حضرت امام خمینی، شخصی به نام «الحارس» که از نیروهای استشهادی حزب‌الله بود، گفت: با اتومبیل شخصی از بیروت خارج می‌شدم؛ شخصی را با لباس و هیئت عربی دیدم که حدود شصت سال سن داشت. از او خوشم آمد و او را سوار کردم در راه با روشن‌شدن ضبطِ صوت اتومبیل، صدای شعار مردی شنیده شد که می‌گفت: «حَتّی ظُهورِ المَهدىِّ اِحفَظ لَنَا الخُميني» و در ادامه آن می‌گفتند: «إحفَظ لَنَا المُنتَظِري خَليفَةَ الخُميني!» آن شخص، وقتی شعار نخست را شنید، گفت: شما تصوّر می‌کنید که پرچم جمهوری اسلامی به دست امام‌خمینی تحویل حضرت مهدی علیه‌السلام می‌شود ولی اشتباه می‌کنید. در مورد شعار دوم هم گفت: منتظری، خلیفه‌ی خمینی نخواهد شد اما انقلاب ایران مشکلی پیدا نمی‌کند؛ به جای امام خمینی، سیّدی خواهد آمد. همچنین اضافه کرد: شما فکر می‌کنید جنگ، ادامه پیدا می‌کند و سپاه ایران برای فتح قدس به لبنان خواهد آمد؛ اما اشتباه می‌کنید. جنگ ایران و عراق پایان می‌یابد و میان سربازان آن‌ها گُل رد و بدل می‌شود. وی افزود: سه جنگ میان حزب‌الله و اسرائیل پیش می‌آید که در دو جنگ، حزب‌الله پیروز می‌شود ولی در جنگ سوم، پیروزی حزب‌الله، خیلی گسترده است. او گفت: در عراق، حکومت اسلامی برپا نمی‌شود؛ ولی حکومتی روی کار می‌آید که گویا عراق، جزئی از ایران است. من از آقای سید حسن نصرالله پرسیدم: شما در چه تاریخی این مطالب را از الحارس شنیدید؟ ایشان پاسخ داد: من دو سه سال پس از آن پیشگویی؛ ولی دیگران همان موقع این مطالب را از وی شنیده بودند. وی افزود به استثنای دو مورد، همه پیشگویی‌های وی تحقق یافته است. 📚 منبع: خاطره‌های آموزنده، ص۱٠۹

🎥 تصاویری از انفجار شدید در بیروت

🔴منابع امنیتی مقاومت : سید حسن نصرالله در مکانی امن است و آنچه در رسانه های عبری مطرح می شود، صحت ندارد.

. میگن هدف از این حمله، ترور سید حسن نصرالله بوده 😐 یعنی اسرائیل با بمب۲ تنی سنگرشکن برای ترور سیدحسن نصرالله اقدام کرده، بعد بعضی ها میگن سلاحمون رو بزاریم زمین! رسماً ما با خود شیطان رو به رو هستیم

🔴 آمار اولیه : 14 شهید و 50 زخمی در حمله اسرائیل به ضاحیه 🔴 یک منبع امنیتی مقاومت : حال سید خوب است و گزارشات منابع اسرائیلی درباره زخمی شدن ایشان نادرست است 🔹 اسرائیل تلاش می کند برای خود دستاورد بسازد

🚫 شش تا برج مسکونی رو با خاک یکسان کردند، تازه دارن می‌گردن ببینن اونی که می‌خواستن اونجا بوده یا نه! ما با یک حکومت قاتل سریالی حرفه‌ای طرف هستیم که هزار و یک بهانه برای آدم‌کشی داره!