"🔗🕊" چِھ‌شَقایِق‌باشَد.. چِہ‌گُل‌ِنَرگِس‌وَیاس جاۍِیِڪ‌گُل...! هَمچِنان‌خآلیست..!✨♡ السلام‌علیڪ‌یاخلیفة‌الله‌فےارضھ..✋🏻- #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج🤍

💎امیرالمؤمنین علیه السلام: العَملُ كُلُّهُ هَباءٌ إلاّ ما اُخْلِصَ فيهِ. اعمال، همه بر باد است، مگر آنچه از روى اخلاص باشد. 📚 غررالحكم، ح 1400.

🌱قـــرار! پرسیدند‌رابطو‌یعنی‌چی؟ فرمودند:رابطومع‌المهدی! به‌هربهانه‌ای‌شده‌بااو‌ارتباط‌ برقرارکن... 🎙استاد دولتی #امام_زمان اللهم‌عجل‌لولیڪ‌‌الفرج

✨ هــٰادے‌ اگر‌ تویـۍ‌ ڪِھ‌ ڪسـے‌ گُم‌ نمی شود .. #هادی_دلها

🟢 هیچ خیری به ما نمیرسه، و هیچ شری از ما دور نمیشه، الا به برکت امام زمان #امام_زمان 🎙#استاد_کاشانی

♡ #شهیدانه 🍃روبروي عکست ايستاده ام و به نگاهت خیره مانده ام... تو هم چشمهايت مدتهاست به من خيره شده و من مثل كودكي لجباز به هر سو ميدوم تا به خيال خودم ديگر تحت تعقيب چشمهايت نباشم...!❤️ 🍂گم ميشوم ميان دلبستگي هاي روزانه ام... و با چشمهايي اشك الود، دوباره به التماس يك نگاه ديگر بر ميگردم سمت تو... دوباره نگاهت را به زندگي ام گره ميزني! راه روشن ميكني برايم..✨ و من دوباره لجبازي هاي كودكانه ام را از سر ميگيرم و غفلت زده خودم را به جاده خاكي ميزنم! حس يك كور محروم از روشنايي رهايم نميكند! نمي بينم تورا... و اين درد دارد! اين طور نمي شود! هنوز عاشق نشده ام...! هنوز فاصله دارم تا مرد ميدان عشق شدن! براي همين است كه معني نگاه هايت را نميفهمم...🥀 گم شده ام... چون تورا گم كرده ام.. بايد فكري به حال اين دل کرد كه فقط مدعاي عشق است! وگرنه اين دل كجا و... رسيدن به قافله ي عشق كجا ؟! . شرط عشق "جنون" است ؛ما که ماندیم مجنون نبودیم ... #رفیق_شهیدم ؛ #ابراهیم_هادی 🌸

💠شهید امیر لطفی متولد ۱۳۶۵ بود که ۲۹ آذر ماه۱۳۹۴ در ماموریت داوطلبانه در شهر حلب در سوریه با ترکش خمپاره تروریست های تکفیری به درجه رفیع شهادت نائل آمد 💠مادر شهید در آخرین دیدار می گوید: اگه به سلامت برگشتی، قدمت روی چشم مادر. واسه‌ات آستین بالا می‌زنم و دستت رو بند می‌کنم. 🔹 ولی اگر برنگشتی و شهید شدی، فدای سر علی اکبرت می‌کنم پسرم ولی اسیر نشو چون نمی‌بخشمت. 🔹گفت: مامان، اگر اسیر بشم و در حال اسارت به شهادت برسم، می‌دونی چه عزتی پیدا می‌کنم؟ اگه اسیر شدم، سرِتو بالا بگیر و بگو در راه خدا، میثم تمار دادم! عمار دادم! گفتم: نه! تحمل ندارم امیر. به اسارت تو راضی نمی‌شم. 🔹اخم‌هایش رفت توی هم. چشم‌هایش جور خاصی نگاهم می‌کردند. دلم طاقت نیاورد. گفتم: باشه مامان. به این هم راضی‌ام. برو به خدا می‌سپارمت. #شهید_امیر_لطفی @Shahid_ebrahim_hadi3

🔹شهید امیر لطفی در زیارت حضرت زینب به دوستانش می گوید: اگر یه چیز بگم آمین می‌گید؟ من گفتم: معلومه که آره. فکر کردیم می‌خواهد بگوید خدایا شهادت نصیبم کن ولی حدس‌مان غلط بود. گفت: بچه‌ها، من از خانم خواستم ذره‌ای از صبرشون رو به مادرم بدن. همه ما آمین گفتیم. #شهید_امیر_لطفی @Shahid_ebrahim_hadi3

💠دشمن منطقه را زیر آتش گرفته بود. یکی از بچه‌ها تیر خورده بود و افتاده بود بین ما و دشمن. زنده بود ولی سخت می‌شد او را از آن معرکه عقب بکشیم. امیر آرام و قرار نداشت. می‌خواست هرطور شده او را بیاورد عقب.. با رجز یاحیدر، یاحیدر رفت توی دل آتش و هم رزم‌مان را با خودش آورد عقب، اما تیر قناسه یکی از گوش‌هایش را زخمی کرد،امیر بی‌توجه به خونریزی، چفیه‌اش را محکم روی گوشش بست و دوباره برگشت به صحنه درگیری، یک نارنجک انداختند پشت سرش. نارنجک که منفجر شد، ترکش‌هایش نشست به جان امیر و او را به آرزویش رساند #شهید_امیر_لطفی @Shahid_ebrahim_hadi3

هفدهمین روز از چله حدیث کساء به نیابت از 🕊#شهید_امیر_لطفی🕊 🔹به نیت سلامتی و تعجیل فرج مولایمان ابا صالح المهدی عجل تعالی فرجه الشریف #حدیث‌_کساء

صفحه⇔ 17 / ١٧ @qurandelan

صفحه ۱۷ پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)فرمودند: 🌺 قرآن‌دلان، بهترین مردم در نزد پروردگار بعد از پیامبران و علماء، هستند، آنان از دنیا همانطوری که انبیاء خارج می‌شوند و برانگیخته می‌شوند؛ از قبرهایشان (محترمانه) خارج می‌شوند. 🌹 هدیه به محضر حضرت بقیه الاعظم روحنا فداک 🌹 🕊به نیابت از شهید مدافع حرم #شهید_امیر_لطفی https://eitaa.com/joinchat/3347251394Cd8846c59bb 🔹 https://rubika.ir/qurandelan

🕋 انتظارها به سر آمد... 🎤 ثبت نام از دارندگان اسناد عمره دارای اولویت ۱ تا ۱۵۰ از روز چهارشنبه ۲۲ آذرماه با عنایت به برنامه ریزی سازمان حج و‌ زیارت ثبت نام از متقاضیان جهت کاروان‌های عمره از روز چهارشنبه ۲۲ آذرماه در محل دفاتر زیارتی و از طریق سایت انجام خواهد گردید که در مرحله اول فقط دارندگان اسناد اولویت تا ۱۵۰ مجاز به ثبت نام در کاروان‌های عمره خواهند بود که اطلاعیه تکمیلی متعاقباً در همین کانال اطلاع رسانی خواهد گردید لازم به ذکر است اولین پرواز اعزامی ۲۹ آذرماه انجام خواهد گرفت و در مرحله اول جهت ثبت نام هیچ گونه تبعیت و سهمیه‌ای خارج از سیستم برای این کاروان‌ها قابل ثبت نام نخواهد بود در صورت عدم تکمیل ظرفیت های موجود به ترتیب از سایر اولویت ها جهت ثبت نام فراخوان به عمل خواهد آمد.

🌹 ابراهـیم را دیدم که با عصـای زیر بغـل، در کوچه راه میرفت. چند دفعه ای به آسمـان نگاه کرد و سـرش را پایین انداخت.! 🔸 پرسیدم: «آقــا ابـرام! چـی شـده!؟» اول جواب نمیداد، اما با اصرار من گفت: «هر روز تا این موقع حداقل یکی از بندگان خــدا به ما مراجعه میکرد و هـر طـور شده مشکلش را حـل میکردیم. امروز از صبح تا حالا کسی به من مراجعه نکرده؛ میترسم کـاری کرده باشم که خــدا توفیق خدمت را از من گـرفته باشد.»

#سبک_زندگی_شهدا 🍃دست و دل بازی‌اش از صدقه دادن پیدا بود مثلا وقتی می‌خواست صدقه بدهد میگفتم: آقا مهدی آنجا پول خورد داریم میدیدم زیاد می‌اندازد از قصد پول خورد می‌گذاشتم آنجا ڪه زیاد نیندازد تا صرفه‌جویی بشه اما او می‌گفت: 🍃 برای سلامتی #امام_زمان(عجل‌الله) هر چقدر بدهیم ڪم است 🍂اتفاقا یڪ روز ڪه سر همین موضوع حرف می‌زدیم رفتم زودپز را باز ڪنم ڪه ناگهان منفجر شد و هرچه داخلش بود پاشید تویِ صورتم. 🌱آقا مهدی به شوخی جدی گفت: به خاطر همین حرفات هست ڪه اینجوری شد منتهی چون نیتت بد نبود صورتت چیزی نشد هنوز هم روی سقف آشپــزخانه جای منفجر شدنش هست با هم همه جا را تمیز ڪردیم... همیشه در ڪار خانه کمکم می‌ڪرد می‌گفت از گناهانم کم می‌شود. #شهید_مهدی‌_قاضی‌_خانی 🌷شادی‌ روح‌ شھدا صلوات الّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍوَعَجِّلْ‌فرَجَهُمْ اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج ‎

#مراقب_دلت_باش شهدا میبینن.. 🎙صدای حاج حسین کاجی را میشنوید اگر گلزار شهدا میرید حتماً حتماً حتماً گوش کن... 💔♥

❌شبهه : اصلاً از کجا معلوم شهدای گمنام که می یارن استخوان شهدا باشه؟شاید برای سربازای عراقی بوده باشه پاسخ رو ببینید و نشر بدین

ادامه قسمت : 6️⃣4️⃣1️⃣ #فصل_چهاردهم #دختر_شینا صمد رفت و سه چهار ماه دیگر آمد. یک هفته ای ماند و دوباره رفت. گاهی تلفن می زد، گاهی هم از دوستانش که به مرخصی می آمدند می خواست به سراغ ما بیایند و از وضعیتش ما را باخبر کنند. برادرهایش، آقا شمس الله، تیمور و ستار، گاه گاهی می آمدند و خبری از ما می گرفتند. حاج آقایم همیشه بی تابم بود. گاهی تنهایی می آمد و گاهی هم با شینا می آمدند پیشمان. چند روزی می ماندند و می رفتند. بعضی وقت ها هم ما به قایش می رفتیم. اما آنجا که بودم، دلم برای خانه ام پر می زد. فکر می کردم الان است صمد به همدان بیاید. بهانه می گرفتم و مثل مرغ پرکنده ای از این طرف به آن طرف می رفتم. تا بالاخره خودم را به همدان می رساندم. خانه همیشه بوی صمد را می داد. لباس هایش ایش، کفش ها و جانمازش دلگرمم می کرد. به این زندگی عادت کرده بودم. تمام دلخوشی ام این بود که، هست و سالم است. این برایم کافی بود. قسمت :7⃣4⃣1⃣ #فصل_چهاردهم حالا جنگ به شهرها کشیده شده بود. گاهی در یک روز چند بار وضعیت قرمز می شد. هواپیماهای عراقی توی آسمان شهر پیدایشان می شد و مناطق مسکونی را بمباران می کردند. با این همه، زندگی ما ادامه داشت و همین طور دو سال از جنگ گذشته بود. سال 1361 برای بار سوم حامله شدم. نگران بودم. فکر می کردم با این شرایط چطور می توانم بچه دیگری به دنیا بیاورم و بزرگش کنم. من ناراحت بودم و صمد خوشحال. از هر فرصت کوچکی استفاده می کرد تا به همدان بیاید و به ما سر بزند. خیلی پی دلم بالا می رفت. سفارشم را به همه فامیل کرده بود. می گفت: «وقتی نیستم، هوای قدم را داشته باشید.» وقتی برمی گشت، می گفت: «قدم! تو با من چه کرده ای. لحظه ای از فکرم بیرون نمی آیی. هر لحظه با منی.» اما با این همه، هم خودش می دانست و هم من که جنگ را به من ترجیح می داد. وقتی همدان بمباران می شد، همه به خاطر ما به تب و تاب می افتادند. برادرهایش می آمدند و مرا ماه به ماه می بردند قایش. گاهی هم می آمدند با زن و بچه هایشان چند روزی پیش ما می ماندند. آب ها که از آسیاب می افتاد، می رفتند. وجود بچه سوم امید زندگی را در صمد بیشتر کرده بود. به فکر خرید خانه افتاد. با هزار قرض و قوله برای خانه، ثبت نام کرد. قسمت :8⃣4⃣1⃣ #فصل_چهاردهم یک روز دیدم شاد و خوشحال آمد و گفت: «دیگر خیالم از طرف تو و بچه ها راحت شد. برایتان خانه خریدم. دیگر از مستأجری راحت می شوید. تابستان می رویم خانه خودمان.» نُه ماهه بودم. صمد ده روزی آمد و پیشم ماند. اما انگار بچه نمی خواست به دنیا بیاید. پیش دکتر رفتیم و دکتر گفت حداقل تا یک هفته دیگر بچه به دنیا نمی آید. صمد ما را به قایش برد. گفت: «می روم سری به منطقه می زنم و سه چهارروزه برمی گردم.» همین که صمد از ما خداحافظی کرد و سوار ماشین شد و رفت، درد به سراغم آمد. نمی خواستم باور کنم. صمد قول داده بود این بار، موقع به دنیا آمدن بچه کنارم باشد. پس باید تحمل می کردم. باید صبر می کردم تا برگردد. اما بچه این حرف ها سرش نمی شد. عجله داشت زودتر به دنیا بیاید. از درد به خودم می پیچیدم؛ ولی چیزی نمی گفتم. شینا زود فهمید، گفت: «الان می فرستم دنبال قابله.» گفتم: «نه، حالا زود است.» اخمی کرد و گفت: «اگر من ندانم کِی وقتش است، به چه دردی می خورم؟!» رفت و رختخوابی برایم انداخت. دیگی پر از آب کرد و روی پریموس گوشه حیاط گذاشت. بعد آمد و نشست وسط اتاق و شروع کرد به بریدن تکه پارچه های سفید. تعریف می کرد و زیر چشمی به من نگاه می کرد، خدیجه و معصومه گوشه اتاق بازی می کردند. 🎀 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 ‍ قسمت :9⃣4⃣1⃣ #فصل_چهاردهم قربان صدقه من و بچه هایم می رفت. دقیقه به دقیقه بلند می شد، می آمد دست روی پیشانی ام می گذاشت. سرم را می بوسید. جوشانده های جورواجور به خوردم می داد. یک دفعه حالم بد شد. دیگر نتوانستم تحمل کنم. از درد فریادی کشیدم. شینا تکه پارچه های بریده شده را گذاشت روی زمین و دوید دنبال خواهرها و زن برادرهایم. کمی بعد، خانه پر شد از کسانی که برای کمک آمده بودند. قابله دیر آمد. شینا دورم می چرخید. جوشانده توی گلویم می ریخت و می گفت: «نترس اگر قابله نیاید، خودم بچه ات را می گیرم. بعدازظهر بود که قابله آمد و نیم ساعت بعد هم بچه به دنیا آمد.» شینا با شادی بچه را بغل کرد و گفت: «قدم جان! پسر است. مبارکت باشد. ببین چه پسر تپل مپل و سفیدی است. چقدر ناز است.» بعد هم کسی را فرستاد دنبال مادرشوهرم تا مژدگانی بگیرد. صدای گریه بچه که بلند شد، نفس راحتی کشیدم. خانه شلوغ بود اما بی حسی و خواب آلودگی خوشی سراغم آمده بود که هیچ سر و صدایی را نمی شنیدم. فردا صبح، حاج آقایم رفت تا هر طور شده صمد را پیدا کند. عصر بود که برگشت؛ بدون صمد. یکی از هم رزم هایش را دیده بود و سفارش کرده بود هر طور شده صمد را پیدا کنند و خبر را به او بدهند. از همان لحظه چشم انتظار آمدنش شدم.

فکر می کردم هر طور شده تا فردا خودش را می رساند. قسمت :0⃣5⃣1⃣ #فصل_چهاردهم وقتی فردا و پس فردا آمد و صمد نیامد، طعنه و کنایه ها هم شروع شد: «طفلک قدم! مثلاً پسر آورده!» ـ عجب شوهر بی خیالی. ـ بیچاره قدم، حالا با سه تا بچه چطور برگردد سر خانه و زندگی اش. ـ آخر به این هم می گویند شوهر! این حرف ها را شینا هم می شنید و بیشتر به من محبت می کرد. شاید به همین خاطر بود که گفت: «اگر آقا صمد خودش آمد که چه بهتر؛ وگرنه خودم برای نوه ام هفتم می گیرم و مهمانی می دهم.» از بس به در نگاه کرده و انتظار کشیده بودم، کم طاقت شده بودم. تا کسی حرفی می زد، زود می رنجیدم و می زدم زیر گریه. هفتم هم گذشت و صمد نیامد. روز نهم بود. مادرم گفت: «من دیگر صبر نمی کنم. می روم و مهمان ها را دعوت می کنم. اگر شوهرت آمد، خوش آمد!» صبح روز دهم، شینا بلند شد و با خواهرها و زن داداش هایم مشغول پخت و پز و تدارک ناهار شد. نزدیک ظهر بود. یکی از بچه ها از توی کوچه فریاد زد: «آقا صمد آمد.» داشتم بچه را شیر می دادم. 🎀 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃