🕊 شهید امنیت بسیجی شهید #حسن_عشوری ❤️ ولادت:1368/5/24 شهادت:1396/3/24 مصادف با 19رمضان محل شهادت: چابهار درگیری گروهک تروریستی از ویژگی های بارز شهید #حسن_عشوری ساده زیستی بود. علی رقم این که از نظر مالی مشکلی نداشت و بسیار بسیار به قول امروزی ها لارژ بود و اهمیتی برای پول قائل نمی شد و از طرفی در سنی بود که مثل همه ی جوان ها شاید علاقه داشت خیلی چیزهارا داشته باشد و تجربه کند ولی راه خودش رو انتخاب کرده بود، کسب رضایت الهی و همرنگی با شهدا رو بر همه چیز مقدم میدانست. با قناعت زندگی میکرد و مصداق بارز این روایت بود👇 امام صادق*ع* فرمودند: مؤمن، پرکار و کم خرج و زندگی اش را خوب اداره می کند. بسیار کم هزینه زندگی میکرد و الباقی درآمدش را برای خودش نگه نمیداشت و در راه دستگیری از دیگران و انفاق هزینه میکرد. #سالروز_شهادت #راوی_دوستان_شهید 🌷یادش گرامی وراهش پررهرو ‎‎‌‌‎‎

اللهم صل علی محمد و آل محمد

⭕️ خبر خوب دارم برات: می خوام از طرف تو طواف مستحبی بجا بیارم هفته پیش ۲ میلیون و۵۰۰هزار نفر اسم نوشتن. الان هم اسم خودت و خانواده ات و امواتت رو تو این لینک وارد کن👇 https://roohbakhshac.ir/ziyarat ⭕️ مهم اینه👇 این روزا که مکه هستم سعی می کنم هر طوری شده تورو همراه خودم کنم در یک سفر مجازی، چه در موسم حج یا عرفات یا منا و حتی مدینه که می خوام برم طوری برات عکس و فیلم بذارم که حس کنی اونجایی و جای خالی ات رو پر کنم کانال رو همین الان دنبال کن که گمش نکنی 👇 https://eitaa.com/joinchat/2334982163C65bbc6af0d واسه عید غدیر هم خبرای خوبی در راهه😎

«محمدرضا هادیان دولت‌آبادی» سال ١٣۴۴ در تهران دیده به جهان گشود. وی با شروع جنگ تحمیلی به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شتافت. او مدتی نیز همراه با دیگر رزمندگان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سوریه و لبنان دوشادوش دیگر مبارزین با رژیم صهیونیستی به مبارزه پرداخت. او سرانجام در ۲۴ خرداد سال ۱۳۶۵ در «فاو» به شهادت رسید. #سالروز_شهادت #شهید_محمدرضا_هادیان

شهید «محمدرضا هادیان دولت‌آبادی» در فرازی از مناجات‌نامه خود با خداوند متعال آورده است: 🔹من از آن‌روز می‌ترسم که تو با عدالت با من برخورد کنی. الهی، از گناهانم درگذر و به من به رحمانیتت روی کن و از سر تقصیراتم بگذر که من اگر به اسم هم باشد از امت پیامبر تو هستم و از شیعیان علی و از دوستداران حسین و از سربازان حضرت حجت ابن الحسن العسکری (عج #شهید_محمدرضا_هادیان

شهید «محمدرضا هادیان» در نامه‌ای خطاب به خانواده خود آورده است: «برای نماز و حجاب خود، اهمیت فوق‌العاده قائل شوید و زندگی و خانه خود را همیشه خوب و منظم نگه دارید و از همه مهمتر خدا را راضی نگه دارید #شهید_محمدرضا_هادیان 🕊شادی ارواح طیبه شهدا صلوات 🕊

🎥با توجه به شناختی که دارم اجماع صورت نمی‌گیرد!! ⏪ نظر حاج آقا #عالی در مورد انتخابات ۱۴۰۳ : 🔹به چه کسی رای بدهیم؟ به کسی که علاوه بر پاکدستی و ساده زیستی و....، #سابقه کار در میدان هم داشته باشد. صرف برنامه بر روی کاغذ کافی نیست.

امشب آخرین مسافر کربلا راهی بقیع میشود 💔خداحافظ ای آخرین یادگار کربلا 💔منتظر وارث غدیر برای انتقام خونتان می‌مانیم 🖤 شهادت‌ امام‌ محمد باقر‌ علیه السلام بر همه منتظران تسلیت باد.

🏴«آجرک الله یا صاحب الزمان»🏴 🖤روضه جانسوز امام محمد باقر علیه السلام با نوای: سید رضا نریمانی شهادت مظلومانه حضرت امام محمد باقر علیه‌السلام تسلیت باد🖤

✍️ #دمشق_شهر_عشق #قسمت_پنجم 💠 هیاهوی مردم در گوشم می‌کوبید، در تنگنایی از #درد به خودم می‌پیچیدم و تنها نگاه نگران سعد را می‌دیدم و دیگر نمی‌شنیدم چه می‌گوید. بازوی دیگرم را گرفته و می‌خواست در میان جمعیتی که به هر سو می‌دویدند جنازه‌ام را از زمین بلند کند و دیگر نفسی برای ناله نمانده بود که روی دستش از حال رفتم. از شدت ضعف و ترس و خونریزی با حالت تهوع به هوش آمدم و هنوز چشمانم را باز نکرده، زخم شانه‌ام از درد نعره کشید. کنار دیواری سیاه و سنگی روی فرشی قرمز و قدیمی افتاده بودم، زخم شانه‌ام پانسمان شده و به دستم سِرُم وصل بود. 💠 بدنم سُست و سنگین به زمین چسبیده و نگاه بی‌حالم تنها سقف بلند بالای سرم را می‌دید که گرمای انگشتانش را روی گونه‌ام حس کردم و لحن گرم‌ترش را شنیدم :«نازنین!» درد از روی شانه تا گردنم می‌کشید، به‌سختی سرم را چرخاندم و دیدم کنارم روی زمین کز کرده است. به فاصله چند متر دورمان پرده‌ای کشیده شده و در این خلوت فقط من و او بودیم. 💠 صدای مردانی را از پشت پرده می‌شنیدم و نمی‌فهمیدم کجا هستم که با نگاهم مات چشمان سعد شدم و پس از سیلی سنگینش باور نمی‌کردم حالا به حالم گریه کند. ردّ #خونم روی پیراهن سفیدش مانده و سفیدی چشمانش هم از گریه به سرخی می‌زد. می‌دید رنگم چطور پریده و با یک دست دلش آرام نمی‌شد که با هر دو دستش صورتم را #نوازش می‌کرد و زیر لب می‌گفت :«منو ببخش نازنین! من نباید تو رو با خودم می‌کشوندم اینجا!» 💠 او با همان لهجه عربی به نرمی #فارسی صحبت می‌کرد و قیل و قال مردانی که پشت پرده به #عربی فریاد می‌زدند، سرم را پُر کرده بود که با نفس‌هایی بریده پرسیدم :«اینجا کجاس؟» با آستینش اشکش را پاک کرد و انگار خجالت می‌کشید پاسخم را بدهد که نگاهش مقابل چشمانم زانو زد و زیر لب زمزمه کرد :«مجبور شدم بیارمت اینجا.» 💠 صدای #تکبیر امام جماعت را شنیدم و فهمیدم آخر کار خودش را کرده و مرا به #مسجد عُمری آورده است و باورم نمی‌شد حتی به جراحتم رحمی نکرده باشد که قلب نگاهم شکست و او عاشقانه التماسم کرد :«نازنین باور کن نمی‌تونستم ببرمت بیمارستان، ممکن بود شناسایی بشی و دستگیرت کنن!» سپس با یک دست پرده اشک را از نگاهش کنار زد تا صورتم را بهتر ببیند و با مهربانی دلداری‌ام داد :«اینجام دست کمی از بیمارستان نداره! برا اینکه مجروحین رو نبرن بیمارستان، این قسمت مسجد رو بیمارستان کردن، دکتر و همه امکاناتی هم اوردن!» 💠 و نمی‌فهمید با هر کلمه حالم را بدتر می‌کند که لبخندی نمکین نشانم داد و مثل روزهای خوشی‌مان شیطنت کرد بلکه دلم را به دست آورد :«تو که می‌دونی من تو عمرم یه رکعت #نماز نخوندم! ولی این مسجد فرق می‌کنه، این مسجد نقطه شروع مبارزه مردم #سوریه بوده و الان نماد مخالفت با #بشار_اسد شده!» و او با دروغ مرا به این #جهنم کشانده بود که به جای خنده، چشمانم را از درد در هم کشیدم و مظلومانه ناله زدم :«تو که می‌دونستی اینجا چه خبره، چرا اومدی؟» با همه عاشقی از پرسش بی‌پاسخم کلافه شد که گرمای دستانش را از صورتم پس گرفت و با حالتی حق به جانب بهانه آورد :«هسته اولیه انقلاب تو #درعا تشکیل شده، باید خودمون رو می‌رسوندیم اینجا!» 💠 و من از اخبار بی‌خبر نبودم و می‌دیدم درعا با آمادگی کامل به سمت جنگ می‌رود که با همه خونریزی و حال خرابم، با صدایی که به سختی شنیده می‌شد، بازخواستش کردم :«این چند ماه همه شهرهای #سوریه تظاهرات بود! چرا بین اینهمه شهر، منو کشوندی وسط میدون جنگ درعا؟» حالت تهوع طوری به سینه‌ام چنگ انداخت که حرفم نیمه ماند و او رنگ مرگ را در صورتم می‌دید که از جا پرید و اگر او نبود از #ترس تنهایی جان می‌دادم که به التماس افتادم :«کجا میری سعد؟» 💠 کاسه صبرم از تحمل اینهمه #وحشت در نصفه روز تَرک خورده و بی‌اختیار اشک از چشمانم چکید و همین گریه بیشتر آتشش می‌زد که به سمت پرده رفت و یک جمله گفت :«میرم یه چیزی برات بگیرم بخوری!» و دیگر منتظر پاسخم نماند و اگر اشتباه نکنم از شرّ تماشای اینهمه شکستگی‌ام فرار کرد. تازه عروسی که گلوله خورده و هزاران کیلومتر دورتر از وطنش در غربتِ مسجدی رها شده، مبارزه‌ای که نمی‌دانستم کجای آن هستم و قدرتی که پرده را کنار زد و بی‌اجازه داخل شد. 💠 از دیدن صورت سیاهش در این بی‌کسی قلبم از جا کنده شد و او از خانه تا اینجا تعقیبم کرده بود تا کار این #رافضی را یکسره کند که بالای سرم خیمه زد، با دستش دهانم را محکم گرفت تا جیغم در گلو گم شود و زیر گوشم خرناس کشید :«برای کی جاسوسی می‌کنی #ایرانی؟»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد