✏️ #گفتمان / #آرمانها | استقلال اقتصادی 🔹اقتصاد قوی، عامل مهم سلطه ناپذیری و نفوذناپذیری کشور است و اقتصادضعیف، زمینه ساز نفوذ، سلطه و دخالت دشمنان است. استقلال اقتصادی یک ضرورت حیاتی است، وقتی رشته های اقتصاد یک کشور به بیگانگان وصل باشد، معنایش این است که رگ حیات و تغذیه ی این پیکر به جایی دیگر وصل است؛ پس اختیار در دست دیگری خواهد بود. 🔹لذا از استقلال اقتصادی در اصل ۴۳ قانون اساسی به عنوان هدف عالی جمهوری اسلامی ایران یاد شده است و به این معنا است، که ساخت درونی اقتصاد به صورتی مقاوم باشد که با نوسانات گوناگون در سطح دنیا دچار تلاطم های جدی نشود. 🔹لیکن دولت های گام اول جمهوری اسلامی با دو رویکرد با استقلال اقتصادی رفتار کردند: 🔻استقلال اقتصادی و درون گرایی: تفکری در کشور استقلال اقتصادی را درونگرایی معنا نموده و سیاست جانشینی تمام واردات کشور را دنبال می کنند. صاحبان این تفکر با زندانی کردن اقتصاد در مرزهای کشور، اقتصاد را محصور و محدود به داخل کشور می نمایند. در نتیجه اولاً با عدم تعامل با اقتصاد جهانی، بازارهای جهانی را از دست داده و سقف تولیدات براساس تأمین نیازهای داخلی است. ثانیاً با محدود کردن اقتصاد به داخل کشور منجر به عدم امکان رقابت در سطح جهانی شده و اساساً رغبتی برای افزایش کیفیت محصولات به بالاترین سطحها وجود ندارد. 🔻تعامل اقتصادی و وابستگی: صاحبان این تفکر معتقد به تعاملات اقتصادی هستند اما این تعاملات را در تمام حوزه ها دنبال می کنند. درحالی که باید در حوزه های استراتژیک و در جهت رفع نیازهای اساسی مردم، کشور خودکفا باشد. این که امنیت غذایی مردم وابسته به دولت های خارجی باشد، این که معیشت مردم وابسته به قیمت بشکه های نفت و حتی وابسته به انتخابات سایر کشورها باشد، قدرت چانه زنی و دیپلماسی در معادلات سیاسی و اقتصادی جهانی را به شدت تحت الشعاع قرار می دهد. 🔰 نشانی صفحات دکتر سید امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی: بله | ایتا | روبیکا | ویراستی @s_a_ghazizadeh