نذر هشت صلوات به نیت عافیت و سلامت خادم امام هشتم آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی و همراهانشان!

آخرین عکس حسین نوش آبادی در مجلس دوره یازدهم بسیاری اعتقاد دارند حضور حسین نوش آبادی در مجلس یازدهم آخرین دوره از عملکرد سیاسی و اجرایی وی بوده است 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷

دوران پسا نوش آبادی چگونه است؟ بخش اول عکس حسین نوش آبادی در آخرین جلسه مجلس یازدهم به تنهایی یک یادداشت است چهره ای غمگین و ناراحت که نشان می‌دهد نوش آبادی چقدر برای خداحافظی از مجلس ناراحت است. تا حدودی حق دارد فردی که ۱۲ سال از عمر خود را در قامت یک نماینده مجلس بوده باید هم ناراحت باشد فردی که وقتی ۳۵ سال داشت وارد مجلس شورای اسلامی شد و تمامی پست های بعدی او در نظام به برکت حضورش در مجلس شکل گرفت. اگر او در دوره ششم نماینده مجلس نمی شد شاید همان عضو ساده شورای شهر قرچک باقی می ماند. دوران پسا نوش آبادی برای دشت ورامین دوران عجیب و غریبی نخواهد بود. تغییر نسل مدیریتی امری اجتناب ناپذیر است به خصوص برای بخشی از مردم که با عدم حضور در انتخابات‌های مجلس اعلام کردند فرقی بین علی و حسین نیست. در پاسخ به این سوال که دوران پسا نوش آبادی دشت ورامین چگونه است ابتدا باید بررسی شود چرا نوش آبادی شکست خورد؟ ✅همانطور که گفتیم تغییر نسل مدیریتی اجتناب ناپذیر بود. سن مدیران دهه ۷۰ و ۶۰ در جمهوری اسلامی ایران بالا رفته است و هم موانع قانونی و هم انتظارات نسل جدید موجب شده است که آنها آهسته و البته با زور صندوق رای کنار بروند. نگاهی گذرا به بسیاری از مدیران دولتی و نمایندگان مجلس نشان می‌دهد ورود مدیران دهه شصتی و جوان به مدیریت کشور سرعت بیشتری گرفته است که حسین نوش آبادی هم مشمول خروج آهسته از چرخه مدیریت کشور شد. وقتی محمدرضا باهنر با سابقه ۷ دوره نمایندگی مجلس در انتخابات شکست می‌خورد یعنی جایی دیگر برای مدیران گذشته وجود ندارد به خصوص اینکه شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه به شکلی است که بسیاری از مردم مقصر را همین مدیران می‌دانند که در سال‌های حضور در پست‌های مدیریتی نتوانستند برای رشد و توسعه کشور اقدامی انجام دهند. همین گلایه‌های مردم بزرگترین رای منفی به نوش آبادی بود. در دور دوم انتخابات وقتی با مردم شهر و روستاهای دشت ورامین صحبت می کردیم بسیاری از مردم فقط نه به نوش آبادی را تاکید می‌کردند. به نظر می‌رسد هر فرد دیگری در دور دوم انتخابات در برابر نوش آبادی قرار می‌گرفت پیروز انتخابات بود. مردم فقط می‌خواستند نوش آبادی نباشد. عملکرد نوش آبادی هم در این مسیر نقش مهمی برای عدم موفقیتش داشت. نوش آبادی مانند بسیاری از نمایندگان مجلس در شهرستان‌های کوچک و بزرگ برای کسب رای مجبور بود وعده‌های اجرایی و عمرانی بدهد و وقتی دولت‌ها نتوانستند پروژه‌های عمرانی را به سرانجام برسانند اولین آسیب به نماینده مجلس وارد شد. دولتی ها مانند فرماندار و استاندار به دلیل اینکه انتصابی هستند و نیازی به رای مردم ندارند نگرانی بابت این موضوع ندارند، ولی زمانی که نماینده مجلس قول افتتاح مترو را می‌دهد مردم با صندوق رای گلایه و انتقاد خودشان را نشان می‌دهند. سایر عملکردهای نوش آبادی نیز چندان برای مردم جذاب نبود نوش آبادی به طرح صیانت (فیلترینگ) رای مثبت داده بود وی همچنین به قانون افزایش سن بازنشستگی هم رای داده بود دو مصوبه جنجالی مجلس که گلایه های زیادی به همراه داشت . او در بیان موفقیت‌ها و عملکردش هم بسیار ضعیف عمل کرد و در ۴ سال گذشته مدیر روابط عمومی هم نداشت او در ذهن خودش تصور می‌کرد مانند سال ۹۸ رقبای مهم او رد صلاحیت می‌شود و وی بدون دردسر دوباره نماینده مجلس خواهد شد. جدایی بسیاری از نیروهای سیاسی و انتخاباتی ضربه دیگری بود که نوش آبادی را به لبه پرتگاه نزدیک‌تر کرده بود عملاً ۸۰ درصد نیروهای انتخاباتی او در ۱۲ سال حضورش در مجلس از وی جدا شدند نگاهی به نام برخی از رقبای او نشان می‌دهد بسیاری از کسانی که در برابر او قد علم کرده بودند روزی نیروی وفادار نوش آبادی بودند که خود یکی دیگر از نقاط ضعف نوش آبادی بود که نتوانسته بود اردوگاه خود را حفظ و نگهداری کند. می‌توان اینگونه گفت که بزرگترین رقیب نوش آبادی علی خزایی یا مهدی زمانی افشار نبود بلکه فردی به نام حسین نوش آبادی بود. در مطالب بعدی به این سوال پاسخ خواهیم داد که دوران پس از نوش آبادی در دشت ورامین چه اتفاقاتی رخ خواهد داد!🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷