شعبان شد و خیل رحمت آمد از راه
در سال نبوده ماه همچون این ماه
یک ماه و طلوع پنج خورشید در آن
لا حول و لا قوة الا بالله
📝 #علی_مقدم
✅ @ShereHeyat
#امام_حسین علیهالسلام
فرازی از یک #مثنوی
🔹سورۀ فجر🔹
بوی گل از سپیده میآید
اشک شوقم ز دیده میآید
اختران لحظه لحظه با تسبیح
دمبهدم میکنند کار مسیح
همه سیّارگان همه افلاک
تا سحر سجده میبرند به خاک
آیۀ نور، زینتِ فلک است
سورۀ فجر، بر لب مَلَک است
نُه فَلَک باغ نرگساند امشب
اختران ماه مجلساند امشب
انبیا اشک شوق میبارند
همه سوی مدینه رو آرند
همه آرند در حریمِ عفاف
دورِ گهوارۀ حسین طواف
شب جشن و سرورِ خلق و خداست
شب میلاد سیدالشهداست
شب لبخند احمد است امشب
شب عید محمّد است امشب..
عالم از عفو، گشته گلباران
این حسین است ای گنهکاران
مهر او تا ابد به ذِمّۀ ماست
بعد حیدر ابوالائمۀ ماست..
عقل کلّ محو در نظارۀ او
چشم فطرس به گاهوارۀ او..
خواجۀ کائنات، فخر بشر
چون کتاباللَّهَش گرفته به بر
به چه خوش گفت سَیدالکونین:
که حسین از من است و من ز حسین..
انبیا زندهاند از خونش
تا قیامت نماز مدیونش
حجّ ز خون حسین محترم است
حرم از کربلای او حرم است
به نیازش نیاز برده نیاز
از نمازش نماز گشته نماز
کربلا کعبه، حجّ شهادت او
قتلگه کُشتۀ عبادت او
لب خشکش حیاتِ آب بُوَد
بعد حیدر ابوتراب بود
مکتبش تا خداست مشعل راه
نهضتش بعثت رسولالله
دست حقّ بازوی علمدارش
جان ما خاک پای انصارش
روی آزادگی و عشق و امید
از غلام سیاه اوست سفید
روی «جُونش» چراغ دیدۀ ناس
عابسش را شجاعت عبّاس
مسلمش پیر عشق و پیرو راه
در حبیبش کمال حُبّالله
روی حُرّش چراغ حرّیّت
لالۀ سرخ باغِ حرّیت
اکبرش حجّت خدای همه
اصغرش پیر پارسای همه
قاسم او قسیم ظلمت و نور
چشم بَد از مه جمالش دور
روح، سرمست روضۀ یاسش
جان عالم فدای عبّاسش..
📝 #غلامرضا_سازگار
🌐 shereheyat.ir/node/5441
✅ @ShereHeyat
#امام_حسین علیهالسلام
#قصیده
🔹دخیلِ اشک🔹
سحر که چلچلهها بال شوق وا کردند
سفر به دشت دلانگیز لالهها کردند
سفر به سوی سلیمان، سفر به سمت بهار
سفر به آینه با هُدهُد سبا کردند
به سایهسار نبوت در آستانۀ وحی
ملائک از سر اخلاص رَبَّنا کردند
شنیدهاند که در دامن رسول خداست
عطیّهای که به زهرای او عطا کردند
به شوق آنکه بچینند گل ز دیدارش
فرشتگان مقرّب، خدا خدا کردند
سرود عاطفه را با مهاجران خواندند
به رسم سابقه، انصار را صدا کردند
به یک نگاه محبت امیدها بستند
شبی که دیده به دیدار دوست وا کردند
در او ترانۀ خورشید و ماه جاری بود
اگر تلاوتِ وَالشّمسِ وَالضُّحی کردند..
مدینه شاهد لبخند ناز کوثر بود
که جشن عاطفه وعشق را به پا کردند
حدیث روشن معراج سیدالشهدا
حکایتیست که با خیل انبیا کردند
جمال دلکش این ماه را، نگاه کنید
که نذر بوسۀ پیغمبر خدا کردند
::
در آن محیطِ صفا، موج میزد آرامش
چه شد که صحبت طوفان کربلا کردند
دخیلِ اشک به ششگوشۀ ضریحِ حسین
گره زدند و به اصحاب او دعا کردند
حسین گفت به یاران، حدیثی از عرفات
که دست شُسته ز جان، روی بر منا کردند
حسین درس شهادت به عاشقان آموخت
که هر کجا چمنی بود، نینوا کردند
حسین داد به هر روز رنگ عاشورا
بنیاُمیّه اگر عید را عزا کردند
حسین روح شهامت دمید در گلها
که ارغوان و شقایق به خون شنا کردند
حسین غرق مناجات بود مثل نسیم
نگاه زینب او را گرهگشا کردند
مجاهدان فضیلت به عرصۀ ایثار
به این امامتِ بشکوه اقتدا کردند
تمتّعی که حسین از ثواب عمره گرفت
حصار محکم آیین مصطفی کردند
به پاس آن همه سعی بلیغ و صبر جمیل
جمال روشن او را خدانما کردند
به ساق عرش نوشتند نام ثارالله
بر این صحیفۀ فرخنده مرحبا کردند
شمیم تربت پاکش به هر کجا که رسید
کبوتران حرم نیت شفا کردند
حیات در نظر او عقیده است وجهاد
که این ودیعه نهان در نهاد ما کردند
به آفتاب قسم، جلوه در محبت اوست
خوش آن گروه که بر عهد او وفا کردند
«شفق» به ساقی لبتشنگان چو دل میبست
«معاشران گره از زلف یار وا کردند»
📝 #محمدجواد_غفورزاده
🌐 shereheyat.ir/node/5442
✅ @ShereHeyat
از روى حسین تا نقاب افکندند
در عالم عشق، انقلاب افکندند
تبریک به طوفانزدگان غم و درد!
کشتى نجات را به آب افکندند
📝 #سیدرضا_مؤید
✅ @ShereHeyat
#امام_حسین علیهالسلام
#غزل
🔹تا اوج فردا🔹
که بود این موج، این طوفان، که خواب از چشم دریا برد؟
و شب را از سراشیب سکون تا اوج فردا برد
کدامین آفتاب از کهکشان خود فرود آمد
که اینگونه زمین را تا عمیق آسمانها برد
صدای پای رودی بود و در قعر زمان پیچید
و بهت تشنگی را از عطشناک دل ما برد
کسی آمد کسی آنسان که دیروزِ توهّم را
به سمت مشرق آبیترین فردای زیبا برد
کسی که در نگاهش شعلۀ آیینه میرویید
و تا آن سوی حیرت، تا خدا، تا عشق، ما را برد...
به خاک افکند ذلت را شرف را از زمین برداشت،
و او را تا بلندای شکوه نیزه بالا برد
دوباره شادیام آشفت با اندوه شیرینش
مرا تا بیکران آرزو تا مرز رؤیا برد
بگو با من، بگو ای عشق اگرچه خوب میدانم
که بود این موج، این طوفان، که خواب از چشم دریا برد؟
📝 #سیدمهدی_حسینی_رکنآبادی
🌐 shereheyat.ir/node/3242
✅ @ShereHeyat
#امام_حسین علیهالسلام
#غزل
🔹عاشقترین مرد🔹
تو آن عاشقترین مردی که در تاریخ میگویند
تو آن انسانِ نایابی که با فانوس میجویند..
تمام باغها در فصل لبهای تو میخندند
تمام ابرها در شطّ چشمان تو میمویند
به شوق سجدهات هفتآسمان خم میشود بر خاک
به نام نامیات خورشیدها از خاک میرویند
قناریهای عاشق از گلوگاه تو میخوانند
و قمریهای سالک کو به کو راه تو میپویند
تمام موجها در حلقۀ یاد تو میچرخند
تمام بادها نام تو را سرگرم هوهویند
تو تمثال تمام عطرهای بیریا هستی
که تصویر تو را عشاق در آیینه میجویند
تو آن ذکر جلی هستی، که دلها از سرِ مستی
به لحنی ارغوانی با زبانی سرخ میگویند
📝 #سیدحسن_حسینی
🌐 shereheyat.ir/node/5444
✅ @ShereHeyat
#امام_حسین علیهالسلام
#شعر_پایداری
#غزل
🔹ایرانِ حسین بن علی🔹
باز باران است، باران حسین بن علی
عاشقان جان شما، جان حسین بن علی
خواه بر بالای زین و خواه در میدان مین
جان اگر جان است قربان حسین بن علی
شمرها آغوش وا کردند، اما باک نیست
وعدۀ ما دور میدان حسین بن علی...
در همین عصر بلا پیچیده عطر کربلا
عطر باران، صوت قرآن حسین بن علی
پرچم بیداد را روزی به آتش میکشد
شعلههای عشقِ سوزان حسین بن علی
قدسیان از سفرهاش نان و نمک خوردند و ما
تا ابد هستیم بر خوان حسین بن علی
هر کجا عشق است نام او طنینانداز شد
در جهان برپاست طوفان حسین بن علی
هر کجای خاک من بوی شهادت میدهد
عشقم ایران است، ایران حسین بن علی
گفته بودی «مرد را دردی اگر باشد خوش است»
دردهای ما و درمان حسین بن علی
دست بالا کن ببین لبیکگویان آمدند
نوجوانان و جوانان حسین بن علی
دست بالا کن بگو این بار با صوتی جلی
دستهای ما به دامان حسین بن علی
📝 #ناصر_حامدی
🌐 shereheyat.ir/node/1116
✅ @ShereHeyat
#شعر_اخلاقی
#حدیث #رباعی
💠 #امام_حسین (علیهالسلام)
مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
کسی که اندوه و گرفتاری مؤمنی را برطرف سازد، خدا غمهای دنیا و آخرتش را میزداید.
📗 نزهة الناظر، ص۸۲
🔹یاری مؤمن🔹
ای موجِ صفا، روانۀ ساحل تو
ای مهر و وفا، سرشتِ آب و گل تو
رنج و غم اگر از دل مؤمن ببری
اندوه دو عالم، ببرند از دل تو
📝 #محمدجواد_غفورزاده
✅ @ShereHeyat
#امام_حسین علیهالسلام
#غزل
🔹شمس الضحی🔹
ایمان قدم به خاک نهاد و یقین شکفت
آیات نور در ظلمات زمین شکفت
آن کشتی نجات برآمد به موجها
آن چشمۀ حیات و بهشت برین شکفت
خورشیدی از سپیدۀ زهرا، شب علی
در دوردست دیدۀ اسراربین شکفت
قنداقهاش به دست رسول وصال بود
لبخند روی چهرۀ روحالامین شکفت
پیغمبر بهار به آفاق مژده داد
در آسمان پنج تن آن پنجمین شکفت
فرمود خوش بشارت، آنک حسین من
این حسن بیکرانه و حِصن حَصین شکفت
طوبی از این خبر به زمین سایه گستراند
در هر کرانه آیۀ زیتون و تین شکفت
نامش طنین فکنده در اجزای کائنات
آری چنین به گوش جهان این طنین شفکت
حتی خدا هرآینه تحسین خویش کرد
در چار سوی عرش، گلِ آفرین شکفت
افلاک در سرور که شمس الضحی دمید
ادراک در سجود که حبل المتین شکفت
دریاست او که پا به کویر زمین گذاشت
بر تاج خاک، گوهر بالانشین شکفت..
جانها فدای چشمۀ لبهای تشنهاش
زان خون پاک، سرو گلستان دین شکفت..
یاسین که یا حسین بدون سر است، آه
در رستخیز نیزه به نور جبین شکفت
انگشترش اگرچه به یغمای دیو رفت
نام عزیز اوست که بر هر نگین شکفت
با کربلای او به خدا دست میدهیم
دست خداست او که در این آستین شکفت
📝 #حامد_حسینخانی
✅ @ShereHeyat
#امام_حسین علیهالسلام
#غزل
🔹سرچشمۀ آب بقا🔹
عشقش برای خاطر ما آفریده شد
در راستای عشق خدا آفریده شد
آدم که نه، بهشت که نه، هیچکس نبود
«کرب» و «بلا» و «کربوبلا» آفریده شد
نور حسین در همه آفاق جلوه کرد
از آن بهشت و ارض و سما آفریده شد
پیش از ندای عامِ «اَلَستُ بِرَبّکم»
آن اسوۀ مقامِ «بلیٰ» آفریده شد
بر خاک کربلا جبلالنور سجده کرد
آنگاه کعبه، مروه، صفا آفریده شد
معراج قتلگاه مهیا شد و سپس
در مکه، سرزمین منا آفریده شد..
مردانگی و غیرت و آزادگی و عشق
از خون سیدالشهدا آفریده شد
«حا»، «سین» و «یا» و «نون» چو حروف مقطعه
نامش چنین هجا به هجا آفریده شد..
تا نغمه «رضاً برضائک» بلند شد
شعر بلند صبر و رضا آفریده شد
آن «نفس مطمئنّه» به اشراق خون که رفت
در مقدمش مقام فنا آفریده شد
با گوشهچشم آن خَم محراب ابرویش
ششگوشهای برای دعا آفریده شد
با گریه بر حسین، برای جهانیان
سرچشمههای آب بقا آفریده شد
«این آتش نهفته که در سینۀ من است»
از خیمههای آل عبا آفریده شد
📝 #سعید_مسگرپور
✅ @ShereHeyat
باغ از شکوفه هر سحر احرام شوق بست
اذن طواف در حرم کربلا گرفت
📝 #جواد_محمدزمانی
✅ @ShereHeyat
#امام_حسین علیهالسلام
#قصیده
🔹احرام شوق🔹
آن شب که باغ حال و هوای دعا گرفت
هر شاخهای قنوت برای خدا گرفت
شعر علیل و واژهٔ بیاشتهای آن
با اشکهای شوق تشرّف شفا گرفت
در گرگ و میش صبح، در انبوه خیر و شر
دل بیدلانه حالت خوف و رجا گرفت
اما پس از طلوع فراگیرِ آفتاب
بیاختیار دامن مهر تو را گرفت
مهر تو شرح روشن اشراق ناب بود
خورشید با تبسم تو روشنا گرفت
عالم قرار بود پس از تو شود خراب
مهرت قدم نهاد که عالم بقا گرفت
با فطرت اویس، دل آمد به سوی تو
از عطر مصطفای وجودت صفا گرفت
باغ از شکوفه هر سحر احرام شوق بست
اذن طواف در حرم کربلا گرفت
بیشک سراغ رایحهٔ گیسوی تو را
حافظ هزار بار ز باد صبا گرفت
با شوق تو مشارقِ الهام جلوه کرد
با عطر تو عوالمِ ایجاد پا گرفت
دیدم چگونه شاهد بزم شهود شد
آن عاشقی که رخصت «یا لیتنا» گرفت
::
از داغ تو که در دل افلاک جا گرفت
آدم به ناله آمد و خاتم عزا گرفت
فیض عظیم با «وَ فَدَیْناهُ» موج زد
این جام را خلیل به لطف شما گرفت
حتی پیامبر به پیامت امید داشت
آن روز که تو را به سر شانهها گرفت
عُمّان درست گفت: خدا در دم نخست
وقتی که امتحان ز همه اولیا گرفت
قلب تو بیشتر ز همه درد و داغ خواست
جانِ تو بهتر از همه جام بلا گرفت
ای دم به دم حماسه! ببخشا که شعر من
از حد گذشت و حال و هوای رثا گرفت
در حیرتم «کمیت» چگونه میان شعر
از دشمنان خون خدا خونبها گرفت؟!
«آنان که در مقام رضا آرمیدهاند»
دیدند «دعبل» از چه امامی قبا گرفت
من درخور عطای شما نیستم ولی
باید دهان شاعرتان را طلا گرفت
وقتی خروش کرد که «باز این چه شورش است»
آری، چه شورشی که جهان را فرا گرفت
📝 #جواد_محمدزمانی
🌐 shereheyat.ir/node/243
✅ @ShereHeyat