📍روشنگر راه 🎥 #کلیپ_ویژه 🔸امام جهت را نشان داد و به ما گفت: هرچه فریاد دارید بر سر آمریکا بکشید 🔸حفظ نظام از اوجب واجبات است آن هایی که نفهمیدن این حرف امام را در یک جاهایی خطاهای فاحش کردند... •┈┈••✾❀🍃🌺🍃❀✾••┈┈• 🔗 ایتا : 🍃@ShifteganeTarbiat

. ▫️این آزادی مملکت را بر باد می‌دهد‼️ 🎙صحبت‌های کمتر شنیده شده از امام خمینی(ره): شما فساد و فحشا را آزادی میدانید! #امام_خمینی(ره) #حجاب •┈┈••✾❀🍃🌺🍃❀✾••┈┈• 🔗 ایتا : 🍃@ShifteganeTarbiat

هر روز یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَإِذْ قَالَ مُوسَىَ لِفَتَاهُ لَا أَبْرَحُ حَتَّىَ أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَيْنِ أَوْ أَمْضِيَ حُقُبًا» و به خاطر بیاور هنگامی را که موسی به دوست خود گفت: دست از جست‌وجو برنمی‌دارم تا به محل تلاقی دو دریا برسم؛ هر چند مدت طولانی به راه خود ادامه دهم!

❇ تفســــــیر مفسران، در شأن نزول آیات بعدی، نقل کرده اند جمعى از قریش خدمت پیامبر(صلى الله علیه وآله) رسیده از عالمى که موسى(علیه السلام) مأمور به پیروى از او شد، سؤال کردند، آیات فوق نازل شد. اصولاً، سه ماجرا در این سوره (سوره کهف آمده) که هر سه از یک نظر هماهنگ است: ماجراى اصحاب کهف که قبل از این گفته شد، داستان موسى و خضر، و داستان ذو القرنین که بعد از این مى آید. این هر سه ماجرا ما را از افق زندگى محدودمان یعنى آنچه به آن خو گرفته و عادت کرده ایم، بیرون مى برد و نشان مى دهد نه عالم محدود به آن است که ما مى بینیم، و نه چهره اصلى حوادث، همیشه آن است که ما در برخورد اول درمى یابیم. داستان اصحاب کهف سخن از جوان مردانى مى گفت که براى حفظ ایمانشان پشت پا به همه چیز زدند و سرانجام آن چنان زندگى عجیبى پیدا کردند که براى همه مردم آموزنده شد و در ماجراى موسى و خضر، یا به تعبیر دیگر عالم و دانشمند زمانش، به صحنه شگفت انگیزى برخورد مى کنیم که نشان مى دهد حتى یک پیغمبر اولو العزم که آگاه ترین افراد به محیط خویش است، باز دامنه علم و دانشش در بعضى از جهات محدود است و به سراغ معلمى مى رود که به او درس بیاموزد، او هم درس هائى که هر یک از دیگرى عجیب تر است به او یاد مى دهد، و چه نکته هاى بسیار مهمى که در مجموعه این داستان نهفته شده است. 🌺🌺🌺 در این آیه، مى گوید: به خاطر بیاور هنگامى که موسى به دوست و همراه خود گفت: من دست از طلب برنمى دارم تا به مجمع البحرین برسم هر چند مدتى طولانى به راه خود ادامه دهم (وَ إِذْ قالَ مُوسى لِفَتاهُ لا أَبْرَحُ حَتّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَیْنِ أَوْ أَمْضِیَ حُقُباً). منظور از فَتاه در اینجا طبق گفته بسیارى از مفسران، و بسیارى از روایات، یوشع بن نون مرد رشید، شجاع و با ایمان بنى اسرائیل است و تعبیر به فتى (جوان) ممکن است به خاطر همین صفات برجسته و یا به خاطر خدمت به موسى(علیه السلام) و همراهى و همگامى با او بوده باشد. مجمع البحرین به معنى محل پیوند دو دریا است، در این که اشاره به کدام دو دریا است، میان مفسران گفتگو است، و روى هم رفته، سه عقیده معروف در اینجا وجود دارد: 1 ـ منظور، محل اتصال خلیج عقبه با خلیج سوئز است. مى دانیم دریاى سرخ در شمال، دو پیشرفتگى یکى به سوى شمال شرقى، و دیگرى به سوى شمال غربى دارد که اولى خلیج عقبه را تشکیل مى دهد، و دومى خلیج سوئز را و این دو خلیج در قسمت جنوبى به هم مى پیوندند، و به دریاى سرخ متصل میشوند. 2 ـ منظور، محل پیوند اقیانوس هند با دریاى سرخ است که در باب المندب به هم مى پیوندند. 3 ـ محل پیوستگى دریاى مدیترانه (که نام دیگرش دریاى روم و بحر ابیض است) با اقیانوس اطلس یعنى، همان محل تنگه جبل الطارق که نزدیک شهر طنجه است. ولى تفسیر سوم، بسیار بعید به نظر مى رسد; زیرا فاصله میان محل زندگى موسى(علیه السلام) با جبل الطارق آن قدر زیاد است که از طریق عادى آن زمان رفتن موسى(علیه السلام) به آنجا شاید ماه ها طول مى کشید. احتمال دوم، هر چند فاصله کمترى را دربرمى گیرد، ولى آن هم در حد خود زیاد است; زیرا از شام تا جنوب یمن فاصله نسبتاً زیادى وجود دارد. اما احتمال اول که نزدیک ترین فاصله را به محل زندگى موسى(علیه السلام) دارد (از شام تا خلیج عقبه راه زیادى نیست) از همه تفاسیر نزدیکتر به نظر مى رسد; چرا که از آیات فوق، نیز اجمالا ًاستفاده مى شود، موسى(علیه السلام) راه زیادى را طى نکرده، هر چند آماده بود براى رسیدن به این مقصود، به همه جا سفر کند (دقت کنید). در بعضى از روایات نیز اشاره اى به این معنى دیده مى شود. کلمه حُقُب به معنى مدت طولانى است که بعضى آن را به ۸۰ سال تفسیر کرده اند و منظور موسى(علیه السلام) از ذکر این کلمه این بوده است که من دست از تلاش و کوشش خود براى پیدا کردن گم شده ام، برنخواهم داشت، هر چند سال ها به این سیر خود ادامه دهم. از مجموع آنچه در بالا گفته شد، آشکارا پیدا است که موسى(علیه السلام) به سراغ گمشده مهمى مى رفت، و در به در دنبال آن مى گشت، عزم خود را جزم و تصمیم خویش را راسخ کرده بود که تا مقصود خود را پیدا نکند از پاى ننشیند. گمشده اى که موسى(علیه السلام) مأمور یافتن آن بود، در سرنوشتش بسیار اثر داشت و فصل تازه اى در زندگانى او مى گشود. آرى، او به دنبال مرد عالم و دانشمندى مى گشت که مى توانست حجاب ها و پرده هائى را از جلو چشمش کنار زند، حقایق تازه اى را به او نشان دهد، و درهاى علوم و دانش هائى را به رویش بگشاید. و به زودى خواهیم دید که او براى پیدا کردن محل این عالم بزرگ، نشانه اى در دست داشت و به دنبال آن نشانه در حرکت بود. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۶۰ سوره مبارکه کهف) •┈┈••✾❀🍃🌺🍃❀✾••┈┈• 🔗 ایتا : 🍃@ShifteganeTarbiat