♻️ یک مقاله بسیار زیبا و خواندنی
درباره #زیارت_اربعین حسینی(ع)
🔹قسمت چهارم
🔰 گزارش خبرنگار روزنامه ایندی پندنت با تیتر:
«بزرگترین حرکت زیارتی جهان که شما هرگز چیزی از آن نشنیدهاید!»
زائران حرم حسین و برادرش، عباس، صرفا تحت تاثیر احساسات نیستند. آنها به یاد شهادت جانسوز ایشان گریه میکنند و با این کار، بر دلبستگیشان به آرمانهای او تأکید میکنند.
وقتی زائران به حرم حسینی میرسند، اولین کاری که میکنند خواندن زیارتنامه است؛ متن مقدسی که شمهای از مقام حسین را نشان میدهد. در این زیارت، آنها حسین را وارث آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی میخوانند. در این مطلب، نکته عمیقی خوابیده است. نشان میدهد که پیام حسین در باب حقیقت، عدالت و عشق، امتداد جداییناپذیر پیام همه پیامبران راستین است.
مردم به کربلا میروند اما نه برای آنکه از مناظر آن لذت ببرند، از زیباییهای آن به هیجان بیایند، خرید کنند و اماکن تاریخی را ببینند. آنها میروند تا گریه کنند. تا عزاداری کنند و فضای روحانی مرقد حسین را درک کنند. آنها وارد حرم حسینی میشوند تا بر بزرگترین ایثار و ازخودگذشتگیای که تا به حال دیده شده، گریه و عزاداری کنند.
انگار همگان پیوندی شخصی با مردی دارند که هیچگاه او را ندیدهاند. با او سخن میگویند و نامش را میخوانند. به ضریحش چنگ میزنند و زمین حرم را بوسه میزنند. در و دیوار آنجا را آنگونه لمس میکنند که انگار صورت یک دوست صمیمی و قدیمی را لمس میکنند. این تصویری حماسی است. انگیزهشان چیست؟
باید شخصیت و شأن امام حسین را فهمید و درک کرد که اینان چه ارتباط روحانی ای با سرگذشت جاوید او برقرار میکنند.
اگر جهان حسین را، پیاش را و ایثارش را درک میکرد، ریشههای تاریخی داعش و تمایل آنها به خونریزی را میفهمیدند. قرنها پیش در کربلا بود که انسانیت خباثتی را دید که در قتل حسین موج میزد. نور در مقابل تاریکی بود. فضیلت در مقابل رذالت بود. حضور حسین در همهی جنبههای زندگی دوستدارانش موج میزند. سرگذشت حسین رشد و تکامل را تشویق کرده و هیچ نوعی از بایکوت رسانهای نمیتواند نور آن را خاموش کند.
این حسین کیست؟
از نظر صدها میلیون نفر از پیروانش، چنین سوالی که حتی ممکن است کسی را به تغییر دین و مذهبش وادارد، زمانی پاسخ میگیرد که شما با پای #پیاده به سوی حرم حسینی #راهپیمایی کنید.
🌷کانال (یس)🌷
🆔@yasin36ir
sapp.ir/yasin36ir
eitaa.com/yasin36ir
♻️ یک مقاله بسیار زیبا و خواندنی
درباره #زیارت_اربعین حسینی(ع)
🔹قسمت چهارم
🔰 گزارش خبرنگار روزنامه ایندی پندنت با تیتر:
«بزرگترین حرکت زیارتی جهان که شما هرگز چیزی از آن نشنیدهاید!»
زائران حرم حسین و برادرش، عباس، صرفا تحت تاثیر احساسات نیستند. آنها به یاد شهادت جانسوز ایشان گریه میکنند و با این کار، بر دلبستگیشان به آرمانهای او تأکید میکنند.
وقتی زائران به حرم حسینی میرسند، اولین کاری که میکنند خواندن زیارتنامه است؛ متن مقدسی که شمهای از مقام حسین را نشان میدهد. در این زیارت، آنها حسین را وارث آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی میخوانند. در این مطلب، نکته عمیقی خوابیده است. نشان میدهد که پیام حسین در باب حقیقت، عدالت و عشق، امتداد جداییناپذیر پیام همه پیامبران راستین است.
مردم به کربلا میروند اما نه برای آنکه از مناظر آن لذت ببرند، از زیباییهای آن به هیجان بیایند، خرید کنند و اماکن تاریخی را ببینند. آنها میروند تا گریه کنند. تا عزاداری کنند و فضای روحانی مرقد حسین را درک کنند. آنها وارد حرم حسینی میشوند تا بر بزرگترین ایثار و ازخودگذشتگیای که تا به حال دیده شده، گریه و عزاداری کنند.
انگار همگان پیوندی شخصی با مردی دارند که هیچگاه او را ندیدهاند. با او سخن میگویند و نامش را میخوانند. به ضریحش چنگ میزنند و زمین حرم را بوسه میزنند. در و دیوار آنجا را آنگونه لمس میکنند که انگار صورت یک دوست صمیمی و قدیمی را لمس میکنند. این تصویری حماسی است. انگیزهشان چیست؟
باید شخصیت و شأن امام حسین را فهمید و درک کرد که اینان چه ارتباط روحانی ای با سرگذشت جاوید او برقرار میکنند.
اگر جهان حسین را، پیاش را و ایثارش را درک میکرد، ریشههای تاریخی داعش و تمایل آنها به خونریزی را میفهمیدند. قرنها پیش در کربلا بود که انسانیت خباثتی را دید که در قتل حسین موج میزد. نور در مقابل تاریکی بود. فضیلت در مقابل رذالت بود. حضور حسین در همهی جنبههای زندگی دوستدارانش موج میزند. سرگذشت حسین رشد و تکامل را تشویق کرده و هیچ نوعی از بایکوت رسانهای نمیتواند نور آن را خاموش کند.
این حسین کیست؟
از نظر صدها میلیون نفر از پیروانش، چنین سوالی که حتی ممکن است کسی را به تغییر دین و مذهبش وادارد، زمانی پاسخ میگیرد که شما با پای #پیاده به سوی حرم حسینی #راهپیمایی کنید.
🌷کانال (یس)🌷
🆔@yasin36ir
sapp.ir/yasin36ir
eitaa.com/yasin36ir
♻️ یک مقاله بسیار زیبا و خواندنی
درباره #زیارت_اربعین حسینی(ع)
🔹قسمت چهارم
🔰 گزارش خبرنگار روزنامه ایندی پندنت با تیتر:
«بزرگترین حرکت زیارتی جهان که شما هرگز چیزی از آن نشنیدهاید!»
زائران حرم حسین و برادرش، عباس، صرفا تحت تاثیر احساسات نیستند. آنها به یاد شهادت جانسوز ایشان گریه میکنند و با این کار، بر دلبستگیشان به آرمانهای او تأکید میکنند.
وقتی زائران به حرم حسینی میرسند، اولین کاری که میکنند خواندن زیارتنامه است؛ متن مقدسی که شمهای از مقام حسین را نشان میدهد. در این زیارت، آنها حسین را وارث آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی میخوانند. در این مطلب، نکته عمیقی خوابیده است. نشان میدهد که پیام حسین در باب حقیقت، عدالت و عشق، امتداد جداییناپذیر پیام همه پیامبران راستین است.
مردم به کربلا میروند اما نه برای آنکه از مناظر آن لذت ببرند، از زیباییهای آن به هیجان بیایند، خرید کنند و اماکن تاریخی را ببینند. آنها میروند تا گریه کنند. تا عزاداری کنند و فضای روحانی مرقد حسین را درک کنند. آنها وارد حرم حسینی میشوند تا بر بزرگترین ایثار و ازخودگذشتگیای که تا به حال دیده شده، گریه و عزاداری کنند.
انگار همگان پیوندی شخصی با مردی دارند که هیچگاه او را ندیدهاند. با او سخن میگویند و نامش را میخوانند. به ضریحش چنگ میزنند و زمین حرم را بوسه میزنند. در و دیوار آنجا را آنگونه لمس میکنند که انگار صورت یک دوست صمیمی و قدیمی را لمس میکنند. این تصویری حماسی است. انگیزهشان چیست؟
باید شخصیت و شأن امام حسین را فهمید و درک کرد که اینان چه ارتباط روحانی ای با سرگذشت جاوید او برقرار میکنند.
اگر جهان حسین را، پیاش را و ایثارش را درک میکرد، ریشههای تاریخی داعش و تمایل آنها به خونریزی را میفهمیدند. قرنها پیش در کربلا بود که انسانیت خباثتی را دید که در قتل حسین موج میزد. نور در مقابل تاریکی بود. فضیلت در مقابل رذالت بود. حضور حسین در همهی جنبههای زندگی دوستدارانش موج میزند. سرگذشت حسین رشد و تکامل را تشویق کرده و هیچ نوعی از بایکوت رسانهای نمیتواند نور آن را خاموش کند.
این حسین کیست؟
از نظر صدها میلیون نفر از پیروانش، چنین سوالی که حتی ممکن است کسی را به تغییر دین و مذهبش وادارد، زمانی پاسخ میگیرد که شما با پای #پیاده به سوی حرم حسینی #راهپیمایی کنید.
🍃🌸الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج🌸🍃
✅کانال سربازان ولایت
🆔 @Svelayat_313
♻️ یک مقاله بسیار زیبا و خواندنی
درباره #زیارت_اربعین حسینی(ع)
🔹قسمت چهارم
🔰 گزارش خبرنگار روزنامه ایندی پندنت با تیتر:
«بزرگترین حرکت زیارتی جهان که شما هرگز چیزی از آن نشنیدهاید!»
زائران حرم حسین و برادرش، عباس، صرفا تحت تاثیر احساسات نیستند. آنها به یاد شهادت جانسوز ایشان گریه میکنند و با این کار، بر دلبستگیشان به آرمانهای او تأکید میکنند.
وقتی زائران به حرم حسینی میرسند، اولین کاری که میکنند خواندن زیارتنامه است؛ متن مقدسی که شمهای از مقام حسین را نشان میدهد. در این زیارت، آنها حسین را وارث آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی میخوانند. در این مطلب، نکته عمیقی خوابیده است. نشان میدهد که پیام حسین در باب حقیقت، عدالت و عشق، امتداد جداییناپذیر پیام همه پیامبران راستین است.
مردم به کربلا میروند اما نه برای آنکه از مناظر آن لذت ببرند، از زیباییهای آن به هیجان بیایند، خرید کنند و اماکن تاریخی را ببینند. آنها میروند تا گریه کنند. تا عزاداری کنند و فضای روحانی مرقد حسین را درک کنند. آنها وارد حرم حسینی میشوند تا بر بزرگترین ایثار و ازخودگذشتگیای که تا به حال دیده شده، گریه و عزاداری کنند.
انگار همگان پیوندی شخصی با مردی دارند که هیچگاه او را ندیدهاند. با او سخن میگویند و نامش را میخوانند. به ضریحش چنگ میزنند و زمین حرم را بوسه میزنند. در و دیوار آنجا را آنگونه لمس میکنند که انگار صورت یک دوست صمیمی و قدیمی را لمس میکنند. این تصویری حماسی است. انگیزهشان چیست؟
باید شخصیت و شأن امام حسین را فهمید و درک کرد که اینان چه ارتباط روحانی ای با سرگذشت جاوید او برقرار میکنند.
اگر جهان حسین را، پیاش را و ایثارش را درک میکرد، ریشههای تاریخی داعش و تمایل آنها به خونریزی را میفهمیدند. قرنها پیش در کربلا بود که انسانیت خباثتی را دید که در قتل حسین موج میزد. نور در مقابل تاریکی بود. فضیلت در مقابل رذالت بود. حضور حسین در همهی جنبههای زندگی دوستدارانش موج میزند. سرگذشت حسین رشد و تکامل را تشویق کرده و هیچ نوعی از بایکوت رسانهای نمیتواند نور آن را خاموش کند.
این حسین کیست؟
از نظر صدها میلیون نفر از پیروانش، چنین سوالی که حتی ممکن است کسی را به تغییر دین و مذهبش وادارد، زمانی پاسخ میگیرد که شما با پای #پیاده به سوی حرم حسینی #راهپیمایی کنید.
💚اللهمَّعَجّللِوَلیکَِالفَرَج❤️
✅کانال سربازان ولایت
📡 @Svelayat_313
♻️ یک مقاله بسیار زیبا و خواندنی
درباره #زیارت_اربعین حسینی(ع)
🔹قسمت چهارم
🔰 گزارش خبرنگار روزنامه ایندی پندنت با تیتر:
«بزرگترین حرکت زیارتی جهان که شما هرگز چیزی از آن نشنیدهاید!»
زائران حرم حسین و برادرش، عباس، صرفا تحت تاثیر احساسات نیستند. آنها به یاد شهادت جانسوز ایشان گریه میکنند و با این کار، بر دلبستگیشان به آرمانهای او تأکید میکنند.
وقتی زائران به حرم حسینی میرسند، اولین کاری که میکنند خواندن زیارتنامه است؛ متن مقدسی که شمهای از مقام حسین را نشان میدهد. در این زیارت، آنها حسین را وارث آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی میخوانند. در این مطلب، نکته عمیقی خوابیده است. نشان میدهد که پیام حسین در باب حقیقت، عدالت و عشق، امتداد جداییناپذیر پیام همه پیامبران راستین است.
مردم به کربلا میروند اما نه برای آنکه از مناظر آن لذت ببرند، از زیباییهای آن به هیجان بیایند، خرید کنند و اماکن تاریخی را ببینند. آنها میروند تا گریه کنند. تا عزاداری کنند و فضای روحانی مرقد حسین را درک کنند. آنها وارد حرم حسینی میشوند تا بر بزرگترین ایثار و ازخودگذشتگیای که تا به حال دیده شده، گریه و عزاداری کنند.
انگار همگان پیوندی شخصی با مردی دارند که هیچگاه او را ندیدهاند. با او سخن میگویند و نامش را میخوانند. به ضریحش چنگ میزنند و زمین حرم را بوسه میزنند. در و دیوار آنجا را آنگونه لمس میکنند که انگار صورت یک دوست صمیمی و قدیمی را لمس میکنند. این تصویری حماسی است. انگیزهشان چیست؟
باید شخصیت و شأن امام حسین را فهمید و درک کرد که اینان چه ارتباط روحانی ای با سرگذشت جاوید او برقرار میکنند.
اگر جهان حسین را، پیاش را و ایثارش را درک میکرد، ریشههای تاریخی داعش و تمایل آنها به خونریزی را میفهمیدند. قرنها پیش در کربلا بود که انسانیت خباثتی را دید که در قتل حسین موج میزد. نور در مقابل تاریکی بود. فضیلت در مقابل رذالت بود. حضور حسین در همهی جنبههای زندگی دوستدارانش موج میزند. سرگذشت حسین رشد و تکامل را تشویق کرده و هیچ نوعی از بایکوت رسانهای نمیتواند نور آن را خاموش کند.
این حسین کیست؟
از نظر صدها میلیون نفر از پیروانش، چنین سوالی که حتی ممکن است کسی را به تغییر دین و مذهبش وادارد، زمانی پاسخ میگیرد که شما با پای #پیاده به سوی حرم حسینی #راهپیمایی کنید.
💚اللهمَّعَجّللِوَلیکَِالفَرَج❤️
✅کانال سربازان ولایت
📡 @Svelayat_313
4_5983568108290312385.mp3
9.95M