2_1152921504624775012.pdf
686.4K
🔺از اعمال عصر روز جمعه؛ صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی، مروی از حضرت مهدی (عج)
🔴 از پیامهای قرآنی جزء ششم / بخش ۱
✅ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لهَم مَّغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظِيم
🔹خدا به كسانى كه ايمان آوردهاند و كارهاى نيكو كردهاند، وعده آمرزش و پاداشی بزرگ داده است.
🔸توجّه به عاقبت كارها، در تصميمهاى انسان نقش مهمى دارد. «أَجْرٌ عَظِيمٌ» (مائده/۹)
✅ يَهْدِى بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ بِإِذْنِهِ وَ يَهْدِيهِمْ إِلىَ صرِاطٍ مُّسْتَقِيم
🔹تا خدا بدان (کتاب) هر كس را كه در پى خشنودى اوست به راه هاى سلامت هدايت كند و به فرمان خود از تاريكى به روشنايیشان ببرد و آنان را به راه راست هدايت كند.
🔸انسان، خود زمينهساز هدايت خويش است. «يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ»
🔸بشر در سايه قرآن، به همزيستى و صفا در زندگى مىرسد. «سُبُلَ السَّلامِ»(مائده/۱۶)
✅ وَ إِذْ قَالَ مُوسىَ لِقَوْمِهِ يَقَوْمِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنبِيَاءَ وَ جَعَلَكُم مُّلُوكاً وَ ءَاتَاكُم مَّا لَمْ يُؤْتِ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِينَ
🔹و موسى(ع) به قوم خود گفت: اى قوم من، نعمتى را كه خدا بر شما ارزانى داشته است ياد كنيد، كه از ميان شما پيامبران پديد آورد و شما را صاحبان اختيار خويش گردانيد و به شما چيزهايى عنايت كرد كه به هيچ يک از مردم جهان عنايت نكرده است.
🔸براى دعوت مردم، بايد از اهرم عاطفه استفاده كرد. «يا قَوْمِ»(مائده/۲۰)
✅ يَا قَوْمِ ادْخُلُواْ الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتىِ كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ لَا تَرْتَدُّواْ عَلَى أَدْبَارِكمُ فَتَنقَلِبُواْ خَاسِرِين
🔹اى قوم من! به زمين مقدسى كه خدا برايتان مقرر كرده است داخل شويد و بازپس مگرديد كه زيانديده باز مىگرديد.
🔸رابطهى رهبر و مردم، بايد عميق و عاطفى باشد. «يا قَوْمِ»
🔸همه جاى زمين يكسان نيست، برخى جاها قداست دارد. «الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ»(مائده/۲۱)
✅ لَئنِ بَسَطتَ إِلِىَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنىِ مَا أَنَا بِبَاسِطٍ يَدِىَ إِلَيْكَ لِأَقْتُلَكَ إِنىّ أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَلَمِين.
🔹اگر تو بر من دست گشايى و مرا بكشى، من بر تو دست نگشايم كه تو را بكشم. من از خدا كه پروردگار جهانيان است مىترسم.
🔸در برخورد با حسود، آرام سخن بگوييم و آتش حسد را با نرمش در گفتار، خاموش كنيم. «ما أَنَا بِباسِطٍ ...»(مائده/۲۸)