. ✨ ازدواج حضرت عبداللَّه و آمنه عليهما السّلام روز ١٩ جمادی الثانی، روز ازدواج حضرت عبداللَّه و آمنه عليهماالسّلام، پدر و مادر بزرگوار حضرت رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله می‌باشد. 📚 فيض العلام: ص ۲۷۲ #جمادی_الثانی #پيامبر 🆔 @TaghvimShia1

١. ✨ ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) در چنين روزى حضرت حوراء انسيه عذراء بتول امّ ابيها حضرت فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها در سال پنجم بعثت در مكه مكرمه به دنيا آمد. در شب معراج خداوند سيبى به پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله هديه داد كه از عظمت خلقت و بوى و رنگ و زيبائى آن ملائكه تعجب كردند. خداوند امر فرمود تا پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله آن را ميل كند. هنگامى كه آن سيب را شكافت، نورى از آن درخشيد. جبرئيل گفت: بخور يا رسول اللَّه، كه اين نور منصوره فاطمه، دخترى است كه متولد خواهد شد. 📚 كافى: ج ۱، ص ۳۸۱ بحار الانوار: ج ۴۲، ص ۱۸ #جمادی_الثانی #حضرت_زهرا 🆔 @TaghvimShia1

٢. 🌱 دوران باردارى حضرت خديجه (س) هنگامى كه حضرت خديجه سلام اللَّه عليها دوران آبستنى خود را مى‌گذراند، حضرت فاطمه سلام اللَّه عليها از داخل شكم با مادر صحبت مى فرمود، و او را دلدارى مى داد و به صبر و پايدارى دعوت مى فرمود. پيامبر به خديجه سلام اللَّه عليها فرمودند: «جبرئيل به من بشارت داد كه اين مولود دختر است، و او موجودى پاك و با بركت است. خداوند متعال نسل و ذريه مرا از او قرار مى‌دهد، و از نسل او امامانى در امت قرار خواهد داد كه بعد از پايان يافتن وحى او، جانشينانش در روى زمين باشند». هنگام ظاهر شدن آثار وضع حمل، سراغ زنان قريش فرستادند. ولى كسى براى كمك نيامد؛ زيرا آنها راضى به ازدواج حضرت خديجه سلام اللَّه عليها با پيامبر نبودند، و خديجه سلام اللَّه عليها از اين برخورد غمناك شد. در همين حال چهار زن بلند بالا كه شبيه زنان بنى هاشم بودند بر او وارد شدند. يكى از آنان به او گفت: اى خديجه، غمگين مباش كه ما فرستادگان پروردگار تو هستيم. ما خواهران توايم. من ساره هستم، و اين آسيه دختر مزاحم و همنشين تو در بهشت و اين مريم دختر عمران و اين صفوراء دختر شعيب است. خداوند ما را نزد تو فرستاده تا به تو كمك كنيم. 📚 بحار الانوار: ج ۱۶، ص ۸۰ #جمادی_الثانی #حضرت_زهرا 🆔 @TaghvimShia1

٣. 🌺 فاطمه (س) به دنيا آمد هنگامی که عليا مخدره خديجه كبرى سلام اللَّه عليها، حضرت فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها را پاك و پاكيزه به دنیا آورد، در اين هنگام نورى از وجودش درخشيد كه تمام خانه هاى مكه را روشن كرد، و اين نور در شرق و غرب درخشش نمود. یکی از آن بانوان، حضرت فاطمه سلام اللَّه عليها را با آب كوثر شستشو داد، و پارچه سفيدى كه از شير سفيدتر و از مشك و عنبر خوشبوتر بود بيرون آورد. يكى را بر بدن او پيچيده و ديگرى را بر سرش انداخت و سپس از او خواست كه سخن بگويد. حضرت فاطمه سلام اللَّه عليها لب به سخن گشود، و فرمود: «اشهد ان لا اله الا اللَّه، و ان ابى رسول اللَّه سيّد الانبياء و ان بعلى سيّد الاوصياء و ان ولدى سيّد الاسباط»: «گواهى مى دهم كه جز اللَّه خدائى نيست، و پدرم فرستاده خدا و سرور پيامبران است، و شوهرم سرور جانشينان و فرزندانم آقاى نوادگان و اسباط هستند». بعد بر يكايك آنان سلام كرده و هر يك را به اسم صدا زد. آنان بر چهره، او تبسم كردند، و حور العين و بهشتيان يكديگر را به ولادت حضرت فاطمه سلام اللَّه عليها بشارت دادند. در آسمان نورى درخشان پديد آمد كه ملائكه تا آن روز چنان نورى را نديده بودند، و لذا نام حضرت را «زهرا» گذاشتند. یکی از آن بانوان به خديجه سلام اللَّه عليها گفت: «او را پاك و پاكيزه و آراسته و با بركت در بر گير، كه در نسل و ذريّه اش بركت قرار داده شده است». 📚 بحار الانوار: ج ۱۶، ص ۸۰ #جمادی_الثانی #حضرت_زهرا 🆔 @TaghvimShia1

. 🏴 وفات حضرت امّ كلثوم (س) جناب امّ كلثوم سلام اللَّه عليها، چهار ماه پس از بازگشت از كربلا به مدينه از دنيا رفتند. پدرشان مولى الموحدين امير المؤمنين عليه السّلام و مادرشان حضرت زهراى مرضيه سلام اللَّه عليها است. صاحب رياحين الشريعة به نقل از اعيان الشيعة مى فرمايد: امير المؤمنين عليه السّلام آن مخدره را به عون بن جعفر طيار تزويج نمودند. آنچه در مورد ازدواج امّ كلثوم سلام اللَّه عليها با غير عون بن جعفر نقل شده از بافته هاى مخالفين است. آن حضرت در واقعه جانسوز كربلا حضور داشتند و بعد از شهادت امام حسين عليه السّلام و اهل بيت و اصحابشان در كنار خواهرشان حضرت زينب سلام اللَّه عليها از بانوان و يتيمان محافظت مى نمود، و اشعار آن حضرت در فراق برادر در كربلا مشهور و جانسوز است. پس از عاشورا كه بانوان به اسارت كوفه و شام رفتند، خطبه آن حضرت در شهر كوفه و مجلس ابن زياد، اشعار آن حضرت در قادسيه و قنسرين، اثر دعاى آن حضرت در سيبور و بعلبك، كلمات آن جناب با شمر هنگام ورود به دروازه شام، مرثيه هاى حضرت در اربعين و مراجعت به مدينه، دلالت بر عظمت و شجاعت و صبر آن مخدره دارد. سرانجام بعد از چهار ماه از ورود به مدينه با دلى پر از غم و اندوه در مصائب كربلا بالاخص شهادت حضرت سيّد الشهداء رحلت نمود و در مدينه منوره دفن شد. 📚 رياحين الشريعة: ج ۳، ص ٢۴۴، ٢۵۶، ۳۴۵ #جمادی_الثانی #ام_کلثوم 🆔 @TaghvimShia1

. 🎈 مرگ ابوبكر در شب سه شنبه ۲۲ جمادى الثانى در سال ۱۳ ه.ق عبداللَّه بن عثمان معروف به ابوبكر بن ابى قحافه در سن ۶۷ سالگى، از اين جهان به سوى سزاى اعمالش رخت بربست. او مدت دو سال و بيست و دو روز غاصب خلافت بود، و اولين كسى بود كه بعد از شهادت پيامبر به انتخاب اعضاى سقيفه بنى ساعده خليفه شد. انتخاب ابوبكر به گونه‌اى بى حساب بود كه عمر با آنكه خود گرداننده برنامه سقيفه بود مى‌گويد: «بيعت با ابوبكر امرى بدون تدبير و مشورت و دقت بود، مثل زمان جاهليّت، كه خداوند مسلمانان را از شر آن محفوظ داشت. هركس چنين كارى را تكرار كند او را بكشيد». اهل سنّت در علّت مرگ او نوشته‌اند: ابوبكر در روز دوشنبه ۷ جمادى الاخر غسل كرده بود، و آن روز هوا سرد بود. به اين دليل سرما خورد و تب كرد، و ۱۵ روز اين تب ادامه داشت، و به نماز نمى‌رفت، تا در شب سه شنبه ۲۲ جمادى الاخر بعد از آنكه خلافت را به عمر واگذار كرد، مرد. قبل از وفات عثمان را براى نوشتن وصيت نامه‌اى درباره خلافت طلب كرد كه امر خلافت بعد از ابوبكر با عمر بن خطاّب باشد. او كلمه‌اى گفت و بيهوش شد، و بقيه را عثمان از پيش خود نوشت كه امر خلافت با عمر است. ابوبكر به هوش آمد و عثمان را دعا كرد كه آنچه او مى‌خواسته نوشته است. بايد پرسيد: چرا هنگامى كه پيامبر در روزهاى آخر عمر كاغذ و قلم خواست تا وصى بعد از خود را به امر خداوند معين كند نسبت هذيان به آن مقام معظم دادند؟ ابوبكر هنگام مرگ كلماتى گفت. از جمله اينكه: «كاش تفتيش خانه فاطمه و على عليهماالسّلام نمى‌كردم». 📚 بحار الانوار: ج۲۹، ص۵۲۱ الغدير: ج۵، ص۳۷۰ شرح ابن ابى الحديد: ج۱، ص۱۶۵ #جمادی_الثانی 🆔 @TaghvimShia1

. 🏴 شهادت سلطان على بن محمّد الباقر (ع) در اين روز در سال ۱۱۶ ه.ق جناب ابوالحسن سلطان على فرزند امام باقر عليه السّلام در اردهال كاشان به شهادت رسيد. عده‌اى از دوستان اهل بيت عليهم السّلام از اهالى چهل حصاران و فين كاشان نامه‌اى خدمت امام باقر عليه السّلام نوشتند، كه چون ما از محضر شما دور هستيم يكى از آقازادگان خود را براى راهنمائى و تربيت ما و تعليم احكام به جانب ما بفرستيد. آن حضرت فرزند بزرگوار خود، جناب على بن محمّد عليه السّلام را با رسولان فرستاده، روانه كاشان كردند، و اسباب سفر آن حضرت را برادرش امام صادق عليه السّلام فراهم نمودند. هنگام ورود آن حضرت، در فين حدود شش هزار نفر براى استقبال آمدند، حضرت مدتى در جاسب و خاوه مشغول هدايت مردم بودند، و بيشتر در مسجد جامع كاشان كه فعلاً در كوى ميدان كهنه واقع است، مشغول عبادت بودند و شيعيان براى اداى نماز جمعه خدمتش مشرف مى‌شدند، و كرامات زيادى مشاهده مى‌نمودند. آن حضرت نامه‌هائى براى پدر بزرگوارش به مدينه مى‌فرستاد و حالات خود و شيعيان را بيان مى‌فرمود، تا در سال ۱۱۴ ه.ق خبر شهادت پدر بزرگوارش به آن حضرت رسيد و بعد از سه سال از شهادت پدر بزرگوارش در سال ۱۱۶ ه.ق، مخالفين آن حضرت را با عده‌اى از دوستان و مواليان و منسوبين به آن حضرت شهيد كردند. از آنجا كه ۲۷ جمادى الثانى در سال شهادت آن حضرت با ۱۷ مهر ماه شمسى بوده، هر سال به مناسبت سالگرد آن حضرت در جمعه دوم مهر ماه مراسم قالى شويان همراه با عزادارى با شكوهى كنار قبر مطهرش برگزار مى شود. هم اكنون در سرداب زير ضريح مقدس آن حضرت، بدن مبارك حدود صد نفر از آن شهداى بزرگوار تازه و سالم هست، كه مرحوم آية اللَّه سيّد شهاب الدين مرعشى نجفى مشاهده فرموده‌اند. (کتاب اجساد جاويدان) 📚 مراقد المعارف: ج۲، ص ٧٩-٨٢ #جمادی_الثانی #امام_باقر 🆔 @TaghvimShia1