✉️ روز نیمه رجب، فرصتی برای توبه به درگاه الهی! 🔸در حدیثی از ابن عباس نقل شده است که گفت: حضرت آدم علیه‌السلام به خداوند عرض کرد: پروردگارا! به من از محبوب ترین ایّام و اوقات در نزدت خبر ده، خداوند به او وحی کرد: 🔸ای آدم! محبوب ترین اوقات نزد من نیمه رجب است! ای آدم، در نیمه رجب با قربانی، میهمانی کردن، #روزه، دعا و استغفار و ذکر « لا إلهَ إلاَّ اللهُ» به من تقرّب بجوی؛ ای آدم! من در ضمن سرنوشت تو اینگونه حکم کرده‌ام که پیامبری را از میان فرزندانت مبعوث نمایم که نه بد اخلاق و درشت خوست، و نه در بازارها فریاد می‌زند، بلکه بردبار، مهربان، بخشنده و پر برکت است. او و امّتش را به نیمه‌ی ماه رجب مخصوص گردانیدم. در آن روز از من چیزی را درخواست نمی‌کنند مگر آنکه به ایشان اعطا خواهم کرد. از من طلب آمرزش نمی‌کنند مگر آنکه ایشان را می‌آمرزم؛ از من روزی نمی‌خواهند مگر آنکه به آنها می‌دهم، از من طلب برگشت و توبه نمی‌کنند، مگر آنکه می‌پذیرم؛ و از من طلب رحمت نمی‌کنند، مگر آنکه به ایشان رحم می‌کنم. 🔸ای آدم!، هرکس در روز #نیمه_رجب، روزه باشد، به یاد خدا باشد، فروتن و نگاهدارنده شهوت خویش باشد و از مال خویش صدقه دهد، در نزد من پاداشی جز بهشت نخواهد داشت. 🔸ای آدم! به فرزندانت بگو که خود را در ماه رجب حفظ کنند، زیرا خطا در این ماه، عظیم محسوب می‌شود. 📚 إقبال ‏الأعمال ، ص ۱۵۸ #پیشنهاد #ماه_رجب

📝 فاطمه معروف به ام داوود چنین نقل می‌کند: منصور دوانیقی لشکری به مدینه فرستاد و با محمدبن عبداللّه بن حسن مثنی جنگید و او و برادرش ابراهیم را کشت. منصور همچنین عبداللّه محض، پدر محمد و ابراهیم را با تعدادی از سادات حسنی دستگیر و اسیر کردند و به بند و زنجیر کشیده بودند و فرزند من داوود هم در میان آنان بود که او را از مدینه به بغداد منتقل نمودند و به سیاه چال زندان انداختند. حادثه دستگیری و زندانی بودن فرزندم که از او اطلاعی نداشتم و گاهی هم خبر مرگ او را به من می‌دادند برایم بسیار تلخ و دردناک بود و روزگارم با اشک و آه و گریه و ناله می‌گذشت، حتی برای رفع مشکل خود و اندوه جانکاهی که با آن دست به گریبان بودم از اشخاص صالح و مومن درخواست می‌کردم برای رفع ناراحتیم دعا کنند اما از دعای آنان هم نتیجه‌ای نگرفتم. یک روز با خبر شدم امام صادق (ع ) بیمار شده است، به دیدن او شتافتم و از آن حضرت عیادت کردم. هنگامی که می‌خواستم از حضورش مرخص شوم فرمود: از داوود خبر تازه‌ای نداری؟ با شنیدن نام داوود داغ من تازه شد و اشکم سرازیر گردید و با آه درد آلودی ناله سردادم: مدت زیادی است از او خبری ندارم. فرزندم در عراق زندان است و من از دوری او و سرنوشت نامعلوم او سخت در عذاب و ناراحتی گرفتارم، از شما که برادر رضاعی اوهستی تقاضا می‌کنم برای نجات و آزادی او دعا کنی. امام صادق (ع ) با مشاهده وضع نگران کننده من، فرمود: چرا تاکنون از دعای استفتاح غفلت کرده‌ای؟ مگر نمی ‌دانی که به‌وسیله این دعا درهای آسمان گشوده می ‌شود و فرشتگان الهی دعاکننده را مژده اجابت می‌دهند و هیچ حاجتمند و دردمند و دعاکننده ‌ای مایوس نمی‌شود و خداوند هم پاداش خواننده این دعا را بهشت قرار داده؟ با شنیدن چنین مژده‌ای که با خواندن آن دعا دریافت داشتم، از حضرت سوال کردم: ای مولای من و ای فرزند خاندان پاک و معصوم، آن دعا چیست؟ و آداب آن چگونه است؟ امام صادق(ع ) فرمود: ای مادر داوود ماه محترم رجب نزدیک است و در این ماه مبارک دعا مستجاب می‌گردد، همین‌که ماه رجب رسید سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم آن را که ایام بیض و شبانه روز نورانی نام دارد روزه بگیر. نزدیک ظهر روز پانزدهم غسل کن و هشت رکعت نماز با رکوع و سجود دقیق و حساب شده انجام بده. آن گاه حضرت دستور کامل اعمال و آداب دعای مخصوص را به من تعلیم داد. ماه رجب فرا رسید و اعمالی که امام صادق (ع) گفته بود را انجام دادم و پسرم داوود آزاد شد، داوود را نزد امام صادق (ع ) بردم و آن حضرت به فرزندم گفت: علت آزادی تو از زندان این بود که منصور دوانیقی، علی (ع ) را در خواب دیده بود و حضرت علی (ع) به منصور فرموده بود اگر فرزند مرا آزاد نکنی تو را در آتش خواهم انداخت، منصور هم درحالی که لهیب آتش را نزد خود مشاهده می‌کرد ناچار به آزادی تو اقدام کرد. ام داوود می‌گوید از امام صادق (ع ) سوال کردم: ای مولای من آیا این دعا را در غیر ماه رجب هم می‌توان خواند؟ آن حضرت فرمود: اگر روز عرفه با جمعه هماهنگ شود این دعا را می‌توان خواند و هرکس هم به این دعا اقدام کند پس از پایان، خداوند او را مشمول غفران و آمرزش خود قرار می‌دهد. توضیحات کامل درباره اعمال ام داوود و کیفیت انجام آن در مفاتیح الجنان ذکر شده است. ١. مفاتیح الجنان، اعمال ماه رجب، اعمال ام ‌داوود. ٢. فرحة الغری، ابن طاووس، عبد الکریم بن احمد، ترجمه علامه مجلسی‏ ص ٩. ٣. زندگانی حضرت امام جعفر صادق علیه السلام (ترجمه بحار الأنوار) ص ٢٦٦. #ام_داوود