‌ 🌱غزل ۳۱۸ #بیت_پنجم: من سر چو قلم بر سر سوداى تو دارم با آنكه من ســـــر زده را ســــر زده اى باز ‌

‌ معشوقا! ❤️‍🔥 با آنكه مكرّر مرا از ديدارت محروم ساختى😔 ولى من آن نِيَم كه در هجرانت سر از سوداى تو باز گيرم. هر چند از سر زنى و محرومم دارى(چون قلم) باز سر عبوديّت به سوداى تو بر خاک خواهم ساييد تا بازم به خود راه دهى... ‌ ‌

‌ ادامه شرح غزل ۳۱۸ بیت پنجم👇: ‌

‌ إلهى! 🤲 مَنْ‌ ذَا الَّذى ذاقَ‌ حَلاوَةَ‌ مَحَبَّتِكَ‌، فَرامَ‌ مِنْكَ‌ بَدَلاً؟ وَ مَن ذَا الَّذى أنَسَ‌ بِقُرْبِكَ‌، فَابْتَغى‌ عَنْكَ‌ حِوَلاً؟ إلهى! 🤲 فَاجْعَلْنا مِمَّنِ‌ اصْطَفَيْتَهُ‌ لِقُرْبِــكَ‌ وَ وِلايَتِــــكَ‌... وَ أعَذْتَهُ‌ مِنْ‌ هَجْرِكَ‌ وَ قِلاكَ‌، وَ بَوَّأْتَـهُ‌ مَقْعَــــدَ الصِّدْقِ‌ فى جِوارِكَ‌.. ‌ ‌

‌ 🌱بار الها! كيه كه شيرينى محبّتت را چشيد، و جز تو را خواست‌؟ و كيه كه به مقام قربت انس گرفت، و از تو روى گردان شد؟ معبودا! ❤️‍🔥 پس ما را از آنانى قرار ده كه براى مقام قرب و ولايتت برگزيده‌اى... و از فراق و هجران [و يا شدّت خشمت] در پناه خود گرفته، و در جوار خويش در مقــام صدق و حقيقت جاى دادى.ـ.. 🤲 ‌

‌ 🌱 غزل ۳۱۸ #بیت_ششم: ‌‌نقــدِ سَرۀ قلــب، كه پالوده‌ام از چشـم از سكّـــــۀ رويــــم همه بــــر زَرْ زده‌اى باز ‌