محیط های تربیت: تربیت به ناچار در محیطی خاص صورت می پذیرد، پس برنامه تربیتی نیز به ناچار، باید متناسب با محیط تربیتی شکل گیرد، چرا که نمی توان برای تربیت، منتظر ایجاد و برقراری محیط مطلوب ماند. علی صفایی، محیط های تربیتی را به سه گونه تقسیم می کند؛ محیط های بسته، محیط های متحرک و محیط های متضاد. در محیط بسته تنها یک فکر حاکم است و اجزا و افراد در این محیط هماهنگ اند و این هماهنگی، ایجاد شک و عصیان را در متربی به حد اقل ممکن می رساند. اگرچه عصیان وشک، گاه از طبع جستجوگر آدمی ناشی شده است و حتی در محیط بسته هم باید انتظار آن را داشت، ولی در چنین محیطی، به راحتی می توان با کمک تلقین ها و تنبیه و تشویق و ...، آن را کنترل کرد

چگونه این سه خصوصیت(شخصیت_حریت_تفکر) را به کودک منتقل کنیم؟ این خصوصیت ها را می توان به وسیله چهار عامل ذیل در کودک به وجود آورد: 1- تقلید 2- رقابت و سایر عوامل تربیتی که در مقاله عوامل تربیتی کودک تحلیل شده است. 3- داستان و هنر 4- تدبیر. 🔸ادامه دارد...

1- کودک بر اثر غریزه تقلید می تواند از پدر یا مربّی یا استاد، این خصوصیات را بپذیرد، همانند پدرش و استادش شخصیت به خرج دهد و همانند او چون و چرا کند و همانند او آزاد باشد، همانطور که تقلید، به کودک خیلی از سنّت ها را می تواند منتقل کند و خیلی از شاخ و برگ ها را می تواند به او بیاویزد، همانطور می تواند این ریشه ها و پایه ها را در او زنده کند و جان بدهد. 2- رقابت؛ یعنی کودک را با قهرمان هایی رقیب کردن و به مسابقه واداشتن، می تواند این خصوصیت را در او زنده کند. مربّی می تواند با قهرمان هایی که برای کودک می سازد و با رقابت هایی که در میان آنها اوج می گیرد به این مقصود برسد و شخصیت و حرّیت و تفکر را در او بکارد. 🔸ادامه دارد...

3- مربّی می تواند به وسیله داستان ها از در مخفی وارد شود و این خصوصیات را در ناخود آگاه کودک وارد کند. داستان مرغی که حرف هر کس را نمی شنید و یا ماهی سیاهی که خود به دنبال چیزی بود و یا دانه گندمی که در زیر خاک آرام نمی گرفت و یا جوجه ای که در پوست نمی ماند و یا ستاره ای که به دنبال عشقی می دوید و یا درختی که به لباس هایش پای بند نبود و هنگامی که زرد می شدند رهایشان می کرد و در نتیجه هر بهار به لباس های سبز می رسید و یا پلنگی که آرام نمی گرفت و یا موشی که کند و کاو می کرد و به گنج می رسید. این داستان ها کودک را کوک می کنند و ناخود آگاه او را به چرخش می اندازند. مربّی می تواند خواسته اش را این گونه در کودک پیاده کند و به او شخصیت و تفکر و حرّیت و یا هر گونه پستی و زبونی را بیاموزد. 🔸ادامه دارد ..

مربّی می تواند با تدبیر و تاکتیک و نقشه و همکاری دیگران، کودک را به شخصیت، به حرّیت، به تفکر برساند. می تواند در جلوی پای او بایستد و برایش احترام قائل شود و یا از بزرگی او و استعدادهای او و عظمت های او شرح دهد، آن هم نه به گونه ای که مغرور شود و باد بگیرد، بلکه به صورتی که بداند مسؤول است و داده ها و استعدادها ملاک افتخار نیست و داده ها بازدهی می خواهند و هر که بامش بیش برفش بیشتر.

🔸زندگی چهارفصل ... 🔻چگونه درس پیروزی را از شکست بگیریم ؟! #استاد_علی_صفایی_حائری #صوت

این بازگویی استعدادها و عظمت انسان می تواند کودک را حرکت دهد؛ چون هر کس به اندازه ای که برای خود سرمایه سراغ دارد کاری را شروع می کند، آن کسی که سرمایه اش را 5 تومان می شناسد، بیش از یک حراجی فروش نخواهد شد و یا بالاتر از شلغم فروش و بلبلی فروش و سیب زمینی فروش نخواهد رفت. اما آن کس که در خود میلیون ها سرمایه سراغ دارد ناچار به کارهای بزرگتری دست خواهد زد و برنامه های عظیم تری طرح خواهد کرد.

▪️▪️▪️ دلم هواى بقیع دارد و غم صادق عزا گرفته دل من ز ماتم صادق دوباره بیرق مشکى به دست دل گیرم زنم به سینه که آمد محرم صادق ◾️ شهادت جانسوز امام صادق علیه السلام تسلیت باد

#مبانی_انسان_شناسانه نگاه تربیتی استاد تصویری که با استفاده از منابع دینی از انسان به دست داده می­شود در نگاه تربیتی استاد اهمیتی بسیار و اثری گسترده و عمیق دارد. ✅ ۱. فطرت و فطری بودن دین اولین نکته در بحثی است که استاد در مفهوم فطرت و معنای فطری بودن دین عرضه می­ کند. در نگاه استاد فطرت یعنی ساخت خاص انسان و در این ساخت همۀ عناصر جزئی از این ترکیب خاص هستند و بخشی از این خلقت خاص به شمار می­ روند. در یک مرکب آنچه او را مشخص و از دیگران ممتاز می ­کند نه فقط اجزاء خاصش بلکه ترکیب وِیژۀ اوست. در این ترکیب حتی اجزائی که میان او و دیگران مشترک است بخشی از ساختار خاص او را تشکیل داده و جزئی از فطرت به حساب می­ آیند. در این تحلیل آنچه در انسان اصل به شمار می­رود ترکیب خاص اوست و در این ترکیب خاص است که انسان با همۀ ویژگی­ هایش شکل گرفته است. این خلقت خاص را نه فقط در اجزاء درونی انسان بلکه حتی در نوع نسبتی که با هستی دارد باید جستجو کرد. انسان به   گونه ­ای آفریده شده که تعاملی خاص با هستی دارد و بازتاب عملش را در هستی دریافت  می­ کند. نسبت و رابطۀ خاصی که در این خلقت میان انسان و هستی برقرار شده بخشی از خلقت خاص یا فطرت آدمی است. در نگاه رایج در خصوص فطرت، وجه امتیاز انسان از حیوان را فطرت می ­گویند همان گونه که تفاوت حیوان و نبات را غریزه و تفاوت نبات و جماد را طبیعت می ­دانند. این دیدگاه فطرت را در دو حوزه شناخت­ ها و گرایش ­ها جستجو کرده و تفاوت­ هایی را میان نوع شناخت­ها و گرایش ­های انسان و حیوان به عنوان فطریات ترسیم می­ کند.۶ در این دیدگاه فطری بودن دین به فطری بودن شناخت خدا و گرایش به او تفسیر شده و بر این مسئله مستنداتی نیز اقامه می­ شود.

#ویژگی_های_مربی تربیت، معنایی گسترده دارد که تحول انسان در حوزه های مختلف را در برمی گیرد؛ مثلاً تربیت بدنی، تربیت ذهنی، تربیت شغلی و تربیت اخلاقی، همه مصادیق تربیت به شمار می روند. وجه مشترک همه این موارد این است که در آن ها شخصی می خواهد از موقعیتی که در آن قرار دارد به وضعیت جدیدی دست یابد. در همه این موارد، اگر کار تربیت با نظارت و راهنمایی یک استاد و مربی کارآزموده و ماهر صورت گیرد، در کوتاه ترین زمان و به بهترین وجه، محقق می شود. اگر در کار یک مربی ورزشی یا مربی فنی و حرفه ای یا مربی اخلاق، دقت کنیم، صفات و ویژگی های مشترکی را در همگی مشاهده می کنیم. می توان گفت فرایند تربیت در هر ساحت یا عرصه، وابسته به این صفات است

می توان گفت فرایند تربیت در هر ساحت یا عرصه، وابسته به این صفات است: 1. مربی باید در آن رشته، کارشناس باشد؛ یعنی به لحاظ نظری با آن رشته آشنا بوده مراحل و جزئیات کار را بشناسد؛ 2. توانایی و مهارت آموزش و تربیت را داشته باشد؛ یعنی بتواند مهارت ها و مباحث نظری و عملی را به خوبی به متربی انتقال دهد؛ 3. مهارت عملی در آن رشته داشته باشد؛ یعنی نه تنها با آن به صورت ذهنی آشنا باشد، بلکه عملاً در آن زمینه مهارت داشته، حداقل چند مرحله از متربی خود جلوتر باشد. این سه ویژگی، رئوس ویژگی های مربی است. البته موارد دیگری نیز می توان برشمرد که یا از نظر اهمیت، در درجه دوم قرار دارند یا به رشته و موضوع خاص اختصاص داشته، عمومی نیستند. 🔸ادامه دارد...