eitaa logo
درسهایی از قران کریم ( ترجمه و آموزش و روخوانی و تجوید و دائره المعارف ....... )
2.7هزار دنبال‌کننده
5.6هزار عکس
5.3هزار ویدیو
17 فایل
آنچه که از قران کریم می دانیم کپی مطالب آزاد و فقط یه صلوات به روح پدر و مادرم بفرست 💗💗💗
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ســوره‌تـوبـه ❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋ ✨الَّذِينَ آمَنُوا وَ هَاجَرُوا وَ جَاهَدُوا فِی سَبِيلِ اللهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللهِ ۚ وَ أُولَٰئِکَ هُمُ الْفَائِزُونَ{۲۰} كسانى‌كه ايمان آورده و هجرت كردند و در راه خدا با اموال و جانهاى خويش جهاد كردند بزرگترين درجه را نزد خداوند دارند و اينان همان رستگارانند(۲۰) ❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋༅༅❋ ◽️⇦ نکتـــه‌ها ↯ ⓵ ايمان، هجرت و جهاد همچون تقوا در رأس همه ارزش‌هاست «آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا .. أَعْظَمُ دَرَجَةً» ⓶ اگر ملاک ارزش نزد مردم روابط قبيلگى و نژادى است در محاسبات الهى، ايمان، هجرت و جهاد ملاک ارزش است «عِنْدَ اللهِ» ⓷ ايمان لازمه كمالات ديگر است «آمَنُوا» ⓸ ارزش همه كارهاى مقدّس به نیت آنهاست «فِی سَبِيلِ اللهِ» ⓹ فوز و رستگارى تنها در سایه ايمان، هجرت و جهاد است «آمَنُوا وَ ... أُولئکَ هُمُ الْفائِزُونَ‌» اگر همه مسلمانان و صحابه پيامبر در یک رديف باشند، نخستين ايمان آورنده و آنكه بيشترين مدت را در جبهه بود و بيشترين ضربات را خورد چه كسى جز على علیه‌السلام خواهد بود؟ @Targomeh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌷آیات استقامت در قرآن ✅ علامه طباطبایی رحمة الله علیه در المیزان: استقامت؛ طلب قیام شیء و درخواست ظهور و آشکار شدن همه آثار و منافع آن است. پس استقامتِ راه، متّصف نمودن آن است به آنچه از راه قصد می‌شود، مانند: مستقیم بودن، واضح و آشکار بودن. و عدم تمایل و انحراف و استقامت انسان در امر، به این است که از نفس خودش قیام آن و اصلاحش را طلب نماید، به گونه‌ای که با فساد و نقصی مواجه نشود و به طور کامل و تمام حاصل گردد. ▫️نکته قابل توجه: به جز آیه‌ی اوّل که مدنی هست، هشت آیه‌ی بعدی، مکّی است یعنی به قبل از هجرت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به مدینه، مربوط می‌شود. 🔹کیفَ یکونُ لِلْمُشْرِکینَ عَهْدٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ إِلَّا الَّذِینَ عاهَدْتُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ فَمَا اسْتَقامُوا لَکمْ فَاسْتَقِیمُوا لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُتَّقِینَ.[توبه/۷] 🔸قالَ قَدْ أُجِیبَتْ دَعْوَتُکما فَاسْتَقِیما وَ لا تَتَّبِعانِّ سَبِیلَ الَّذِینَ لا یعْلَمُونَ.[یونس/۸۹] 🔹فَاسْتَقِمْ کما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَک وَ لا تَطْغَوْا إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ.[هود/۱۱۲] 🔸قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکمْ یوحی إِلَی أَنَّما إِلهُکمْ إِلهٌ واحِدٌ فَاسْتَقِیمُوا إِلَیهِ وَ اسْتَغْفِرُوهُ وَ وَیلٌ لِلْمُشْرِکینَ.[فصلت/۶] 🔹إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ الْمَلائِکةُ أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کنْتُمْ تُوعَدُونَ.[فصلت/۳۰] 🔸فَلِذلِک فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ کما أُمِرْتَ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَ قُلْ آمَنْتُ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ کتابٍ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَینَکمُ اللَّهُ رَبُّنا وَ رَبُّکمْ لَنا أَعْمالُنا وَ لَکمْ أَعْمالُکمْ لا حُجَّةَ بَینَنا وَ بَینَکمُ اللَّهُ یجْمَعُ بَینَنا وَ إِلَیهِ الْمَصِیرُ.[شوری/۱۵] 🔹إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَ لا هُمْ یحْزَنُونَ.[احقاف/۱۳] 🔸وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَی الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَیناهُمْ ماءً غَدَقاً.[جن/۱۶] 🔹لِمَنْ شاءَ مِنْکمْ أَنْ یسْتَقِیمَ.[تکویر/۲۸] 🔺یادآوری: توضیح بیشتر برخی از این آیات در بخش «در محضر قرآن کریم»، بیان شده است. @Targomeh
🔴 در محضر قرآن کریم / ✅ مَن كَفَرَ بِاللَّهِ مِن بَعْدِ إِيمَانِهِ إِلَّا مَنْ أُكْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمَانِ وَ لَكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْراً فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللَّهِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ‏ (نحل/۱۳۶) 🔹كسى كه بعد از ایمان به خدا كافر (و مرتد) شود، نه آنكه او را به زور وادار كرده اند (كه با زبان اظهار كفر كند) در حالى كه قلبش به ایمان خویش مطمئن است، بلكه كسى كه سینه به روى كفر بگشاید (و بعد از ایمان با شادى به استقبال كفر برود) پس بر آنان از طرف خداوند غضبى است و برایشان عذابى بزرگ است. 🔸در آغاز اسلام، كفار مكّه، پدر و مادر عمّار یاسر را بخاطر اسلام آوردن با شكنجه شهید كردند، همین كه نوبت شكنجه به عمّار رسید او كلماتى كه كفار مى‌خواستند به زبان جارى كرد و جان خود را نجات داد، عمّار مورد سرزنش بعضى قرار گرفت كه او از اسلام دست برداشته است، عمّار گریه‌كنان نزد پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله آمد و حضرت دست نوازش بر سر او كشید و فرمود: اگر باز هم جانت در خطر افتاد این كلمات را بگو و خودت را نجات بده، تو سر تا پا ایمان هستى. 🔸این عمل را در اصطلاح «تقیه» مى‌گویند كه در اسلام احكامى را به دنبال دارد، لكن باید بدانیم كه موارد تقیه مختلف است؛ گاهى تقیه واجب است و گاهى باید تا پاى جان ایستاد و حرف حق خود را زد و تقیه نكرد، نظیر كارى كه ساحران فرعون انجام دادند، آنها همین كه معجزه‌ى حضرت موسى را دیدند، یک سره ایمان آوردند و در برابر تهدیدات فرعون ترسى به خود راه نداده و به او گفتند: هر كارى مى‌خواهى بكن، ما دست از ایمان خود برنمى‌داریم. فرعون آنان را شهید كرد و این مقاومت مورد ستایش قرآن قرار گرفته است. البته تقیّه نشانه‌ى ارتداد، ضعف و ترس و عقب نشینى و خودباختگى و تسلیم نیست، بلكه یک نوع استتار و تاكتیک براى حفظ نیروها و برنامه‌هاست و در روایات تقیه به سپر و حرز تشبیه شده است. ❇️ از پيام‌های آیه ▫️كیفر مرتّد قهر، الهى در دنیا و آخرت است. «من كفر باللَّه من بعد ایمانه ... غضب من اللَّه و لهم عذاب عظیم» ▫️انسان در معرض خطر و بدعاقبت شدن است. «كفر باللَّه من بعد ایمانه» ▫️اسلام براى موارد استثنایى و ضرورت‌ها، حساب جداگانه‌اى باز نموده است. «الّا مَن اُكره» ▫️وظیفه‌ى انسان در حال اكراه تغییر مى‌كند. «الا من اُكره» ▫️اقرار و اعتراف، در حال اكراه (و زیر شكنجه و فشار) ارزش ندارد. «من اُكره و قلبه...» ▫️روح اسلام، ایمان قلبى است. «و قلبه مطمئن» ▫️اكراه پذیرى مربوط به جسم است نه قلب. «اُكره و قلبه مطمئن» ▫️بدترین نوع كفر جدا شدن از مسلمانان و باز كردن آغوش براى كفر است. «شرح بالكفر صدرا» ▫️ایمان دو نوع است؛ نوعى كه روح انسان با آن گِره مى‌خورد و پایدار است، «قلبه مطمئن بالایمان» و نوعى كه عارضى است. «كفر ... بعد ایمانه» @Targomeh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔴 احسان در قرآن ✅ به یک روایت؛ هفتم صفر روز شهادت کریم اهل‌بیت، امام حسن مجتبی علیه السلام است. حضرات معصومین صلوات الله علیهم، ترجمان حقیقی تمامی فضایل اخلاقی هستند و همه‌ی این مفاهیم بلند در سیره علمی و عملی‌شان، معنا شده است. در فرهنگ قرآن، واژه «احسان» جایگاه ویژه‌ای دارد و اینطور استنباط می‌شود که مفهوم آن، فراتر از احسان مالی است و هرگونه خیررسانی به دیگران را شامل می‌شود تا جایی که می‌توان مقام «احسان» را از والاترین فضایل مؤمنین دانست. برخی از آیات قرآن در این مورد را مرور می‌کنیم: 🔹ان الله یحب المحسنین؛ خداوند نیکوکاران را دوست دارد (مائده/۱۳) 🔸ان الله مع الذین اتقوا و الذین هم المحسنون؛ پیوسته نظر لطف و عنایتش با محسنین است (نحل/۱۲۸) 🔹قل یا عباد الذین ءامنوا اتقوا ربکم للذین احسنوا فی هذه الدنیا حسنه؛ به نیکوکاری تشویق می‌کند (زمر/۱۰) 🔸کذلک سخرها لکم لتکبروا الله علی ما هداکم و بشر المحسنین؛ به آنان بشارت داده است (حج/۳۷) 🔹ان رحمت الله قریب من المحسنین؛ رحمت الهی به آنان نزدیک است (اعراف/۵۶) 🔸هل جزاء الاحسان الا الاحسان؛ فرموده که جزای احسان، جز احسان نیست (رحمن/۶۰) 🔹و احسن کما احسن الله الیک؛ خداوند به تو احسان کرده، تو نیز به دیگران احسان کن (قصص/۷۷) 🔸ان احسنتم احسنتم لانفسکم؛ فایده احسان، متوجه خود شماست (اسراء/۷) 🔹فاتاهم الله ثواب الدنیا و حسن ثواب الاخرة و الله یحب المحسنین؛ پاداش دنیوی و ثواب اخروی دارد (آل‌عمران/۱۴۸) ✅ و از ویژگی‌های محسنین: 🔸الذین یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة و هم بالاخرة هم یوقنون. اولئک علی هدی من ربهم و اولئک هم المفلحون؛ برپا داشتن نماز، پرداختن زکات، یقین به آخرت و نیز اهل هدایت و فلاح بودن (لقمان/۴,۵) 🔹و بالاسحارهم یستغفرون؛ اهل مناجات شبانه (ذاریات/۱۹) 🔸والذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا و ان الله لمع المحسنین؛ جهاد در راه خدا (عنکبوت/۶۹) 🔹من یتق و یصبر فان الله لا یضییع اجر المحسنین؛ اهل تقوا و صبر (یوسف/۹۰) 🔸الذین ینفقون فی السراء و الضراء و الکاظمین الغیظ و العافین عن الناس و الله یحب المحسنین؛ اهل انفاق و دارای کظم غیظ و عفو (آل عمران/۱۳۴) @Targomeh
شباهت حضرت ابراهیم مامور شد خانوادش رو از فلسطین به مکه ی سرزمین بی آب و علف هجرت بده رَّبَّنَا إِنِّي أَسْكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِندَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ 📜(ابراهیم37) سید الشهدا هم از مدینه هجرت کرد و خانوادش رو به صحرای کربلا رسید هدف هردو احیای دین بود با این تفاوت که فرزندان حضرت ابراهیم با چشمه ی زمزم سیراب شدن اما اولاد سید الشهدا بین دو نهر تشنه لب موندن @Targomeh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔴 دنیایِ ممدوح و دنیایِ مذموم ✅ دنیا را هم از ماده «دَنی» گرفته‌اند و هم از ریشه «دُنو» به معنای نزدیک‌تر. همواره واژه‌ی دنیا، نیاز به موصوف یا متعلّق دارد مانند حیاتِ دنیا، عذابِ دنیا، متاعِ دنیا، حبِّ دنیا و ... در آیات زیادی دنیا در برابر آخرت قرار گرفته است یعنی همان معنای دوم، چون زندگی دنیا از زندگی آخرت به ما نزدیک‌تر است. ▫️اولئک الذین اشتروا الحیوة الدنیا بالآخرة (بقره/۸۶) ▫️ربنا اتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخرة حسنه (بقره/۲۰۱) ▫️حبطت اعمالهم فی الدنیا و الاخرة (آل عمران/۲۲) 🔹واژه دنیا ۱۱۵ بار در قرآن تکرار شده و در همه موارد صفت زندگی کنونی است مگر چهار مورد که صفت آسمان و منطقه خاصی از زمین قرار گرفته است. یکی از روش‌های تبیین و تعریف اشیای عالم هستی، تمثیل است که قرآن از آن استفاده کرده است. از جمله در باره شناساندن زندگی دنیا: ▫️همانا مَثل زندگی دنیا مانند آبی است که از آسمان فرو فرستادیم ... (یونس/۲۴، کهف/۴۵) ▫️قرآن کریم، زندگانی دنیا را کالای غرور و متاع فریب دهنده معرفی می‌کند (لقمان/۱۳، فاطر/۵) 🔸مراحل ۵ گانه زندگی دنیا: ▫️اعلموا انما الحیوة الدنیا لعب و لهو و زینة و تفاخر بینکم و تکاثر فی الاموال و الاولاد ...(سوره حدید/۲۰)؛ بدانید که زندگی این دنیا، بازی است و سرگرمی و زینت و فخرفروشی در میان شما و افزون‌طلبی در اموال و فرزندان ... در این آیه کریمه، خداوند بعد از ذکر این مراحل ۵ گانه، در ادامه با یک تمثیل، حقیقت پیچیده این حیات دنیوی و فنا پذیری آن را بیان کرده است. قرآن، زندگی واقعی را در سرای آخرت می‌داند (عنکبوت/۶۴) 🔹امام صادق(ع): دنیا به منزله تصویری است که سَر آن: تکبّر و چشمش: حرص و آزمندی و گوشش: طمع و زبانش: ریا و دستش: شهوت و پایش: خود پسندی و قلبش: غفلت و رنگش: فنا و حاصلش: نابودی است (مصباح‌الشریعه، ص۱۹۶). باید توجه داشت که نظام هستی غیر از زندگانی دنیاست که به دیدگاه انسان و بینش او ارتباط دارد. بی‌اعتنایی به دنیا به معنای بیهوده‌انگاری زمین و آسمان و نظام آفرینش نیست و قرآن بر این مسأله تأکید دارد: (آل عمران/۱۹۱، حجر/۸۵، ص/۲۷) اگر دنیا را مزرعه آخرت بدانیم (قصص/۷۷ ) همین دنیا هم، ممدوح خواهد بود. 🔸حضرت علی(ع): دنیا، سجده‌گاه دوستان خدا و نمازگاه فرشتگان الاهی و فرودگاه وحی خدا و جایگاه تجارت دوستان خداست که در آن رحمت خدا را به دست آورند و بهشت را سود برند (نهج البلاغه/حکمت ۱۳۱) اگر بر مدار ایمان زندگی کنیم، خداوند خریدار ما خواهد بود، آن هم در اِزای بهشت (توبه/۱۱۱) و حتی بالاتر از آن: بهشت رضوان (توبه/۷۲) ... ان‌شاءالله @Targomeh
ی شباهتی به حضرت هم داره از حضرت ایوب تمام داراییش رو فرزندانش رو گرفتن تا صبرش محک بخوره حضرت سید الشهدا هم دارایی و اولاد و اصحابش رو فدا کرد در امتحان الهی با این تفاوت که حضرت ایوب از خدا تقاضا کرد که سختش شده و خدا گرفتاریش رو خاتمه بده ✴️وَاذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ (ص41) اما سید الشهدا حتی یک لحظه لب به نارضایتی نزد و لحظه ای که از اسب به زمین افتاد فرمود الهی راضیا بقضائک تسلیما لآمرک.. 😭😭 دوم اینکه از حضرت ایوب گرفتن و او صبر کرد اما سید الشهدا خودش تقدیم کرد سوم اینکه حضرت ایوب خودش به سلامت بود بعد از امتحان اما سیدالشهدا جان خودش رو هم تقدیم کرد @Targomeh