17 ربیع الأوّل 1 ـ ولادت پیامبر صلّی الله علیه و آله به اتّفاق علمای شیعه، در این روز هنگام فجر روز جمعه در مکّه ی معظّمه ولادت با سعادت حضرت سیّد الأنبیاء محمّد مصطفی صلّی الله علیه و آله واقع شده است. ولادت آن حضرت با سلطنت انو شیروان عادل مقارن بود و در آن سال اصحاب فیل هلاک شدند. (1) نام آن حضرت محمّد صلّی الله علیه و آله، و کنیه ی ایشان ابو القاسم است. نام پدر آن حضرت عبدالله، و نام مادر آن حضرت آمنه بنت وهب است. (2) هنگام ولادت، نور از پیشانی آن حضرت لامع بود و بوی مشک از ایشان ساطع می گشت. نوری در آن شب از طرف حجاز ساطع شد و در تمام عالم منتشر گردید. تخت پادشاهان سرنگون شد، و همه ی آنان در آن روز لال بودند و نمی توانستند سخن بگویند. ملائکه ی مقرّب و ارواح اصفیای پیامبران در هنگام ولادت آن حضرت حضور یافتند، و رضوان خازن بهشت با حوریان نازل شدند، و ابریق ها و تشت ها از طلا و نقره و زمرد بهشت نازل کردند و برای حضرت آمنه شربت ها از بهشت آوردند که او آشامید. آن حضرت را بعد از ولادت به آب های بهشت غسل دادند به عطرهای فردوس معطر کردند. (3) ← معجزات ولادت حضرت در روز ولادت آن حضرت هر بُتی که در هر جای عالم بود به رو در افتاد و چهارده کنگره از ایوان کسری فرو ریخت. دریاچه ی ساوه که آن را می پرستیدند خشک و بدل به نمکزار شد. در وادی ساوه که سالها بود کسی آب در آن ندیده بود آب جاری شد. آتشکده ی فارس که هزار سال خاموش نشده بود در شب ولادت آن حضرت خاموش شد. علم کاهنان و سحر ساحران باطل گردید، و طاق کسری از میان به دو نیم شد که تا امروز نمایان است. (4) هنگام ولادت آن حضرت این ندا از آسمان شنیده شد : جاءَ الحَقّ وَ زَهَقَ الباطلُ، إنَّ الباطِلَ کانَ زَهُوقاً. (5) ← خصوصیّات حضرت هرگز مگس بر بدن آن حضرت نمی نشست. هر گاه چشم مبارکش خواب بود دلش بیدار بود، و می دید و می شنید چنانکه در بیداری می دید و می شنید . حضرت از قفای خود چنان می دید که از پیش روی می دید. بر هر حیوانی که سوار می شد هرگز پیر و لاغر نمی شد. آن حضرت حماری به نام یعفور داشتند. هر زمان که دستور می داد فلان مرد را حاضر کن، به در خانه اش می رفت و سر بر در می کوفت و به اشاره ای او را حاضر می ساخت. (6) از خصوصیّات ولادت پیامبر صلّی الله علیه و آله آن بود که ختنه کرده و ناف بریده و پاک از آلایش خون و غیره متولّد شد. همچنین در وقت ولادت از پا به زیر آمدند نه از سر. هنگام ولادت رو به کعبه به سجده افتاد، و چون سر از سجده برداشت دست به سوی آسمان بلند کرد و به وحدانیّت خدا و رسالت خود اقرار نمود، و سپس نوری از او ساطع گردید که مشرق و مغرب عالم را روشن نمود. (7) ← معجزات حضرت پیامبر صلّی الله علیه و آله معجزات بسیاری داشت که از جمله ی آنها نمونه های زیر است : (8) 1. مستجاب شدن دعای آن حضرت در زنده شدن مُردگان و بینا شدن کوران و شفا یافتن بیماران. 2. سخن گفتن آن حضرت با حیوانات. 3. آگاهی بر همه لغتها و قدرت بر سخن گفتن به همه ی آنها . 4. مهر نبوّت بر پشت مبارکش جا گرفته بود و نور آن بر نور آفتاب زیادتی می کرد. 5. آب از میان انگشتان مبارکش جاری شد، به قدری که جمع بسیاری سیراب شدند. 6. سنگریزه در دست مبارکش تسبیح می گفت و مردم می شنیدند. 7. وجود مقدّسش در آفتاب سایه ای نداشت. 8. هر گاه آب دهان مبارک به چاهی می افکند در آن چاه برکت به هم می رسید و پر از آب می شد. آب دهان مبارک را به هر صاحب دردی می مالید شفا می یافت. 9. دست مبارک آن حضرت به هر طعامی که می رسید با برکت می شد و از طعام کم جماعت کثیر را سیر می کرد. 10. هر گاه بر زمین نرم راه می رفت جای پایش نمی ماند، و هنگامی که بر سنگ سخت راه می رفت اثر پای مبارکش می ماند. روز ولادت حضرت روز شریف و با برکتی است که از قدیم الأیام صالحین از آل محمّد صلّی الله علیه و آله حرمت آن را نگه داشته اند، و حق این روز را ادا کرده و روزه گرفته اند. کسی که 17 ربیع الأوّل را روزه بگیرد خداوند متعال ثواب یک سال روزه را به او می دهد. در این روز صدقه دادن و زیارت مشاهد مشرّفه و انجام خیرات و مسرور کردن اهل ایمان مستحب است. (9) 📚 منابع : 1. تاج الموالید : ص 5. و ... . 2. اعلام الوری : ج 1، ص 45 ـ 43. کشف الغمة : ج 1، ص 15. 3. حق الیقین : ص 27. 4. امالی صدوق : ص 361 ـ 360. و ... . 5. سوره ی اسراء : آیه ی 81. بحار الأنوار : ج 15، ص 274. قلائد النحور : ج ربیع الأوّل، ص 101. 6. قلائد النحور : ج ربیع الأوّل : ص 112 ـ 110. 7. حق الیقین : ص 26. 8. همان : ص 27 ـ 26. 9. مسار الشیعة : ص 30. 17 ربیع الأوّل 2 ـ ولادت امام صادق علیه السلام در 17 ربیع الأوّل سال 83 هـ ولادت با سعادت امام جعفر صادق علیه السلام در مدینه ی منوّره اتّفاق افتاده است. (10) نام مبارک آن حضرت جعفر و کنیه ی شریفش ابو عبدالله و لقب نورانی حضرت صادق است