بِسْمِ اللّهِ الرّحْمنِ الرّحیمْ✳️ الْحمدُللّهِ ربِّ الْعالَمین وَ صَلَّ اللّهُ عَلی سیِّدِنا و حِبیبنا ابی الْقاسِمِ المصطفی محمد و آله الطَیّبینَ الطّاهرینَ💟

الْمعصومین، سیّمَا الْحجّة بَقیّةَ اللّه الْاَعظم روحي و ارواحُ الْعالمینَ لَهُ الفِداء اللَّعْنُ الدَّائِمُ عَلَى أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعین اِلی قیامِ یومِ الدّین🔆 رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِي يَفْقَهُوا قولی💐💐

وقتی به ما سفارش می‌کنن که هر کاری رو با بسم الله الرحمن الرحیم آغاز کنید،✅ یعنی ما باید دائماً مهربانی خدا رو به خودمون تلقین کنیم.🙂🙂 چرا این‌جوریه؟ مگه ما مهربانی خدا رو دوست نداریم؟ مگه ما اساساً مهربانی و محبت و رحمت رو بهش علاقه‌مند نیستیم؟😰 پس چرا دائماً به خودمون باید تلقین کنیم خدا مهربانه؟

بعضی از موضوعات هستند خیلی مشهورند و در عین حال خیلی غریب.🙁 یعنی عمیقاً درک نمیشن انگار.😨 یکی از مسائل بسیار مهم🔰🔰

درباره‌ی موضوع بحث مهربانی و رحمت خدا، که ما توجه نداریم اینه که 🌀🌀 مهربانی و رحمت خدا در عین حالی که برای ما محبوبه، اما موضوعیه که از ذهن انسان دائماً فرار می‌کنه.🚷

و آدم باید بگرده دنبالش این رو پیدا بکنه و دوباره در ذهن خودش، در قلب خودش اون رو قرار بده.‼️

ما یه آفاتی در درون روحمون، در سینه‌مون ایجاد میشه😥😥 ، که این آفات موجب میشه دائماً دچار یأس از رحمت خدا بشیم.😒😔

خارهای خود رو🍂🍂، خارهای هرزه‌ای هستند در قلب انسان که دائماً می‌خوان انسان رو مأیوس بکنن.🌾 ابلیس هم به کمک میاد. ابلیس هم دقیقاً همین کا ر رو می‌کنه.😈👹 با هر گناهی می‌خواهیم خودمون رو از رحمت خدا مأیوس کنیم. با هر اتفاق ساده‌ای در اطراف خودمون 😶😶، وقتی می‌بینیم که کسانی مثل این‌که قدرتی دارند، کسی مثل این‌که ثروتی دارد،😯😯 کسی مقامی دارد، کسی اسلحه‌ای دارد و این‌ها ظاهراً تأثیراتی دارن، می‌تونن ظلم کنن، 👿

با هر کدوم از این صحنه‌ها و حادثه‌ها آدم می‌خواد انگار به خودش تلقین کنه که من تنها هستم،😓 من کسی رو ندارم، این‌ها من رو می‌زنن، من پناهی ندارم.😥 این وضعیت، وضعیتی سرشار از ترس، نگرانی، احساس تنهایی، دائماً در روح انسان تولید میشه.😱 به همین دلیل ما لازم داریم دائماً به خودمون تلقین کنیم، ببین یادت باشه ها بسم الله الرحمن الرحیم به نام خدایی که هم رحمانه هم رحیمه،😎

و این فوق العاده عجیبه که ما این دو تا کلمه رو باید در کنار هم‌دیگه بگیم و این یک کلمه‌ی رسمیه در قرآن، در آغاز قرآن، در آغاز سوره‌های قرآن.😍

در آنِ واحد در یک ذکر هم به رحمانیت خدا اشاره می‌کنی هم رحیم بودن خدا.❤️💐 این‌جوری باید به خودت تلقین کنی بعد وارد سوره‌ی حمد که میشی دوباره بخش‌هایی از سوره‌ی حمد باز صورت‌های دیگری از رحمت خداست.🙏☺️

الحمدُ حمد هم بازتابه، بازتاب روح ما نسبت به رحمانیت خداست، نسبت به مهربانی خدا.👌 الحمدلله رب العالمین، الرحمن الرحیم خب خدایا ما همون خط قبلی هنوز تموم نشده، همون‌جا گفتیم الرحمن الرحیم دیگه،😉😄 دیگه دوباره الآن تکرار باید بکنیم؟☺️

نه✋ ما که علاقه داریم به رحمان بودن و رحیم بودن شما. چرا این‌قدر باید تکرار کنیم؟❔❓ وقتی که به ما دستور میدن شما باید تکرار کنید بسم الله الرحمن الرحیم رو معنایی جز این نداره.‼️

میگه تو نمی‌فهمی این چیزها رو، تکرار کن. روحت به این چیزها، به این ذکر خیلی احتیاج داره.✳️

البته معانی دیگری هم داره.🔰 همین معنا یکی از لوازمشه که تو در درون قلب خودت مدام تولیدکننده‌ی یأسی نسبت به رحمت خدا.❎ و به دلایل مختلف این یأس از درون تو باز تولید میشه.📛

باید مقابله کنی با اون یأس از رحمت خدا.⚠️ ✳️یکی از فلسفه‌های ذکر، یادآوریه. اگر موضوعی نبود که ما یادمون بره چه فلسفه‌ای داشت؟ چه دلیلی داشت که ما هی تکرارش بکنیم؟☑️

.💢 💯ما نیاز داریم به یادآوری مداوم. وقتی که می‌گیم یادآوری، یعنی خوب اندیشیدن و عمیقاً تفکر کردن درباره‌ی رحمت خدا.🎀

الحمدالله اینجا جمع شدیم تا بتوانیم این موضوعات مهم رو با هم و کنار هم به زندگیهامون بروز و دقیق اضافه کنیم کلی مباحث جذاب و کاربردی 💐😊😊 به تنها مسیریهای تهران خوش آمدید💐👌