آرام باش، به چیزی فکر نکن و به مسیرت ادامه بده، هرکجا زمین خوردی بلند شو، خودت را بتکان و راه بیفت، نه اینکه بایستی و افسوسِ سنگهایی که ندیدی و باعث شدند بیفتی را بخوری! ندیدی و افتادی و تمام شد رفت...
این تویی و این نفسی عمیق و این ادامهی راه...
رها کن برود هرچیز را که تمام شده...
@U_Yekzan
#مجله_نایت
چرا باید خودمون و دوست داشته باشیم؟
چون ویژگی های صورتمو هیچکس نداره
چون تنها کسی که بیشتر از همه منو درک میکنه خودمم
چون تنها کسی که بهم خیانت نمیتونه بکنه خودمم
چون خودم بهترین معلم خودم میتونم باشم
چون کسی که بیشتر اوقات اشکامو پاک میکنه خودمم
چون کسی برای موفقیت منو هول نمیده و خودم برای رسیدن بهش تلاش میکنم
چون اونی که تو ایینه بهم نگاه میکنه و میگه ادامه بده خودمم
چون اونی که از پس همه این سختیا بر اومده تاحالا و باهاشون جنگیده خودمم
چون تو دنیا فقط یه نفر با همه این ویژگی ها هست
چون کسی که تا اخرین لحظه با منه خودمم
چون به خودم نیاز دارم برای موفقیت
درآخر خودمو دوست دارم چون من منم
ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
#هیوا
به نظر من آدمی نیست که برا خودش هدف نداشته باشه. هر کدوم از ما کلی آرزو داریم. فقط ممکنه اون هارو جدی نگرفته باشیم.
شاید اون آرزوها برامون حکم یک دنیای ایده ال و غیر قابل دسترس داشته باشن که فقط بعضی وقت ها بهشون فکر کنیم تا از اون حس خوبی که میگیریم لبخند بزنیم.
اما من میخوام بهت بگم که اگه اون آرزوها برای تو تبدیل به هدف بشن چه اتفاقی رخ میده؟
تو هر روز صبح که بلند میشی سعی میکنی یک قدم مثبت برداری تا به اون هدف برسی.
بهت قول میدم حس خوبی که از این کار میگیری خیلی بیشتر از فکر کردن به اون آرزو هست.
خسته میشی ها خیلی هم خسته میشی.
زمین میخوری،حس میکنی دیگه پاهات جون ندارن که ادامه مسیر رو برن.
اما همه اینا قسمتی از اون مسیر رسیدنه.
تو هر بار که سختی صعود رو به جون بخری بعدش راحتی سرازیری رو هم با تمام وجودت حس میکنی.
پس ازت میخوام الان دوباره یک سر به رویاهات بزنی تا ببینی کدوم یکی از اون ها قابلیت تبدیل شدن به هدف رو دارن.
ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چند لحظه #آرامش
ᴬ ᶠᵉʷ ᵐᵒᵐᵉⁿᵗˢ ᵒᶠ ᵖᵉᵃᶜᵉ
#مجله_نایت
«بهترین زمان برای کاشتن یک درخت بیست سال پیش بود، دومین زمانِ خوب برای کاشتنش همین حالاست.»
این یک ضربالمثل چینی است و مایی که خیال میکنیم برای همه چیز دیر است و کاش زودتر شروع کرده بودیم را هدف گرفته.
در سالهای دانشگاه همیشه یکی دو دانشجو سر کلاسها حضور داشتند که سنشان از باقی بچهها بیشتر بود.
آنها از معدود دانشجوهایی بودند که درس را جدی میگرفتند، در بحثها مشارکت میکردند، دلیل حضورشان در دانشگاه را میدانستند و زمانی برای هدر دادن نداشتند.
آمده بودند که چیزی یاد بگیرند و از پولی که خرج کلاسها میکنند بهترین بهره را ببرند. آن سالها در صورت بیشتر ما جوانکهای بیست ساله پوزخندی مستتر بود و لابد با دیدن اشتیاق و جدیت آنها «سر پیری معرکه گیری» در مغزمان پلی میشد.
اما حالا فکر میکنم این شروعهای دوباره چه حرکت جالب و جسورانهای است و چه خوب است که بعضی آدمها برای جملات بازدارندهای چون «دیگه دیره» و «دیگه از ما گذشته» تره خرد نمیکنند.
آدمهایی که در شصت سالگی ساز یا زبانی تازه یاد میگیرند، در چهل سالگی تازه میفهمند شغلی که همیشه گرفتارش بودند کار محبوبشان نیست و حرفهای متفاوت را آغاز میکنند، در سی و هشت سالگی اولین فیلم کوتاهشان را میسازند و با دانشجوهای نوزده ساله رقابت میکنند، در هفتاد سالگی رابطهی عاشقانه تازهای را تجربه میکنند، در پنجاه سالگی راهی سفرهایی متفاوت با گذشته میشوند، در بیست و چهار سالگی پا به پای بچههای هفت هشت ساله شنا کردن را میآموزند و از پوزخند دیگران نمیترسند، زنده و تحسین برانگیزند.
درود بر شور زندگی!
ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چند لحظه #آرامش
ᴬ ᶠᵉʷ ᵐᵒᵐᵉⁿᵗˢ ᵒᶠ ᵖᵉᵃᶜᵉ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چند لحظه #آرامش
ᴬ ᶠᵉʷ ᵐᵒᵐᵉⁿᵗˢ ᵒᶠ ᵖᵉᵃᶜᵉ