🔰 دوگانه‌های سرنوشت‌ساز (1) ✍️ عبدالحسین مشکانی 😐 در گفت‌وگوهای تنهایی خودم، گمان‌ام به این رسید که دوگانه‌هایی وجود دارند که تا در آن‌ها به نتیجه نرسم، تکلیف‌ام با خودم روشن نخواهد شد. بالاخره باید از این بلاتکلیفی خلاص شد. دارم کمی بلندبلند فکر می‌کنم: اولین دوگانه خیلی خصوصی است؛ شاید لازم نباشد که بنویسم؛ ولی چون درباره‌ی همین «نوشتن» است، می‌نویسم. 🔄 تعدادی از دوستان، معترض شدند که چرا در «جلسات گفت‌وگو» مشارکت نمی‌کنی و چرا اگر شرکت هم می‌کنی، سخنی بر زبان‌ نمی‌رانی؟ اگر از «این‌که واقعاً چیزی در چنته ندارم و از خودِ آیینه‌سان‌ام واهمه دارم» بگذریم، خودم را این‌گونه قانع کرده‌ام که به‌جای گفتن و گفت‌وگوی رو در رو، بیش‌تر بنویسم؛ حتی شده صرفاً برای خودم بنویسم، تا تکلیف خودم را روشن کنم. تفاوت نوشتن و گفتن در این‌است‌که وقتی می‌نویسی، چندبار می‌خوانی و مراقبی که به نفس أمّاره و شیطان،‌ پاسِ‌گل ندهی. بارها می‌نویسی و پاک می‌کنی و درنهایت می‌توانی قانع شوی که بی‌انصافی نکرده‌ای و ناعادلانه، گزندی بر کسی ننشانده‌ای. اما وقتی سخن می‌رانی، دیگر وقتی به خودت می‌آیی، که آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت.... ✅ پس نوشتن و بازنویسی‌کردن و باز هم بازنویسی‌کردن، بیش‌تر مرا به «نتیجه» می‌رساند، تا گفتن و شنیدن و فاز مناظره گرفتن و گاهی سواری‌دادن به نفس أمّاره و شیطان. #انتخابات، #تئوری، #اجرا 👈دوگانه‌های سرنوشت‌ساز (2)👉 🆔 Eitaa.com/Vakavi 🔍

. 🔰 دوگانه‌های سرنوشت‌ساز (4) ✍️ عبدالحسین مشکانی 💬 به‌هرحال نامزدهای انتخاباتیِ ما، با تعدّد و تکثّر در صحنه حاضر شده‌اند. الحمدلله که هم‌افزایانه درحال ترویج گفتمان انقلاب اسلامی بوده و گفتمان غرب‌گرا را با همدیگر، نقد عالمانه می‌کنند!! 🧩 یکی‌شان به‌شدت تئوریک است و توانسته ابعاد نظری انقلاب اسلامی را طی مطالعاتی منسجم، در روند حلّ‌مسأله‌ی مسائل کشور، جریان دهد. به‌قول خودش برنامه‌هایی دارد که خیلی از مشکلات را در چشم‌انداز حل‌شدن قرار می‌دهد. اما هرچند تا این‌جای کار، هرجا مسئولیت اجرایی داشته، خوب از عهده‌ی آن برآمده و گاهی گل هم کاشته؛ اما در قدّ و قواره‌ی رئیس هیأت‌دولت و یا وزرای کابینه، تجربه‌ای نیاندوخته است. او نیاز به جابر دارد؛ جابری که درصورت آشکارشدن ضعف اجرایی‌اش، در کنار او قرار گرفته و او را از چنین بحرانی، رهایی بخشد. 🚧 یکی‌دیگرشان که مرد جهاد و عملیات است و تا مدیریت کلان‌شهرِ تهران، کار اجرایی موفق دارد. دوست و دشمن را به اذعان واداشته که او از عهده‌ی کاری که بر عهده‌اش می‌نهند برمی‌آید. به‌قول‌معروف «کننده است». اما ابعاد نظری و تئوریک او، ضعفی دارد که تقریباً هیچ سخنرانی از او نیست که این ضعف را نشان ندهد. ایشان هم نیاز به جابر دارد؛ جابری که بتواند ابعاد تئوریک و نظری او را محافظت کرده و مراقبت کند تا کنش‌های جهادگونه‌ی او، رنگ‌وبوی کنش‌های ممتد از افکار التقاطی و غیردینی نباشد. 🧐 حال: «جبران ضعف عملیاتی و اجرایی رئیس‌جمهور» ممکن و آسان‌تر است، یا «جبران ضعف نظری و تئوریک ایشان»؟ اگر جبران هردوی این‌ها ممکن است، چه‌کسانی در دو سوی نامزدهای‌مان در مظانّ قرارگرفتن در مقام جابر، جهت جبران هستند؟ 🤔 شخص یا گروه جابرِ مدّنظر دوستان برای نامزد اول، آیا کارآمدیِ خود را نشان داده و می‌توان به اینان اعتماد کرد؟ شخص یا گروه جابر مدّنظر دوستان برای نامزد دوم چطور؟ آیا اینان ابعاد نظریِ منطبق بر نگاه دینی و اسناد بالادستی نظام را تأمین می‌کنند و پوشش می‌دهند؟ 🛡 اگر جواب سؤال اول، غلبه‌ی «اجرا» بر «تئوری» است و جواب سؤال دوم این‌است‌که نامزد اول، جابر خوبی برنگزیده، آیا امکان تصرّف در ایشان و تغییر جابر برای ایشان وجود دارد؟ هم‌چنین است، اگر جواب سؤال اول، غلبه‌ی «تئوری» بر «اجرا» باشد؛ یعنی اگر نامزد دوم، جابر یا جبرانِ مورد اعتمادِ جبهه‌ی انقلاب را برنگزیده، آیا امکان تصرّف در ایشان، برای جایگزینی جابرِ مورد اعتماد، وجود دارد؟ #انتخابات، #تئوری، #اجرا 👈دوگانه‌های سرنوشت‌ساز (5)👉 🆔 Eitaa.com/Vakavi 🔍