در مراسم اجلاسیه مجمع بسیجیان شهرستان گلپایگان که با حضور مقامات محلی و مسئولین ادارات مختلف برگزار شد،تاج محمد غفاری مدیر کانون بسیج مهندسین کشاورزی و منابع طبیعی گلپایگان به اهمیت وضعیت بحرانی تالاب شورو دشت شمال گلپایگان اشاره کرد. او اظهار داشت که این منطقه، که به‌ویژه در زمینه کشاورزی و دامداری دارای پتانسیل بالایی است، سال‌هاست که با مشکلات زیست‌محیطی جدی روبرو شده و نیاز به اقدامات فوری دارد. تالاب شور با وسعتی حدود 7,100 هکتار در دشت شمال گلپایگان قرار دارد که بخشی از مراتع وسیع و حاصلخیز شهرستان را شامل می‌شود. این تالاب و زمین های حاصلخیز اطراف ان به‌ویژه در زمینه تولید محصولات کشاورزی استراتژیک مانند گندم، جو، ذرت، یونجه و دانه‌های روغنی، نقش بسیار مهمی در تأمین امنیت غذایی ایفا می‌کند. با این حال، سوء مدیریت‌های گذشته و تغییرات اقلیمی موجب شده است که این منطقه با مشکلاتی چون فرونشست زمین، کاهش سطح آب‌های زیرزمینی، و رشد کانون‌های ریزگرد مواجه شود. مناطق اطراف این تالاب شامل چهار روستا با نام‌های :شادگان، اسفاجرد دستجرده و دم آسمان هستند که جمعا ۲۲۵۰ بهره بردار و در حدود سه هزار و دویست هکتار زیر کشت محصولات کشاورزی قرار دارند. این روستاها به عنوان جوامع بهره‌بردار از منابع طبیعی این منطقه شناخته می‌شوند. در این روستاها، کشاورزان و دامداران با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می‌کنند که مهم‌ترین آن‌ها کاهش منابع آب، فرسایش خاک، و کاهش کیفیت خاک‌های زراعی است. غفاری در سخنرانی خود تأکید کرد که با توجه به ظرفیت‌های موجود در منطقه، باید تدابیر و راهکارهای اجرایی مؤثری برای جلوگیری از تخریب محیط زیست و کاهش اثرات منفی بحران‌های زیست‌محیطی اتخاذ شود. او همچنین به نقش برنامه هفتم توسعه کشور و راهکارهای آن در بهبود وضعیت منابع طبیعی اشاره کرد و خواستار توجه ویژه به حقابه زیست‌محیطی تالاب‌ها و به‌ویژه تالاب شور شد. از دیگر پیشنهادات او می‌توان به همکاری دستگاه‌های اجرایی و مشارکت جوامع محلی در اجرای طرح‌های حفاظت از محیط زیست و مدیریت منابع آب اشاره کرد. امید است مقامات حاضر در این اجلاس متعهد شوند که اقدامات لازم برای احیای تالاب شور و بهبود وضعیت زیست‌محیطی دشت شمال گلپایگان را در دستور کار قرار دهند تا از پیشرفت بحران‌ها جلوگیری کرده و به کشاورزان و دامداران این منطقه کمک کنند تا از پتانسیل‌های طبیعی منطقه به‌طور پایدار بهره‌برداری شود. جزئیات منطقه دشت شمال: منطقه دشت شمال گلپایگان با مساحتی حدود 28,945 هکتار و با وسعت تالاب شور به 7,100 هکتار، از نظر کشاورزی و دامداری یک منطقه حیاتی به‌شمار می‌آید. این منطقه با شرایط جغرافیایی خاص خود و میزان بارندگی سالانه 247 میلی‌متر در سال و میانگین دمای سالانه 13 درجه سانتی‌گراد، یکی از مناطق مستعد کشاورزی و دامداری در منطقه است. خاک این منطقه دارای بافتی لومی شنی است که امکان تولید محصولات کشاورزی مانند گندم، جو، ذرت، و یونجه را به‌طور مطلوب فراهم می‌آورد. علاوه بر این، منطقه دشت شمال به‌عنوان یک زیستگاه برای تنوع گیاهی و جانوری نیز شناخته می‌شود. با توجه به اینکه این منطقه دارای پتانسیل بالایی در دامپروری است، در حال حاضر حدود 50,000 رأس دام در این منطقه در حال چرای ییلاقی و قشلاقی هستند. این دام‌ها شامل گاو، گوسفند و بز می‌شوند که نقش مهمی در اقتصاد کشاورزی و دامداری و زندگی معیشتی کشاورزان منطقه دارند. مشکلات و چالش‌های منطقه: متأسفانه، استفاده نادرست از منابع طبیعی و نبود مدیریت صحیح باعث بروز مشکلات متعددی در این منطقه شده است که شامل موارد زیر می‌باشد: 1. فرونشست زمین:اثرات سوء ناشی از برداشت بی‌رویه آب و عدم مدیریت صحیح منابع آب موجب فرونشست زمین و تهدید کشاورزی در منطقه شده است. 2. کاهش سطح آب‌های زیرزمینی: برداشت بیش از حد از منابع آبی برای کشاورزی، کاهش شدید منابع آب زیرزمینی را در پی داشته است که به‌طور مستقیم بر سطح زیرکشت محصولات کشاورزی تأثیر گذاشته است. 3. افزایش ریزگردها و بیابان‌زایی: نبود پوشش گیاهی مناسب و فرسایش خاک به ایجاد کانون‌های ریزگرد و بیابان‌زایی در اطراف تالاب شور انجامیده است که تهدیدی برای سلامت محیط زیست و زندگی مردم منطقه به‌شمار می‌رود. راهکارها و برنامه‌ها: در این راستا، نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و اجرای طرح‌های زیست‌محیطی و کشاورزی ضروری است. یکی از این برنامه‌ها، برنامه هفتم توسعه کشور است که در آن اقدامات مؤثری برای حفاظت از منابع طبیعی، توسعه مراتع و مدیریت آب و خاک پیش‌بینی شده است. این برنامه بر اهمیت توزیع متعادل حقابه‌های زیست‌محیطی و اجرای پروژه‌های آبخیزداری، حفاظت از جنگل‌ها و مراتع، و جلوگیری از فرسایش بادی تأکید دارد. ادامه در 👇👇👇 https://eitaa.com/bayannews_agency

از سوی دیگر، تقویت همکاری میان دستگاه های اجرایی مرتبط وزارت جهاد کشاورزی، محیط زیست، و منابع طبیعی می‌تواند راهگشای بسیاری از مشکلات موجود در منطقه باشد. در این راستا، مشارکت جوامع محلی در تصمیم‌گیری‌ها و اجرای طرح‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. خبرنگار :اکرم محمدی #رسانه_مردمی_بیان_گلپایگان #اخبار #خبر ایتا https://eitaa.com/bayannews_agency تلگرام https://t.me/bayannews_tv تبلیغات https://eitaa.com/tablighatsarayebayan #فوروارد_یادتون_نره

پخت و پخش آش نذری نیمه شعبان.وداغ

پخت آش نذری به مناسبت نیمه شعبان در محله وداغ گلشهر گلشهر – خبرگزاری صدای شهر من؛ صبح امروز، جمعه ۲۶ بهمن ۱۴۰۳، همزمان با ایام خجسته شعبانیه، پنج دیگ آش رشته نذری در محله وداغ شهر گلشهر طبخ و بین مردم توزیع شد. این مراسم معنوی با حضور شهردار و اعضای شورای شهر گلشهر و جمعی از مردم برگزار شد. علی یاوری، متولی پخت این آش نذری، هدف از این کار را نذر برای نیمه شعبان و ایجاد همدلی میان مردم عنوان کرد. این اقدام خیرخواهانه در فضایی صمیمی و معنوی برگزار شد و با استقبال گرم مردم همراه بود. گزارش: فخرالدین فیاضی 🔻پایگاه خبری صدای شهر من 🆔 https://eitaa.com/sedayeshahreman1 🌍www.sedayeshahreman.ir

چند روز است،کلیپی در رابطه با عبارت«صل علی سه ترکه،چشم ترامپ بترکه»در فضای مجازی به چشم می خورد.چون این کلیپ در گلپایگان تهیه شده و کاربران فضای مجازی آن را به سخره گرفتند وبه گلپایگانی هانسبت دادند،حس وطن پرستی ام فوران کرد ومرا برآن داشت که در مورد این اصطلاح تحقیقی بکنم. از منابعی که دراختیار داشتم،مانند لغتنامۀ دهخدا وفرهنگ معین و...استفاده کردم وجواب نسبتاً قانع کننده ای برای آن به دست آوردم که ذیلاً به عرض می رسانم. در تحقیق خود به این نتیجه رسیدم که این «سه ترکه»از آیین زردشت بین  ایرانیان باقی مانده و فقط در گلپایگان نیست،منتها در گلپایگان زنده مانده ودرجاهای دیگر به بوتۀ فراموشی سپرده شده است. در آیین زردشت رسم بوده است که هنگام انجام فرایض مذهبی از «بَرسَم» استفاده می کردند. برسم ترکه های نازکی از چوب انار بوده است که با اداب خاصی ازدرخت انار جدا می کردند و در مراسم مذهبی این ترکه هارا به دست می گرفتند و نیایش می کردند. بیشتر در هنگام خواندن اوستا برسم در دست می گرفتند و اوستارا می خواندند.اوستا قسمت های گوناگونی دارد که برای خواندن هر قسمت ازآن برسمی که به دست می گرفتند تعداد ترکه هایش متفاوت بود. این مراسم معمولاً در آتشکده انجام می شد. برای انجام یکی ازاین فریضه ها برسمی که به دست می گرفتند ونیایش می کردند،از سه ترکۀ انار تشکیل شده بود وآن سه ترکه را دردست می گرفتند و نیایش می کردند. با ورود اسلام به ایران کم کم مردم دین زردشت را رها کردند وبه اسلام گرویدند،اما برخی از آداب ورسوم دین زردشت بین مردم باقی ماند.اینکه اکنون اسپند روی آتش می ریزند ومی گویند«صل علی سه ترکه،چشم حسود بترکه»ریشه درهمان آیین زردشتی دارد که با عبارت اسلامی «صل علی»پیوند خورده است. اسپند روی آتش ریختن هم نماد همان آتشکدۀ زردشتی است. چندبیت از شاهنامۀ فردوسی دراین مورد می آورم: بدوگفت شاه آنچه داری بیار خورش نیز با برسم آید به کار یعنی شاه به خدمتکار گفت،هرچه خورش داری با برسم بیاور زیرا درخوردن هم برسم به کار می آید. معلوم می شود قبل ازشروع به غذا خوردن هم برسم به دست می گرفتند و دعا می خواندند وبعد به خوردن مشغول می شدند. سر و تن بشوییم، برسم به دست چنان چون بود شاه یزدان پرست یعنی وقتی میخواستند استحمام هم بکنند،برسم به دست می گرفتن ودعا می خواندن وبعد سر وتن می شستند. زدستور پاکیزه برسم بجست دو رخ را به آب دودیده بشست یعنی شاه از وزیر برسم پاکیزه خواست وبه نیایش وگریه وزاری پرداخت. یکی زند واست آر با برسمت بگو پاسخ از هرچه واپرسمت یعنی کتاب زند واوستارا با برسم بیاور وهرچه از تو می پرسم جواب بده (این درحالت سوکند بوده است،مانند اکنون که در دادگاه اگر کسی بخواهد گواهی بدهد ،باید دست روی قرآن بگذارد وقسم یاد کند که دروغ نگوید.) لطفاً این مطلب را به گروه های دیگر هم بفرستید،تا دراین مورد گلپایگانی هارا به سخره نگیرند.