كشورهاى اسلامى با يكديگر همسايه و بلكه بالاتر از همسايه هستند و حفظ حقوق آنان واجب است؛ زیرا قرآن همه ی آنها را برادر یکدیگر می داند و حق برادر بر برادر بر هیچ کس پوشیده نیست « إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ در حقيقت مؤمنان با هم برادرند» از این رو نظام جمهوری اسلامی که بر خاسته از اسلام ناب محمدی(صلی الله علیه و اله) است یکی از راهبردهای سیاست خارجی خود را دفاع از ملت های مسلمان که مورد ظلم و ستم واقع شده اند قرار داده است.

این رو نظام جمهوری اسلامی که بر خاسته از اسلام ناب محمدی(صلی الله علیه و اله) است یکی از راهبردهای سیاست خارجی خود را دفاع از ملت های مسلمان که مورد ظلم و ستم واقع شده اند قرار داده است

#کمک_به_مظلوم_از_منظر_قرآن_و_روایات 1).کمک به مظلوم به عنوان یکی از وظایف و تکالیف مسلمانان «وَإِنِ اسْتَنصَرُ‌وكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ‌ اگر در دين از شما يارى خواستند، يارى آنان بر شما [واجب‌] است» خدای متعال در این آيه شريفه با كمال صراحت، مسلمانان را ملزم میکندتا به يارى برادران دينى خود كه مورد ظلم و ستم قرار گرفته اند، شتافته و به وظيفه دينى خود عمل نمايند.

چراغى كه به خانه رواست به مسجد حرام است ؟؟ متأسفانه عده ای مرتب به این ضرب المثل اشاره می کنند و آن را دست مایه ای قرار می دهند تا ثابت کنند که این سیاست جمهوری اسلامی اشتباه است. اما واقعیت آن است که این ضرب المثل نیز همانند برخی دیگر از ضرب المثل های فارسی مانند « خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو» با آموزه های اسلامی و دینی مطابقت ندارد و بر خلاف آنهاست در حالیکه حضرت زهرا(سلام الله علیها)میفرماید:الجار ثم الدار.اول همسایه بعد اهل خانه.

تنها ملاک برای کمک به نیازمندان، وجود توان یاری رسانی در کمک کننده است، به هر مقدار که برای او ممکن است، و شرط نیست که آیا خود انسان به آن احتیاج دارد یا نه؟ در اسلام حتی کسانی که در تنگدستی به سر می برند موظفند تا در راه خدا انفاق کنند، لذا خداوند خطاب به آنها می فرماید:« وَمَن قُدِرَ‌ عَلَيْهِ رِ‌زْقُهُ فَلْيُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّـهُ[طلاق/7] و آنها که تنگدستند، از آنچه که خدا به آنها داده انفاق نمایند»

امام صادق(علیه السلام) در ضمن روایتی می فرماید:« گاهى اوقات من تنگدست مى شوم و به وسيله صدقه ، با خدا سودا مى كنم .» یعنی در عین اینکه خود تنگدست است و نیازمند به فقرا کمک می کند و صدقه می دهد. از این رو شرط یاری این است که اگر کسی نیازمند بود و ما نیز توان یاری داشتیم به قدر وسع و توانمان به او کمک کنیم و این فرهنگ قرآن و اهل بیت(علیهم السلام) است.

2)سرزنش بی تفاوتان نسبت به مظلوم خداوند در قرآن کریم میفرماید:«وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّ‌جَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَ‌بَّنَا أَخْرِ‌جْنَا مِنْ هَـذِهِ الْقَرْ‌يَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِيرً‌ا و چرا شما در راه خدا [و در راه نجات‌] مردان و زنان و كودكان مستضعف نمى‌جنگيد؟ همانان كه مى‌گويند: «پروردگارا، ما را از اين شهرى كه مردمش ستم‌پيشه‌اند بيرون ببر، و از جانب خود براى ما سرپرستى قرار ده، و از نزد خويش ياورى براى ما تعيين فرما»

در این آیه خداوندكسانى را كه نسبت به كمك و يارى ستمديدگان، سكوت و بى تفاوتى اختيار كرده اند و قيام نمى كنند سرزنش و ملامت نموده و مورد سؤال قرار مى دهد. مؤلف تفسير «اطيب البيان»، در ذيل این آيه مى گويد: «از اين آيه استفاده مى شود كه بر مسلمانان واجب است اگر ديدند مسلمانى گرفتار ظالمى شده، به قدر قوه و قدرت خود بايد اقدام كنند و رفع شر آن را بنمايند»

رواياتی كه از حضرات معصومين (علیهم السلام) نقل شده، چند دسته است که به صورت گذرا به آنها اشاره می کنیم

#دسته_اول رواياتى است كه امت اسلامى را در جهت يارى رساندن به مظلوم و ستمديده و مقاومت و ايستادگى در برابر ظلم و ستم، تشويق و ترغيب مى نمايد كه به یک نمونه اشاره مى شود: پیامبر اسلام(صلی الله و علیه و آله) فرمود:« مَن أخَذَ لِلمَظلُومِ مِنَ الظّالِمِ کانَ مَعِیَ فی الجَنَّةِ مُصاحِباً؛ هر که داد ستمدیده را از ظالم بگیرد در بهشت با من همنشین خواهد بود.»

#دسته_دوم احاديث و رواياتى است كه يارى مظلوم و مبارزه با ظلم و ستم را به عنوان يك وظيفه و تكليف شرعى، قلمداد میکند: پیامبر اسلام فرمود:« لِيَنْصُرِ الرَّجُلُ أَخاهُ ظالِما أَوْ مَظْلُوما إِنْ كانَ ظالِما فَيَنْهیهُ فَإِنَّهُ لَهُ نُصْرَةٌ و َإِنْ كانَ مَظْلوما فَيَنْصُرُهُ؛ انسان بايد برادر (دينى) خويش را يارى كند چه ظالم باشد چه مظلوم اگر ظالم باشد او را باز دارد كه اين به منزله يارى كردن اوست و اگر مظلوم باشد ياريش كند.»

#دسته_سوم افراد سُست عنصر و سهل انگار را نسبت به سرنوشت مظلومان وستمديدگان، توبيخ و سرزنش مى نمايد؛ لذا در حديثى از رسول اكرم مى خوانيم: « مَنْ أَصْبَحَ لَا يَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِينَ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ؛ كسى كه [ شب را] صبح كند و نسبت به سرنوشت مسلمانان [ بى تفاوت بوده و] اهتمام به خرج ندهد، مسلمان نيست