🍃
#امام_علی علیهالسلام
قالَ أمِیرُالمُؤمِنِینَ عَلَیهِالسَّلَامُ:
مَنْ عَلِمَ أَنَّ كَلاَمَهُ مِنْ عَمَلِهِ، قَلَّ كَلاَمُهُ إِلاَّ فِيمَا يَعْنِيهِ
کسی كه میداند گفتارش از اعمالش محسوب مىشود،
سخن گفتنش را كم مىکند،
مگر آنجایی كه مربوط به او است
#نهجالبلاغه - ص ۵۳۶
.. 🌿 ..
°
#امام_علی علیهالسلام
هیچ بندهای نیست که آیه،
قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَىٰ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَمَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا
سوره کهف - آیه ۱۱۰
را بخواند جز اینکه برای او نوری کشیده شود از خوابگاهش تا خانه کعبه؛
و چنانچه خود از اهل حرم است برای او نوریست تا بیت المقدس.
#درمانباقرآن - ص ۵٣
به نقل از #ثوابالاعمال - ص٩٧
° °°
#امام_صادق علیهالسلام
مَنْ أَحَبَّ أَنْ يُخَفِّفَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْهُ سَكَرَاتِ الْمَوْتِ فَلْيَكُنْ لِقَرَابَتِهِ وَصُولًا وَ بِوَالِدَيْهِ بَارّاً فَإِذَا كَانَ كَذَلِكَ هَوَّنَ اللَّهُ عَلَيْهِ سَكَرَاتِ الْمَوْتِ وَ لَمْ يُصِبْهُ فِي حَيَاتِهِ فَقْرٌ أَبَد
هر كس دوست دارد خداوند سكرات مرگ را بر او آسان كند و راحت جان دهد، بايد با اقوام و نزدیکان #صلهارحام كند
و به پدر و مادر خود نيكی و احسان نمايد
پس هر گاه چنين كند خداوند سختیهای مرگ را بر او آسان كند، و چنین کسی در زندگی خود فقیر نخواهد شد
#الأمالیصدوق، ص ۳۹۰
🍃🍃🍃🍃
🍁
#امام_باقر علیهالسلام
لَا يَكُونُ الْعَبْدُ عَالِماً حَتَّى لَا يَكُونَ حَاسِداً لِمَنْ فَوْقَهُ وَ لَا مُحَقِّراً لِمَنْ دُونَه
بنده خدا هیچ وقت عالم نمیشود
مگر اینکه به افراد بالاتر از خود حسادت نورزد
و افراد پایین تر را تحقیر نکند
#تحفالعقول - ص ۲۴۹
.. 🍁 ..
🍁
#امام_علی علیهالسلام
إِنْ لَمْ تَكُنْ حَلِيماً فَتَحَلَّمْ; فَإِنَّهُ قَلَّ مَنْ تَشَبَّهَ بِقَوْم إِلاَّ أَوْشَكَ أَنْ يَكُونَ مِنْهُمْ
اگر حليم و بردبار نيستى
خود را به بردبارى وادار كن
(و همانند حليمان عمل نما)
زيرا كمتر شده است كسى خود را شبيه قومى كند و سرانجام از آنان نشود
#نهجالبلاغه - حکمت ۲۰۷
🌿 🍁 🌿
#امام_صادق علیهالسلام
مُرده بخاطر طلب رحمت و آمرزشی که برای او میشود ، شادمان میگردد ؛ همانگونه که زنده با هدیه خوشحال میگردد
#الفقیه - ج ۱ ص ۱۱۷
🍁🍁🍁🍁🍁
🌙
#پیامبراکرم صلیالله علیه و آله
أَلشِّتـاءُ رَبیـعُ الْمُـؤمِنِ یَطُولُ فیهِ لَیْلُهُ فَیَسْتَعینُ بِهِ عَلى قِیامِهِ وَ یَقْصُرُ فیهِ نَهارُهُ فَیَسْتَعینُ بِهِ عَلى صِیامِهِ
زمستان بهار مؤمن است،
از شبهاى طولانىاش براى شب زنده دارى، و از روزهاى کوتاهش براى روزه دارى بهره مىگیرد
#وسائلالشیعه - ج ۷ ص ۳۰۲
🌿🌸🌿
#امام_على عليهالسلام
ذُو الشَّرَفِ لا تُبطِرُهُ مَنزِلَةٌ نالَها و إن عَظُمَت كالجَبَلِ الذي لا تُزَعزِعُهُ الرِّياحُ، و الدَّنِيُّ تُبطِرُهُ أدنى مَنزِلَةٍ كالكَلأِ الذي يُحَرِّكُهُ مَرُّ النَّسيمِ
انسان شريف، به هر مقامى، هر چند بزرگ، برسد سرمست نمىشود ؛
مانند كوهى كه هيچ بادى آن را به لرزه در نمىآورد
اما فرومايه با دست يافتن به كمترين مقام ، سرمست مىشود؛
همانند بوته علفى كه وزش نسيمى آن را مىجنباند
#غررالحكم - ح ۵۱۹۷
🌿🌿🌿🌿🌿
#امام_رضا علیهالسلام
إذا نَزَلت بِکم شِدّة فَاستَعینوا بِنا عَلَى اللَّه وَ هُوَ قَولُ اللَّهِ:
وَ للَّهِ الأسماءُ الحُسنى فَادعوه بِها؛
هرگاه سختی و دشواری به شما رو آورد، بهواسطهٔ ما از درگاه الهی کمک بخواهید.
همین است مراد سخن خداوند که فرموده:
و برای خدا، نامهای نیکو است پس او را به آن نامها بخوانید
#بحارالأنوار - ج ۹۱ ص ۵
🌿🌿🌿🌿
الله الله
#روضه :
شخصی چند روزی نتوانست خدمت #امام_صادق(ع) بيايد
بعد از چند روز كه شرفياب شد، حضرت فرمودند:
شما كجا بوديد؟
عرض كرد:
آقا جان! خدای متعال به من فرزندی مرحمت كرده است، دنبال كارهای همسرم و خانهداری بودم
امام صادق(ع) به او فرمودند:
خدا به تو چه فرزندی مرحمت فرموده؟
عرض كرد:
يك دختر
حضرت فرمودند:
مَا سَمَّيتَهَا؟
اسمش را چه گذاشتی؟
قُلْتُ: فَاطِمَة؛
گفتم: فاطمه گذاشتم
تا امام صادق(ع) اسم فاطمه را شنيد، حالش منقلب شد و فرمود:
آه، آه، آه،... ثُمَّ قالَ لِي:
أَما إِذَا سَمَّيتَهَا فَاطِمَةَ فَلَا تَسُبَّهَا وَ لَا تَلْعَنْهَا وَ لَا تَضْرِبْهَا؛
سه مرتبه فرمود:
آه (به ياد مصائب مادرشان فاطمه زهرا(ع) افتادند) دست به پيشانی مباركشان گذاشتند و فرمودند:
اكنون كه نامش را فاطمه گذاشتی، مواظب باش به او اهانت نكنی، به او بد نگويی، سيلی به صورتش نزنی و او را لعنت نكنی
(به او احترام كامل بگذار) [۱]
عرضه میداريم:
يا امام صادق(ع)! چه كردند با مادر بزرگوارتان؟!
هنوز بدن جدتان، رسول الله(ص) روی زمين بود كه آمدند درِ خانة مولا را آتش زدند
به اين اكتفاء نكردند، جسارت كردند؛ تازيانه به بازوی زهرا(ع) زدند
نالة حضرت بين در و ديوار بلند شد، صدا زد:
يا أَبَتَاهْ يا رَسُولَ اللَّهِ هَكذَا كانَ يفْعَلُ بِحَبِيبَتِك وَ ابْنَتِك؛ [۲]
بابا جان! برخيز ببين با حبيبهات فاطمه چه میكنند؟
خيلی از گرفتارهای عالم در حل مشكلات، مولا اميرالمؤمنين علی(ع) را صدا می زنند
حضرت امير(ع) در خانه بودند؛
اما نمیدانم چرا بیبی(ع) امام علی(ع) را صدا نزدند؛
بلكه صدا زدند:
يا فِضَّةُ!
إِلَيك فَخُذِينِي فقَدْ وَ اللَّه قتِلَ مَا فِي أَحْشَائِي مِنْ حَمْلٍ؛ [۳]
فضه مرا درياب! به خدا محسنم را كشتند
به خانة اميرالمؤمنين(ع) هجوم آوردند:
أَخْرَجَهُمْ بِتَلَابِيبِهِمْ يسَاقَوْنَ سَوْقاً عَنِيفاً [۴]
ريسمان به گردن اميرالمؤمنين(ع) انداختند
دستهای حضرت را بستند و به طرف مسجد بردند
حضرت زهرا(ع) را به هوش آوردند
ديد خانه از جمعيت خالی شده
دست به ديوار شد
با پهلوی شكسته به دنبال آقا دويد
در كوچه كمربند اميرالمؤمنين(ع) را گرفت و فرمود
خَلُّوا عَنِ ابْنِ عَمِّي؛ [۵]
پسر عمويم را رها كنيد!
دومی ديد تا فاطمه زنده است،
نمی تواند به مقصد خودش برسد
به قنفذ و مغيره اشاره كرد:
چرا ايستاده ايد؟
دست فاطمه را كوتاه كنيد! [۶]
ديگر نگويم چه شد
فقط میتوانم اشاره كنم، اثر اين ضربات قلاف شمشير مثل بازوبند بر بازوی فاطمه(ع) باقی ماند...
پینوشت ها:
[۱] #وسائلالشيعه، محمد بن حسن حر عاملي، دار احياء التراث العربي، بيروت، چاپ دوم، ۱۴۱۴ ق، ج ۱۵، ص۲۰۰
[۲] بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، مؤسسة الوفا، بيروت، چاپ سوم، ۱۴۰۴ق، ج ۳۰، ص۱۴۵
[۳] #بيتالاحزان، محدث قمی، ترجمه محمدی اشتهاردی، انتشارات ناصر، قم، ۱۳۶۹ ش، ص۱۵۰
[۴] #شرحنهج البلاغه، ابن ابی الحديد معتزلی، كتابخانه آيت الله مرعشی، قم، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج ۶، ص ۴۸
[۵] الجامع الصحيح، بخاری، دارالكتاب العربی، بيروت، ۱۴۰۳ق، ج ۵، ص ۱۳۹
[۶] #بحارالانوار - ج ۳۰ ص ۱۴۶
#امیرالمومنین #امام_علی - ع
وداع با ؛
حضرت فاطمهزهرا سلاماللهعلیها
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنِّي وَ عَنِ ابْنَتِكَ النَّازِلَةِ فِي جِوَارِكَ وَ السَّرِيعَةِ اللَّحَاقِ بِكَ. قَلَّ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنْ صَفِيَّتِكَ صَبْرِي وَ رَقَ عَنْهَا تَجَلُّدِي، إِلَّا أَنَّ فِي التَّأَسِّي لِي بِعَظِيمِ فُرْقَتِكَ وَ فَادِحِ مُصِيبَتِكَ مَوْضِعَ تَعَزٍّ، فَلَقَدْ وَسَّدْتُكَ فِي مَلْحُودَةِ قَبْرِكَ وَ فَاضَتْ بَيْنَ نَحْرِي وَ صَدْرِي نَفْسُكَ،
فَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ .
فَلَقَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِيعَةُ وَ أُخِذَتِ الرَّهِينَةُ، أَمَّا حُزْنِي فَسَرْمَدٌ وَ أَمَّا لَيْلِي فَمُسَهَّدٌ، إِلَى أَنْ يَخْتَارَ اللَّهُ لِي دَارَكَ الَّتِي أَنْتَ بِهَا مُقِيمٌ. وَ سَتُنَبِّئُكَ ابْنَتُكَ بِتَضَافُرِ أُمَّتِكَ عَلَى هَضْمِهَا، فَأَحْفِهَا السُّؤَالَ وَ اسْتَخْبِرْهَا الْحَالَ؛ هَذَا وَ لَمْ يَطُلِ الْعَهْدُ وَ لَمْ يَخْلُ مِنْكَ الذِّكْرُ. وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمَا سَلَامَ مُوَدِّعٍ لَا قَالٍ وَ لَا سَئِمٍ، فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلَا عَنْ مَلَالَةٍ وَ إِنْ أُقِمْ فَلَا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللَّهُ الصَّابِرِينَ
درود بر تو ای رسول خدا ؛
از من و از دختر تو که در همسايگی تو به خاک فرود آمد و برای رسيدن به تو شتابان حرکت کرد
ای رسول خدا ؛
در فقدان دختر نازنينت شکيبايی از دستم رفته و تحملی برايم نمانده است، ولی پيرو سختیِ جدايی از تو و شدت مصيبت از دست دادن تو، که باعظمت تر از اين مصيبت بود، تسليتی برای من وجود دارد
من جسد مبارک تو را با دست خودم در قبر نهادم و نفس مبارک تو در آن موقع که سر مقدست مابين گلو و سينه من قرار داشت از بدن شريفت بيرون رفت
(ما از آن خداييم و ما به سوی او برمیگرديم)
ای رسول خدا،
امانت برگردانده شد و آن روح مقدس که چند روزی در گرو بدن بود، گرفته شد!
پس از اين، اندوهم ابدی است و شبم با بيداری خواهد گذشت
تا آنگاه که خداوند متعال همان جايگاه را که اکنون تو در آن اقامت نمودهای، برای من برگزيند
ای پيامبر عزيز، به زودی دخترت خبر اجتماع امت تو را برای از بين بردن حقوقش به تو خواهد داد تا عمق مصائبی که به او وارد شده است،
از وی سوال فرما و سرگذشتش را بپرس
(اين همه مصيبتها بر او روا داشته شد) با اين که از رحلت تو و تعهدی که برای دوست داشتن خاندانت از مردم گرفته بودی، زمانی دراز نگذشته و هنوز نام مبارک تو و قضايای تو از زبانها قطع نشده است
درود بر شما، درود وداع کنندهای که وداعش نه از روی اعراض است و نه از ملالت خاطر، پس اگر برگردم، نه به جهت خستگی از تنگدلی است، و اگر بر سر قبر اقامت گزينم، نه به جهت بدگمانی به آن وعدهای است که خداوند به صبر کنندگان فرموده است
#نهج_البلاغه - خطبه ۲۰۲
ترجمه محمدتقیجعفری
🌿⚑ 🌿⚑