#قسمت۶۲ #رمان_عشق_من تا حسابی کبودی را بپوشانم . چشمانم رامی بندم و لبم راگاز میگیرم... امیدوارم مادرم نفهمد! بلند سلام می کنم و وارد پذیرایی میشوم... خبری ازهیچ کس نیست! زمزمه میکنم: خداروشکر و به سختی از پله ها بالا می روم. میترا حسابی کلید کرد تاحقیقت را بگویم اما من دروغ دوم را گفتم که یک پسر آمده بود برای زورگیری! اوهم باورش شد و گفت: وای اگر محمدمهدی بود، لهش می کرد! و تنها جواب من تبسمی تلخ بادلی شکسته بود! فنجان قهوه را روی میز میگذارم و از پنجره ی سرتاسری کافه به خیابان خیره می شوم. زمین را برف پوشانده، مثل اینکه خیال ندارد کم کم جایش را بابهار عوض کند! نیمه اسفند ماه و پیش به سوی سالی که بادیدگاه جدید من شروع میشود. یک دستم را زیرچانه ام میگذارم و بادست دیگر خیسی مژه های بلندم را می گیرم. اخم ظریفی که بین ابروهایم انداخته ام تداعی همان روز وحشتناک است! محمدمهدی. هنوز باورش سخت است... مردی که متانت و برخورد خاصش با دخترها زبان زد همه بود! ریش و یقه ی بسته و. ظاهر موقرش! فنجان رابالا می آورم و لبه اش را روی لبم می گذارم. زندگی تلخ من روی این قهوه را هم ،کم می کند! فنجانم را پایین می آورم و کنارپنجره می گذارم. ازجا بلند می شوم. پالتوی قرمزم را به تن می کنم و غرق در خیال به خیابان پناه می برم. چادر که هیچ... دیگر از نماز هم بیزارم! دورعاشقی راخط کشیده ام... یک خط پررنگ به عمق زخمی که به دلم مانده! اشتباه من اعتماد به او بود! پس دیگر این اشتباه را نمی کنم... به پشت سر نگاه می کنم، رد پایم برف راتیره کرد. کاش میشد گذشته راپاک کرد. امانه! گذشته ی من درس بزرگی بود که تمام وجودم را خوب پُر کرد. کلاسهای محمدمهدی ، جهنم به تمام معنا بود. گاها از کلاسش بیرون می زدم و تاآخر زنگ در حیاط می ماندم. اوهم خیلی سخت نمی گرفت. رفت و آمدهایم به موقع شده بود و این خانواده ام را خوشحال می کرد! دیگر دلم برای کسی تنگ نمیشد. کمرم را محکم به درس بسته بودم. حرفهای میترا حسابی رویم اثر گذاشته بود. من باید کنکور راخوب پشت سر میگذاشتم وبرای ادامه تحصیل به دانشگاه تهران راه پیدا میکردم. شبها تادیروقت صرف تست زنی میشد. حتی برای خرید عید همراه بامادرم برای گشت زنی به بازارنرفتم

#قسمت۶۳ #رمان_عشق_من نرفتم. پدرم حسابی به خودش می بالید که من اینقدر سربه راه شده ام. خبر نداشت که ازعالم و عقاید او به کلی بیزار شده ام و میخوام فرار کنم. عیدهم از راه رسید و تنها دغدغه ی ذهنی من کنکور بود. در راه دید و بازدیدهم یک کتاب دستم میگرفتم و میخواندم. به قولی شورش را درآورده بودم. قرار بود درایام تعطيلات سری هم به تهران بزنیم اما برای پدرکارمهمی پیش آمد و خودش به تنهایی برای معامله ای بزرگ به شیراز رفت. عید باتمام شلوغی وهیجان اش برایم خسته کننده بود. برای امتحان بزرگ زندگی ام روزشماری می کردم. تلفن همراهم رامدام درحالت پرواز می گذاشتم تا حواسم جمع درسم باشد. مادرم دورسرم اسپند می گرداند و صلوات می فرستاد. ذکر می گفت و برایم دعامی کرد. دیگراعتقادی به رفتارو کارهایش نداشتم. مرور زمان کورسوی ایمان را دردلم خاموش و سرد کرد. من تمام شدم! عصبی و تلخ بغضم راقورت می دهم و دندان قروچه می کنم. باکف دست روی میز می کوبم و ازآشپزخانه بیرون میروم. نگاه تیزم رابه مادرم میدوزم و می پرسم: ینی میخوای همین جوری ساکت بشینی؟ آره؟ مستاصل نگاهم می کند و سرش رازیر می اندازد. به سمت پدرم می چرخم و بلند میگویم: ببین بابا! صبح تاشب جون نکندم که الان بگی حق نداری بری دانشگاه! ابروهای پهن وپرپشتش درهم میرود وباقاطعیت جواب میدهد: دیدم جون کندنتو! ولی دل و دینم اجازه نمیده دستی دستی دخترمو بسپارم به یه شهردیگه. دستهایم رابالا می آورم و باغیظ می گویم: خانواده های دوستام میلیونی خرج کردن تا بچه های خنگشون رتبه قابل قبول بیارن ولی نیاوردن! ای بابا! بیخیال دیگه! همه آرزوشونه برن دانشگاه تهران! الان من ...بعد اون همه زحمت...راه برام آسفالت شده! چه گیریه آخه؟! دستهای گره شده اش را زیر چانه میگذارد و یک نه محکم میگوید. باحرص برای بار آخر به مادرم نگاه می کنم، چشمانش همان خواسته ی من را فریاد میزند اما به قول خودش دهانش به احترام پدر بسته شده اما من اعتقاد دارم که او می ترسد! ازدواج مقوله عجیبی است. آخرش باید همین جور توسری خور باشی! بغضم میترکد و جیغ می کشم: من باید درسمو ادامه بدم. جاییکه دوست دارم. رشته ای که دوست دارم. اگر تو ذهنتونه که جلومو بگیرید و سرسال یه آقا

فیلم سینمایی دفاع مقدس #اشلو قسمت دوم کانال حفظ آثار شهدای دستجرد https://eitaa.com/Yad_shohada1398

#به_امید_فردایی_روشن🌞 #شبتون_پر_از_آرامش_الهی🌙 (فرازی از زیارت عاشورا) *اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیایَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَماتی مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ*  (پروردگارا مرا به آیین محمد و آل اطهارش زنده بدار و رحلتم را به آن آیین بمیران) *انْ اظْهَرْتَنا عَلى عَدُوِّنا فَجَنِّبْنَا الْبَغْىَ، وَ سَدِّدْنا لِلْحَقِّ وَ انْ اظْهَرْتَهُمْ عَلَيْنا فَارْزُقْنَا الشَّهادَةَ وَ اعْصِمْنا مِنَ الْفِتْنَةِ. «3»* (اگر ما را بر دشمن پيروزى دادى، از ستم بركنار دار و به راه حق مستقيم ساز و اگر دشمن را بر ما غلبه دادى شهادت را نصيب ما گردان و ما را از فتنه نگاه دار). (نهج البلاغه: خطبه 171) کانال حفظ آثار شهدای دستجرد https://eitaa.com/Yad_shohada1398

🇮🇷 🎥 روزمان را با #قرآن آغاز کنیم/ ترتیل ۵۲۵ قرآن کریم ( آيات ۳۲ تا ۴۲ سوره مبارکه طور) ❄️🌹❄️ 🌺 امام علی (ع) می‌فرمایند: «حَقُّ الوَلَدِ عَلَی الوالِدِ اَن یُحَسِّنَ اسمَهُ وَ یُحَسِّنَ اَدَبَهُ وَ یُعَلِّمَهُ القُرآنَ» حق فرزند برپدر این است که او را نام نیکو نهد، به خوبی تربیت کند و به او قرآن بیاموزد. (نهج‌البلاغه حکمة ۳۹۹) 🎙 استاد پرهیزگار کانال حفظ آثار شهدای دستجرد https://eitaa.com/Yad_shohada1398

کانال حفظ آثار شهدای دستجرد https://eitaa.com/Yad_shohada1398

کانال حفظ آثار شهدای دستجرد https://eitaa.com/Yad_shohada1398

کانال حفظ آثار شهدای دستجرد https://eitaa.com/Yad_shohada1398

............قاسمم...علی زمان............ هردوبودندچون عزیزمردمی درسرسفره رازبودند ولی چون یکی‌هدیه بدادش همدلی آن یکی هدیه گرفت ازطفلکی آنکه مولامان علی بود،یاعلی مردمان آن زمانش را دمی چون فرومایه ومسکین وشهی ازبرایش بود،یکسان برعلی زین جهان وآخرت عدل علی زینت اقوم واقعد هست،علی اینکه قاسم بود،زمانم چون علی این سخن ازحق‌وانصاف نیست تهی اوشبی هدیه بداد،انگشتری روزی‌ این هدیه گرفت،همچوگلی میشنیدحرفهای هرمسکین دلی اشتری بودازبرای رهبری اوقدم برمیداشت درهرکشوری لرزه می انداخت برهردشمنی سروده :عسکرقنبری(شیدا) تقدیم به روح پاک سرداردلها،به مناسبت سالروز،دریافت نشان ذوالفقار. کانال حفظ آثار شهدای دستجرد https://eitaa.com/Yad_shohada1398