‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ کیست کز آن بت بمن خبر برساند؟ گر نبود نامه‌ای، زبر برساند گرم روی کو؟ که پیش این نفس سرد خشک سلامی به چشم تر برساند #اوحدی

با چون منی نازک خیال ابرو کشیدن از ملال زشت است ای وحشی غزال اما چه زیبا میکشی 🌴🕯🌴

#یاامام_رضا_ع🌷 شمسے بہ نور حضرٺ #شمس‌الشموس نیسٺ شاهے بہ مهربانے #سلطان_طوس نیسٺ آن ابر رحمتے ڪه شده #مأمن‌القلوب جز سایہ سار سبز #انیس‌النفوس نیسٺ #چهارشنبه_های_رضوی #یاضامن_آهو 🌴💙🌴

همچون دویدن در سرازیری‌ست دل بستن دل کندن امّا مثل بالا رفتن از کوه است #نوید_نیّری 🌴🕯🌴

💚 يک سينه پر از قصهٔ هِجر است وليكن از تنگ دلی طاقتِ گفتار ندارم .. #بیدل_دهلوی #امام_رضای_دلم

#کلام_خدا #قرآن 💥شعــرے زیبا درباره ے قرآن! 🌹تسـلی بخش دلــــــهاےغمین اسټ. چراغ شام حرمان اسټ "قرآن" خلــــــــل ڪـــــۍ ره برد بر ساحټ او بنائۍ سخټ بنیان اسټ" قرآن" در آن سامان ڪه سامان نیسټ ڪس را پناه هر مسلمــان اسټ "قرآن

 - پس موزیک  دلم گرفته دنیا دو روزه آدم باید به پای خیلیا بسوزه دلم گرفته دنیا دو روزه. آدم باید به پای خیلیا بسوزه دلم گرفته

 دلم گرفته دنیا دو روزه آدم باید به پای خیلیا بسوزه دلم گرفته دنیا دو روزه. آدم باید به پای خیلیا بسوزه دلم گرفته

وقتی تو باشی بیابون تا بیابون لاله زاره وقتی تو باشی غم عالم یکی شادی هزاره

-رنگ رویا زده‌ام بر افق دیده و دل

زندگی قشنگه زندگی ادامه داره

چشم بد از روی خوبت دور باد ای هزاران جان فدای جان تو 🌴💙🌴

چـنان مشغـول یـادت شـد دل مـن که رفـت از خاطـرم فـقر و نـداری جوادمحمدی‌دهنوی

🌿 #احوال دل مپرس ... ڪہ خون ریزد از قلم وقتی ڪِ می رسم سرِ شـرحِ بیانِ دل ... #عارف‌قزوینۍ‎‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌‌‌

🌱 جز جانب دل به دل نیاییم یک لحظه برون دل نپاییم ما ذره آفتاب عشقیم ای عشق برآی تا برآییم #مولانا 🌴💙🌴

با ڪس ار بد ڪرده‌اي حاشا مڪن هیچڪس را هیچ‌ جا رسوا مڪن. زر بدست طفل دادن ابلهیست اشک را نذر غم دنیا مڪن. پیرو خورشید یا آیینه باش هرچه‌ عریان دیده‌اي افشا مڪن. مولانا

به چه مشغول کنم دیده و دل را که فقط دل تو را میطلبد دیده تو را می جوید.

خوشتر از دوران عشق ایام نیست بامداد عاشقــــان را شـام نیست... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سعدی

مـرا جان آن زمان باشد که تو جـانانِ مـن بـاشی عراقی

 با من صنما دل یک‌دله کن گر سر ننهم، آنگه گله کن  مجنون شده‌ام؛ از بهر خدا،زآن زلف خوشت، یک سلسله کن