وادی عشق، بسی دور و دراز است ولــــــی طی شود جاده ی صد ساله به آهی گاهــی اقبال لاهوری

ای صبا گر بمن آری خبر جانان را از سر شوق بپای تو فشانم جانرا مظفر شیرازی 🌴💙🌴

آمده‌ام که سر نهم عشق تو را به سر برم ‌

آنک ز تاب روی او نور صفا به دل کشد و آنک ز جوی حسن او آب سوی جگر برم

آنک ز زخم تیر او کوه شکاف می کند پیش گشادتیر او وای اگر سپر برم گفتم آفتاب را گر ببری تو تاب خود تاب تو را چو تب کند گفت بلی اگر برم

گر شکند دل مرا جان بدهم به دل شکن گر ز سرم کله برد من ز میان کمر برم اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم

دل بود و غزل بود و خیال تو و راهی دل رفت و غزل ماند و خیال تو و آهی

شکست عهد منو گفت هرچه بود گذشت به گریه گفتمش آری ولی چه زود گذشت بهار بود و تو بودی عشق بود و امید بهار رفت و تو رفتی و هرچه بود گذشت ایشن له دوریت فره هولمه شیرین گیان شیرین آی گشت که س

شکست عهد منو گفت هرچه بود گذشت به گریه گفتمش آری ولی چه زود گذشت بهار بود و تو بودی عشق بود و امید بهار رفت و تو رفتی و هرچه بود گذشت 🌴💙🌴

🌴💙🌴

من عاشقی از کمال تو اموزم