به خاطر بسپاریم همراهی خدا با انسان مثل نفس کشیدن است... آرام، بی صدا و همیشگی

آن حرف که از دلت غمی بگشاید در صحبت دل شکستگان می‌باید هر شیشه که بشکند، ندارد قیمت جز شیشه‌ی دل که قیمتش افزاید شیخ بهایی

ساعات عمر من همگی غرق غم گذشت دست مرا بگیر که آب از سرم گذشت

خدایا دست مارا گرفتی دست مارا رها نکن

چه شد در من؟! نمیدانم فقط دیدم پریشانم فقط یک لحظه فهمیدم که خیلی دوستت دارم نجمه زارع

کاش پای دل من هم به نوایی برسد اربعینی، حرمی، کرب و بلایی برسد آری؛ آقاتر از آنی تو که راهم ندهی دارم امید که از دوست ندایی برسد

شبیه‌چای‌پر‌رنگ‌عراقیهاچه‌خواهدشد بنوشم‌ازمیِ‌دیدارتو پیمانه پیمانه.

تکان‌دهنده‌ترین دردِ قرن خواهد شد اگر کمی بنویسم چه کرده‌ای با من

زمین تهی‌ست ز رِندان، همین تویی تنها که عاشقانه ترین نغمه را دوباره بخوانی بخوان به نام گل سرخ، و عاشقانه بخوان: «حدیث عشق بیان کن، بدان زبان که تو دانی

زمان کوتاه است و لحظات برگشت ناپذیر زندگی، حبابی بیش نیست ساده تر ببینیم ساده تر بخندیم باهم بیشتر مهربان باشیم

ای دل نگفتمت که به چشمش نظر مکن کز غم چنان شوی که نبینی بخواب، خواب خواجوی کرمانی

دانی که چرا خدا تو را داد دو دست من معتقدم که اندر آن سری هست یک دست برای انکه خویشتن داری با دست دگر ز دیگران گیری دست 🌴🥀🌴