مثنوی زیبای گرگ #فریدون_مشیری #نفس عماره 🌴🥀🌴 گفت دانایی که: گرگی خیره سر هست پنهان در نهاد هر بشر لاجرم جاری است پیکاری سترگ روز و شب، مابین این انسان و گرگ زور بازو چاره ی این گرگ نیست صاحب اندیشه داند چاره چیست ای بسا انسان رنجور پریش سخت پیچیده گلوی گرگ خویش وی بسا زور آفرین مرد دلیر هست در چنگال گرگ خود اسیر هر که گرگش را در اندازد به خاک رفته رفته می شود انسان پاک و آنکه از گرگش خورد هردم شکست گرچه انسان می نماید گرگ هست و آن که با گرگش مدارا می کند خلق و خوی گرگ پیدا می کند در جوانی جان گرگت را بگیر! وای اگر این گرگ گردد با تو پیر روز پیری، گر که باشی هم چو شیر ناتوانی در مصاف گرگ پیر مردمان گر یکدگر را می درند گرگ هاشان رهنما و رهبرند اینکه انسان هست این سان دردمند گرگ ها فرمانروایی می کنند و آن ستمکاران که با هم محرم اند گرگ هاشان آشنایان هم اند گرگ ها همراه و انسان ها غریب با که باید گفت این حال عجیب؟... 🌴🕯🌴 @Yas8488

🌴💙🌴من اینجا ریشه در خاکم من اینجا ریشه در خاکم من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم من اینجا تا نفس باقیست می مانم من از اینجا چه می خواهم،نمی دانم امید روشنائی گر چه در این تیره گیهانیست من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی گل بر می افشانم من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید سرود فتح می خوانم و می دانم تو روزی باز خواهی گشت #فریدون_مشیری 🌴🕯🌴 @Yas8488

خیس بارانم ولی , چیزی نمیخواهد دلم سردو لرزانم ولی , چیزی نمیخواهد دلم سقفِ دل محکم شده امن است جایِ یادِ تو سخت ویرانم ولی, چیزی نمیخواهد دلم سربه سر هر لحظه هرجا جایِ پایِ خاطرات درد بر جانم ولی, چیزی نمیخواهد دلم هرقدم ، بن بست گویا راه من را بسته است زنده میمانم ولی , چیزی نمیخواهد دلم بغض دارم در گلو ، حسرت به دل ماندم ببین شعر میخوانم ولی , چیزی نمیخواهد دلم گرچه تن زخمی تر از ابر بهارانم کنون مثلِ طوفانم ولی , چیزی نمیخواهد دلم خسته ام هر استخوانم لایِ زخمی کهنه است سخت گریانم ولی , چیزی نمیخواهد دلم #فریدون_مشیری 🌴🕯🌴 @Yas8488

آنکه با گرگش مدارا میکند، خلق و خوی گرگ پیدا میکند! 🌴❄️🌴 @Yas8488 این ستمکاران که با هم همرهند، گرگهاشان رهنما و رهبرند 👌 #فریدون_مشیری ‌🌴🕯🌴

🌴💙🌴من اینجا ریشه در خاکم من اینجا ریشه در خاکم من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم من اینجا تا نفس باقیست می مانم من از اینجا چه می خواهم،نمی دانم امید روشنائی گر چه در این تیره گیهانیست من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی گل بر می افشانم من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید سرود فتح می خوانم و می دانم تو روزی باز خواهی گشت 🌴🌼🌴 #فریدون_مشیری

نیمه شب ابری به پهنای سپهر، می رسد از راه و می تازد به ماه جغد می خندد به روی کاج پیر، شاعری می ماند و شامی سیاه #فریدون_مشیری 🌴🕯🌴 @Yas8488

هوا، هوایِ بهار است وباده، باده‌ی ناب به خنده‌خنده بنوشیم جرعه‌جرعه شراب در این پیاله ندانم چه ریختی ای دوست که خوش به جانِ هم افتاده‌اند، آتش و آب بنفشه‌رویِ من، ای آفتابِ صبحِ بهار مرا به جامی از این آبِ آتشین دریاب به جامِ هستیِ ما ای شرابِ عشق بجوش به بزمِ ساده‌ی ما ای چراغِ ماه بتاب گل امیدِ من امشب شکفته در بَرِ من بیا ویک نفس ای چشمِ سرنوشت؛ بخواب مگر نه خاکِ رهِ این خرابه باید شد؟ بیا که کام بگیریم از این جهانِ خراب 🌸✨ #فریدون_مشیری🦋

این منم .. خسته در این کلبه ی تنگ جسمِ جامانده ام از "روح" ، جداست من اگر سایه ی خویشم .. یا رب روحِ آواره ی من ، کیست ؟ کجاست ؟ #فریدون_مشیری ┄

به من گفتی که دل دریا کن ای دوست همه دریا از آن ما کن ای دوست دلم دریا شد و دادم به دستت مکش دریا به خون پروا کن ای دوست #فریدون_مشیری

صحبت از پژمردن یک برگ نیست در میان مردمی با این مصیبتها صبور.. صحبت از مرگ محبت مرگ عشق گفتگو از مرگ انسانیت است.... #فریدون_مشیری

آنکه می داند چه می گویم... کجاست؟... #فریدون_مشیری

آنکه می داند چه می گویم... کجاست؟... #فریدون_مشیری