از همه باشد به حقیقت گریز
وز تو نباشد که نداری نظیر....
👤سعدی
@Yas8488
شعر
دِلبَر یعنی اونی که دِلُ بُرده
دِلدار یعنی اونی که هَوایِ دِلُ داره
دِلخواه یعنی اونی که دِل میخوادش..!
خواستم بگم:
تو همون دِلَبرو دِلدارو دِلخواه خودمی
@Yas8488
شعر
☀️ صبح
صبح آمد و علامت مَصقول برکشید
وز آسمان شمامۀ کافور بردمید
گویی که دوست قُرطۀ شَعر کبود خویش
تا جایگاه ناف بهعمدا فرو درید
در شد به چتر ماه سنانهای آفتاب
ور چند جِرم ماه سر اندر سپر کشید
خورشید با سهیل عروسی کند همی
کز بامداد کِلّهٔ مصقول برکشید
وان عکس آفتاب نگه کن، علمعلم
گویی به لاژورد می سرخ برچکید
یا بر بنفشهزار گل نار سایه کرد
یا برگ لالهزار همی برچکد به خوید
یا آتش شعاع ز مشرق فروختند
یا پرنیان لعل کسی بازگسترید
جام کبود و سرخ نبید آر، کآسمان
گویی که جامهای کبود است پُر نبید
جام کبود و بادهٔ سرخ و شعاع زرد
گویی شقایق است و بنفشه است و شَنبلید
چون خوش بود نبید بر این تیغ آفتاب
خاصه که عکس او به نبید اندرون فُتید
آن روشنی که چون به پیاله فرو چکد
گویی عقیق سرخ به لؤلؤ فرو چکید
وان صاف می که چون به کف دست برنهی
کف از قدح ندانی، نی از قدح نبید
#کسایی_مروزی
🌴💎🌹💎🌴
کافه شعر و ادب
☀️ صبح صبح آمد و علامت مَصقول برکشید وز آسمان شمامۀ کافور بردمید گویی که دوست قُرطۀ شَعر کبود خویش
.
این شعر شاید بسیار کهن بهنظر برسه
اما پیشنهاد میکنم چند بار بخونیدش تا بتونید روان بخونید و بفهمید
بعد، از این وصف کمنظیر و تشبیهات لطیفی که جناب کسایی آورده، بسیار لذت خواهید برد.
معنی برخی از واژگان دشوار رو مینویسم که دوستان به زحمت نیفتن 👇
مَصقول: صیقلیشده، جلایافته
شمامه: بوی خوش
قُرطه: جامۀ کوتاه، نیمتنه
شَعر: زلف، مو
کِلّه: خیمه، چادر
لاژورد: لاجورد، سنگی کبود که آسیاشدهاش در نقاشی و طب کاربرد دارد، کبود، نیلی
خوید: بوتۀ جو، گندم، و مانند آن که هنوز خوشه نبسته باشد
نبید: باده
شَنبلید: گلی زردرنگ
فُتید: افتاد
نی: نه
🌴🌼🌴
ای دل غم دیده حالت به شود دل بد مکن
وین سرشوریده بازآیدبه سامان غم مخور
دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور
6.79M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌴❄️🌴نبسته ام به کس دل
نبسته کس به من دل
چو تخته پاره بر موج
رها رها رها من
🌴💙🌴
ز من هر آن که او دور
چو دل به سينه نزديک
به من هر آنکه نزديک
از او جدا جدا من
🌴🌾💎🌾🌴
@Yas8488
شعر