ای دریغا که حریفان همه سر بنهادند باده عشق عمل کرد و همه افتادند همه را از تبش عشق قبا تنگ آمد کله از سر بنهادند و کمر بگشادند #مولای 🌴💙🌴

پوشیده چون جان، می روی، اندر میانِ جان من. چون می روی،بی من مرو... ای جانِ جان، بی‌تَن مَرو! #مولوی 🌴💙🌴

جان من و جان تو را هر‌دو بهم دوخت قضا #مولوی 🌴💙🌴

تو بگو هست کسی تا که مرا دریابد تو به من می خندی و من از خنده ی تو می فهمم که کسی نیست مرا دریابد. 🙃#لاادری 🌴💙🌴

هر که با مرغ هوا دوست شود خوابش آرام ترین خواب جهان خواهد بود. 🙃 #سهراب_سپهری 🌴💙🌴

🌴💙🌴 سمت دلتنگی ما چند قدم راهی نیست حالمان خوب فقط طاقتمان طاق شده #لاادری

جهان یادگار است و ما رفتنی به گیتی نماند به جز مردمی به نام نکو گر بمیرم رواست مرا نام باید که تن مرگ راست کجا شد فریدون و هوشنگ شاه که بودند با گنج و تخت و کلاه برفتند و ما را سپردند جای جهان را چنین است آیین و رای #فردوسی 🌴💙🌴

گفتمش در وصل خواهی کشتنم یا در فراق؟ گفت بی‌تابی مکن، خواهیم کردن زین دو یَک #فیض_کاشانی 🌴💙🌴

گفتمش شیرین ترین آواز چیست؟ چشم غمگینش به رویم خیره ماند #هوشنگ_ابتهاج 🌴💙🌴

تو مال منی و من گدایت شده ام دلتنگِ شنیدن صدایت شده ام تو رفته ای و هنوز من خوبم ، شکر چیزی نشده ، فقط فدایت شده ام ! #شهریار

رفته ای از بر ما چشم به راهیم بیا حلقه در گوش در کعبه آهیم بیا... #شمس_لنگرودی 🌴💙🌴

گفته بودم که به دریا نزنم دل اما کو دلی تا که به دریا بزنم یا نزنم؟! #قیصر_امین_پور 🌴💙🌴

داغ و درد است همه ... نقش و نگار دل من... #هوشنگ_ابتهاج 🌴💙🌴

در پرده ی ساز ما ، نوا بسیار است عیب و هنر و زنگ و صفا بسیار است خواهی کف گیر و خواهی گوهر بردار ما دریاییم و موج ما بسیار است #بیدل_دهلوی 🌴💙🌴

کمم در چشم خلق اما برای خویش بسیارم #بیدل_دهلوی 🌴💙🌴

یاد آن عهد که دل در خم گیسوی تو بود شب من موی تو و روز خوشم روی تو بود صائب

 تو نگاه می کنی کار من آه کردن است. ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است. شب همه بی تو کار من شکوه به ماه کردنست. روز ستاره تا سحر تیره به آه کردنست

#حالا_چرا آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟ بی‌وفا، حالا که من افتاده‌ام از پا چرا؟ نوش‌دارویی و بعد مرگ سهراب آمدی سنگدل، این زودتر می‌خواستی، حالا چرا؟ عمر ما مهلت امروز و فردای تو نیست من که یک امروز مهمان توام، فردا چرا؟ نازنینا ما به ناز تو جوانی داده‌ایم دیگر اکنون با جوانان ناز کن، با ما چرا؟ وه که با این عمرهای کوته بی اعتبار اینهمه غافل شدن از چون منی شیدا چرا؟ شور فرهادم به پرسش سر به زیر افکنده بود ای لب شیرین، جواب تلخ سربالا چرا؟