ســــــــلام دوستان امروز روز پرسش و پاسخ منتظر جواب های سوالاتتون باشید☺️ https://harfeto.timefriend.net/16825410407252

طبق برنامه پنجشنبه آموزش نداریم☺️فقط پاسخگویی سوالات ان شاءالله

نوزاد من مثل خیلی از نوزادهای دیگه کولیکی هستش، از این بچه هایی که گاهی از صبح تا شب گریه میکنه و از درد نمیتونه شیربخوره و درست بخوابه، برای ساکت کردنش از خیلی ترفندها استفاده میکنیم از صدای سشوار و جارو برقی و نوبتی تابش دادن و.. تا دور زدن با ماشین. میگن نوزادان از 6ماهگی تشنگی را خیلی میفهمن و نوزاد زیر 6ماه با شیر مادر تشنگیش رفع میشه. یه روز فرزنددو ماهه من خیلی گریه و بی قراری میکرد ، تمام این ترفندای کولیکی را پیش بردیم و آروم نمیشد. تا اینکه خواهرم گفت: چند قطره آب جوشیده بش بده، وقتی آب خورد شروع کرد خندیدن و آروم شدن و بعدشم خوابید.... وای از نوزاد6ماهه ای که تشنگی را خیلی میفهمید... محرم1401 ✏️ سپیده آزاد #محرم 🌿@z_z_Aramesh |زن زندگی آرامش|

گاهی بدجور زیر بار مادری میشکنم... انگاه که تمام معادلات هندسه ی مادریم به هم میریزد... انگاه که نه صغری و کبری های منطقی جواب می دهد و نه معادلات چند مجهولی ریاضی! 1 🌿@z_z_Aramesh |زن زندگی آرامش|

میان تمام اموخته هایم میگردم تا شاید چاره ای پیدا کنم اما... این از آن معادلات پیچیده ای ست که در هیچ کتابی نخوانده ام! اخر کجای مسئله های ریاضی، xوyوz انقدر بد قلقی می کردند؟؟ پاسخxرا میابی yبی قراری میکند! yرا ساکت میکنی، صدای جیغ zبه هوا میرود ، z را به هزار ترفند آرام میکنی که ناگهانq کارخرابی میکند و تا به مباحث پوشکیش رسیدگی کنی بااااز xو y وz به جان هم میافتند و این وسط همqگریه ی بی اماااان و تو می مانی و این معادله هزار مجهولی و مجهول های هزار مشکله و مشکلات حل نشده و این هندسه ی در هم ریخته ی مادری! انگاه که مستاصل می شوی و دوست داری هزاران بد و بیراه نثار تمام علومی کنی که فقط نظری مادری کردن را اموختند اما یکبار در این ورطه هولناک وارد نشدند و از دور، فلان نسخه را پیچیدند! حالا کجا نشستند؟ حالا که هیچکداماز صفحات کتابشان جواب آشفتگی مرا نمی دهد.. دست به دامان تلویزیون می شوم تا شاید او عصای دست مادریم شود! اما... آه و صد آه! همین حسرت را کم داشتم میان این اشفته بازار مادریم... کاش مسئولین رسانه کمی از حال دل من خبر داشتند و انقدر دم به دم، کانال به کانال، زائران کوی بهشت را به رخ مادریم نمی کشیدند... نمیدانند چه قدر سخت است برای مادری که فرزندان کوچک قد و نیم قد از سر و کولش بالا می روند و در همان حال حسرت کربلای نرفته اش در مقابل چشمانش، پا به پای زائران حسین، رژه می رود و اتشی می شود بر قلبی که تحت فشار است زیر بار مادری و دستش کوتاه از هم قدم شدن با عاشقان حسین... مادری که سالهاست محروم شده و سهمش از، کربلا، کاسه ابی شده که پشت سر کربلایی ها میریزد تا بی خطر باشد زیارتشان... ناخود اگاه اشک بر گونه هایم جاری می شود و رویای زیارت، داغی می شود بر قلب سوخته ام... انگار غم قلب دلتنگم، بر تمام خانه احاطه کرد که فرزندانم متحیرشدند از اشک مادر و یک گوشه ساکت و آرام نشسته اند به تماشای مادری که حالا عصبانیتش را فراموش کرده و غرق حسرت است از این جاماندن... با نوازش کودکانه یکی از فرزندانم به خود می آیم که مشغول پاک کردن اشک هایم شده... دختر کوچکترم با نگرانی به من چشم دوخته و با احتیاط میپرسد:از دست ما گریه میکنید؟ که خواهر بزرگترش لب می گشاید: نه، برای کربلا، برای امام حسین... #مادرانه #محرم 2 🌿@z_z_Aramesh |زن زندگی آرامش|

ممنون از درودل هایی داشتید، ولی واقعا اینطور نیست.. دلم میخواد نظر مخاطبینو بدونم تا ان شاءالله بنده هم صوتی بدم خدمتتون. https://harfeto.timefriend.net/16825410407252 @poshtibani97

آیا گریه لازم است؟ آیا گریه کافی است؟ دو سوال اساسی در ایام مهم دهه اول محرم شایسته جواب است: 1) آیا گریه لازم است؟ 2) آیا گریه کافی است؟ مقدمه اول برنامه های دینی همه جهت گیری تربیتی دارند. زیرا وظیفه دین تعالی و رشد انسان و جامعه انسانی و شکوفایی ظرفیت های تکوینی اوست تا در سایه این شکوفایی دنیا و آخرتش آباد شود. مقدمه دوم ذهن انسان (یا همان حیطه روانی او) که باید تکامل یابد و به رشد و بلوغ رسد، از سه ساحت اصلی تشکیل شده است: ساحت شناخت (فهم و منطق)، ساحت هیجان (عواطف و احساسات و حب و بغض و دوستی و دشمنی) و ساحت رفتار (کنش ها و واکنش ها و نحوه عمل) نتیجه اول هر برنامه تربیتی موثر باید بتواند خوراک شناختی، خوراک عاطفی، و خوراک رفتاری برای انسان فراهم کند، و باید بتواند به هر سه ساحت شخصیت و روان، شکل دهد، در غیراینصورت ناقص و ناموثر خواهد بود. نتیجه دوم اگر بناست گرامیداشت شهادت سیدالشهدا علیه السلام موجب رشد و تعالی انسانها و جامعه انسانی شود، لاجرم باید اولا فهم و شناخت و معرفت و قدرت تحلیل ما را بالا ببرد (که تجلی آن شناخت دوست از دشمن و شناخت حق از ناحق و مظلوم از ظالم است)، ثانیا باید به هیجانات و احساسات و عواطف ما شکل صحیح بدهد (که تجلی آن بی تفاوت نبودن نسبت به دوست و دشمن و حق و ناحق و ظالم و مظلوم است)، و ثالثا بایستی بتواند در عرصه عمل و رفتار، حمایت ما را نسبت به دوستان خدا و خصومت ما را نسبت به دشمنان خدا و تقابل با ظالم و کمک به مظلوم و محروم و دفاع از حق برانگیزد و به رفتار ما شکل دهد. گریه و سینه زنی و مرثیه خوانی و سیاه پوشی برای مصائب سیدالشهدا علیه السلام، مربوط به ساحت دوم و میانی است. وظیفه گریه شکل دادن به عواطف و هیجانات و احساسات ماست و بدون آن کار تربیت ناقص است. چگونگی دوستی و دشمنی ما در این ساحت شکل می گیرد. انسانی که با همه دوست یا با همه دشمن است یک فرد معیوب و فاقد هویت و فاقد بلوغ روانشناختی است (که روانشناسان کمال به خوبی این موضوع را روشن کرده اند). کما اینکه امام صادق علیه السلام فرمودند: هل الدین الا الحب و البغض؟: آیا دین انسان چیزی جز دوستی و دشمنی (جهتگیری) اوست؟ اما اگر بنا باشد انسان عواطف منهای معرفت داشته باشد عواطفش به طرز خطرناکی به بیراهه می رود. در دیگرسو، اگر انسان در مرحله عواطف متوقف شده و در عمل شباهتی به سیدالشهدا علیه السلام (در دفاع از مظلوم و تاختن به ظالم و کمک به ضعفا و مهربانی با اهل نیاز) نداشته باشد، در هر دو حال هدف تربیتی محقق نشده است. با این تقریر مشخص می شود هدف پیدا و پنهان دو گروه چیست؟ یکی گروهی که به دنبال حذف گریه و عزادای و شور بر سیدالشهدا علیه السلام هستند (مثلا به بهانه خنداندن یتیمان و کمک به نیازمندان که خود غالبا اهلش نیستند)، و گروهی که به دنبال منحصر کردن محرم و صفر در گریه و شور هستند (بدون کسب معرفتی و بدون اصلاحی در رفتار). هر دو گروه در یک جهت حرکت می کنند: حذف تاثیر تربیتی قیام عاشورا. پس: آیا گریه لازم است؟ بله آیا گریه کافی است؟ نه ✏️دکتر مرعشی 🌿@z_z_Aramesh |زن زندگی آرامش|