نوار کاست هایش را به آغوش کشید و با اخم به رادیوی زوار در رفته اش چشم غره رفت. -سامِر ‌

رفت روی پشت بوم و پاهاش و آویزون کرد پک عمیقی به کنت زدو،دودش را از بینی بیرون داد درام مانند خاطرات در جلوی چشمانش پلی میشد زمزمه میکرد و با مشت مدام به سرش میکوبید قدمهایش را تندتر کردُ، گام بعدی.. سقوط خاطرات -سامِر ‌

it's ail in your head.

موزیک کلاسیکی در فضای مدرن خانه اش پخش کرد و چو طفلی نو پا سعی میکرد رقص باله را امتحان کند، چندین بار افتاد و با خشم باز کارش را ادامه داد.. پاهایش توان ایستادن نداشتند، از پنجره ی خانه اش پسر جوانی را دید که با پیرهنی چهارخونه و شلوار پارچه ای گشاد سعی میکرد روی آسفالت داغ رقص مردانه ی باله را انجام دهد، حرکاتش را تکرار کرد.. خاطرات گذشتند و گذشتند حال او اولین شرکت کننده از کشورش که به مقام اول رقص‌باله در خیابان های شهرِ لابل دست پیدا کرده بود. -سامِر ‌

ای شراب تلخ من،ترک تو تسکینم نداد. ‌

well eyeryone's sad.

ضعف ما آواز نبود،کوک غلط ساز بود. ‌

آن جا که یخمان زد، مرا بسوزان.

hit a pack.

تلاطم امواج رادیو در دلِ ساکنان دریا رعب و وحشت می‌انداخت. -سامِر ‌

شُدم مست چشم قوی ترین دشمن‌م.

مادر قهوه،شکر میریزیم. ‌