جیغ های گوش خراش زنان و دختران و فریاد و عربده کشیِ مردان آزارش میداد، کار خاصی نمیکرد که مردم را انقدر حیرت زدهُ متعجب کرد، کار خاصی نمیکرد. فکرمیکرد پایین پریدن از ساختمان سه طبقه منجر به مرگ میشودُ از دست چهاردیواری افسردگی رهایی می‌یابد، مردم بیشتر از اینکه نگرانی از پرت شدنش را داشته باشند به عقلش شک کردنده بودم، عده ای حیرانُ حیرت زده، عده ای میخندیدند، و اشخاصی در این بین فیلمبرداری میکردند که در رسانهای مجازی منتشرکنند و با هشتگ؛ دیوانه یا خودکشی کپشن زیرش را روح خسته ی افسردگی بنامند و تمام، کار خاصی نبود یک کلیک ارسال. -سامِر ‌

جدیدا رویا نمی‌بافم، گرمم میشه. ‌

نمیدانم دلم دیوانه کیست. ‌

پایین را نگاه کردم و دیدم پاهایم رفته اند. ‌

من مفلوک و بازمانده ز جهانم.

بلندگوها میگفتند حرف در دهانمان نگذارید. ‌

سرمان بر دیوار خراب شد.

دلم میخواد وقتی سقف اتاق خوابه بریزم سرش. ‌

چشم هایش را از حدقه دراورده بودند، اما باز پا فشاری میکرد و میگفت من با چشم های خودم دیدم.

پشت تنهایی خود صف بستم،هیچکس کرکره بالا نکشید.