توهم برای غم من اشک ریختی اشک شوق

برای اینکه یخش باز بشه اشک ریختم.

‌مدرسه جای کسی بود که یک دغدغه داشت جای آنها که به دنبال تو بودند نبود

من بداخلاقم. خانواده‌ام می‌دانند زود عصبانی می‌شوم. احتمالا در اتاقی به تنهایی خواهم مرد، به این دلیل که با کسی که می‌خواسته نجاتم بدهد به طور وحشیانه‌ای رفتار کرده‌ام.

من نور پاکم ای پسر! نه مشتِ خاکم مختصر..

مرا ببر آنجا که شرابم نمیبرد.

پا گذاشتی رو قلبم ای کاش میتونسم رد‌ پاتو ببوسم

مرا ببوس با اینکه زخمای عمیقم بازه

روی در یخچال نوشتم تا صبح باز نشود و در آن خوابیدم، امیدوارم تا صبح یخ زده باشم

گفت مگر در خواب ببینی ما باهم باشیم، خمیازه ای کشیدم

امروز صبح میخواستم سرِ خودم را شیره بمالم ، زنبور‌ها نیشم زدند.

مرگش چنان بلند بود، که دستی به تدفین‌نمیرسید.