توبه از دیدگاه امام صادق علیه السلام: الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : التَّوبَةُ حَبْلُ اللّه ِ و مَدَدُ عِنايَتِهِ ، و لا بُدَّ للعبدِ مِن مُداوَمةِ التّوبَةِ على كُلِّ حالٍ . و كلُّ فِرقَةٍ مِن العِبادِ لَهُم تَوبَةٌ، فتَوبَةُ الأنبياءِ مِنِ اضْطِرابِ السِّرِّ ، و تَوبَةُ الأصْفياءِ مِن التَّنفُّسِ، و تَوبَةُ الأولياءِ مِن تَلْوِينِ الخَطَراتِ ، و تَوبَةُ الخاصِّ مِن الاشْتِغالِ بِغَيرِ اللّه ِ ، و تَوبَةُ العامِّ مِن الذُّنوبِ . 

امام صادق عليه السلام : توبه، ريسمان خدا و لشكر عنايت اوست. بنده بايد در هر حال بر توبه مداومت ورزد. هر گروهى از بندگان را توبه اى است: توبه انبيا از اضطراب درون و توبه اصفيا از نَفَس كشيدن [بدون ياد خدا ] و توبه اوليا از وارد شدن خطورات گوناگون به دل و توبه خاصّان از پرداختن به غير خدا و توبه عوام از گناهان است .

نشانه های فرد توبه کار: پاسخ از زبان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله👇👇

رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله فرموده است:  اتدرون ما التائب؟  قالوا: اللهم لا،  قال صلی اللَّه علیه و آله: اذا تاب العبد و لم یرض الخصماء فلیس بتائب. 

ومن تاب ولم یزد فی العبادة فلیس بتائب  من تاب ولم یغیر لباسه فلیس بتائب  ومن تاب ولم یغیر رفقاه بتائب . و من تاب ولم یغیر مجلسه فلیس بتائب.  و من تاب ولم یغیر فراشه سادته فلیس بتائب. 

و من تاب ولم یغیر خلقه ونیته فلیس بتائب.  و من تاب ولم یفتح قلبه ولم یوسع کفه فلیس بتائب.  و من تاب ولم یقصر امله ولم یحفظ لسانه فلیس بتائب. 

. ✍آیا می دانید توبه کننده حقیقی چه کسی است؟  گفتند: نه به خدا  پیامبر صلی اللَّه علیه و آله فرمود:  1-هرگاه بنده ای توبه کند ولی دشمنانش (طلبکاران، ستم کشیدگان )رااز خود راضی نکند، توبه نکرده است. 

2-هرگاه بنده ای به عبادتش نیفزاید، توبه نکرده است.   3-هرگاه بنده ای لباس خویش را تغییر ندهد، توبه نکرده است. 

4-هرگاه بنده ای رفقایش را تغییر ندهد، توبه نکرده است . 5-هرگاه بنده ای محل نشستن (مجالس)خود راتغییر ندهد، توبه نکرده است. 

6-هرگاه بنده ای رخت خواب و متکایش (در مسائل خانوادگی و زناشویی از مسیر انحرافی )را تغییر ندهد، توبه نکرده است.  7-هرگاه بنده ای اخلاق و نیاتش را تغییر ندهد، توبه نکرده است. 

8-هرگاه بنده ای دلش را نگشوده و دستش را باز ننماید، (تنگ نظر و بخیل باشد )توبه نکرده است.  

9-هرگاه بنده ای آرزویش را کوتاه و زبانش را حفظ نکرد، توبه نکرده است.  10 - هرگاه بنده ای زیادی غذای خود از بدن نگیرد (به فکر محرومان و گرسنگان جامعه نباشد و همیشه به فکر رفاه خویش باشد)، توبه نکرده است.