بعد از اینکه سرکه تهیه شد آنها را در این نوع شیشه که قرابه نام داشت می‌ریختند. بعضا 5 یا 10 عدد قرابه در سایه دیوارهای حیاط خانه ها یا داخل زیر زمین وجود داشت و برخی از آنها را نیز برای نگهداری در صندوق خانه ها میچیدند. حصیرهایی که از لیف خرما به دور قرابه می‌افتند به این دلیل بود که این شیشه ها به هم نخورد و نشکند و حفاظ خنکی باشد به دور شیشه سرکه تا خراب نشود و مدت زمان زیادی عمر کند.

یکی از ابداعات بزرگ ایرانیان بافتن فرش ابریشمی است. اینکه تاجران ایرانی نخ ابریشم را از چین به ایران آوردند و سپس با این ظرافت رنگ و این زیبایی بی نظیر آن ابریشم را به قالی ابریشم تبدیل کردند و بافتند. اگر چه دربار فغفوران و امپراطوران چین بافندگان بزرگی از پارچه های ابریشمی داشت، اما هیچ گاه از ابریشم فرش نبافته بودند. در جلال آباد ما بانوان هنرمندی هستند که فرش ابریشم می‌بافند و اگر چه دقت، ظرافت و چشم تیزبین برای بافت این فرش لازم است، اما این سختی ها به خلق اثر و هنر آن می ارزد. فرش ابریشم ایران در جهان بی نظیر است. زیبایی رنگ ها و دلربایی نقش ها و منظره های اصیل ایرانی خود گواه بر این هنر ایرانی است. همه خاک ما بر هنر زنده است که رنگ ش کند عاشقان را چو مست به ایران نگر همچنان چون بهشت طلا می‌کنند مردمش خاک و خشت سعادت مکن خاک ایران حقیر که بس کوچکی پیش خاک ش صغیر هنر بین ایران چو یک صنعت است بنازم به این چشم و بازو و دست