eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
12.8هزار دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
1.6هزار ویدیو
5.1هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 نظام الهی 🔹 یكی از مستمعین كه پای سخنان حضرت [امام صادق (سلام الله علیه)] نشسته بود گفت عجب درّ و جواهری ما امروز از شما استفاده كردیم، [حضرت] فرمود حیف نیامد كه این سخنان را به طلا تشبیه كردی؟! «هَلِ الْجَوْهَرُ إِلَّا حَجَر»،[1] حیف نیامد كه گفتی این كلمات مثل طلاست؟! طلا یك سنگ زردی است، چون كمیاب است معیار تبادل قرار گرفته است، وگرنه ارزش ندارد! با سنگ‌ های دیگر فرقی ندارد! بعضی از سنگ ‌های معدنی ممكن است از آن سخت ‌تر هم باشند! فرمود: حیف نیامد كه این حرف‌ ها را به طلا تشبیه كردی؟! «هَلِ الْجَوْهَرُ إِلَّا حَجَر»؟ 🔹 بعد هم فرمود: «بَلِیةُ النَّاسِ عَلَینَا عَظِیمَة إِنْ دَعَوْنَاهُمْ لَمْ یجِیبُونَا وَ إِنْ تَرَكْنَاهُمْ لَمْ یهْتَدُوا بِغَیرِنَا»؛[2] آزمون ما با این مردم بسیار دشوار است، برای اینكه ما اینها را دعوت كنیم نمی ‌آیند، رها كنیم كه راه غیر از این نیست! ما که نمی‌توانیم بگوییم «بگذار تا بیفتد و ببیند جزای خویش»،[3] این حرف ما نیست! چرا كیفر تلخ كار خودش را ببیند؟! «بَلِیةُ النَّاسِ عَلَینَا عَظِیمَة ٌ إِنْ دَعَوْنَاهُمْ لَمْ یجِیبُونَا وَ إِنْ تَرَكْنَاهُمْ لَمْ یهْتَدُوا بِغَیرِنَا»، راه غیر از این نیست! این است كه ما خیلی برایمان سخت و دشوار است، ما نمی ‌توانیم بگوییم ما به وظیفه ‌خود عمل كردیم و تمام شد و رفت، ما غُصه می‌ خوریم! بسیاری از حالات خود وجود مبارك پیغمبر (صل الله علیه و آله و سلّم), امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) به حال ما غُصّه می ‌خوردند! الآن هم وجود مبارك حضرت به حال ما غُصّه می ‌خورد! آدم یك فرزندی داشته باشد و بیراهه برود كه نمی‌ تواند بگوید «بگذار تا بیفتد و بیند جزای خویش». 🔹 فرمود شما فرزندان مایید: «أَنَا وَ عَلی أَبَوَا هَذَهِ الاُمَّة».[4] ما كه وقتی تشیع را قبول كردیم، اینها را به عظمت و امامت قبول كردیم، اینها را به عصمت قبول كردیم و اینها را به حجّت قبول كردیم، فرزند اینها شدیم! اگر فرمود: «أَنَا وَ عَلی أَبَوَا هَذَهِ الاُمَّة» و ما هم اینها را به عنوان امامت قبول كردیم، فرزندان آنهاییم! آن‌گاه اگر بیراهه برویم، حضرت فرمود: برای ما خیلی غُصّه است، «بَلِیةُ النَّاسِ عَلَینَا عَظِیمَة إِنْ دَعَوْنَاهُمْ لَمْ یجِیبُونَا وَ إِنْ تَرَكْنَاهُمْ لَمْ یهْتَدُوا بِغَیرِنَا». هیچ پدری حاضر نیست كه بگوید «بگذار تا بیفتد و بیند جزای خویش»، این‌چنین نیست! هیچ پدری و هیچ مادری حاضر نیست! الآن وجود مبارك حضرت هم همین ‌طور است! اگر خدای ناكرده بیراهه برویم برای ما غُصّه می ‌خورند، رنج می ‌برند كه چرا ما به این صورتیم. ما می‌ توانیم طرزی زندگی كنیم كه مورد رضای اینها باشد؛ ما این جاهلیتمان را به عقلانیت تبدیل كنیم، این راه دارد. 🔹 نظام جاهلی دو نشانه دارد: یكی اینكه در بخش اندیشه که دستشان از برهان و عقل خالی است، به گمان زندگی می‌ كنند و در بخش انگیزه که دستشان از عدل خالی است، به هوا و هوس عمل می ‌كنند. این را در سوره مباركه «نجم» فرمود که نظام جاهلی این دو علامت و دو عنصر را دارد؛ در بخش اندیشه به جای اینكه عالمانه تصمیم بگیرند براساس گمان ـ مخصوصاً سوء ظن ـ حركت می‌ كنند: ﴿إِنْ یتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ‏﴾ و در بخش انگیزه و عمل به جای عدل و عقل با میل حركت می ‌كنند: ﴿وَ ما تَهْوَی الْأَنْفُس‏﴾.[5] انسان به هر حال یا در حوزه و دانشگاه است و كارهای علمی انجام می‌ دهد یا در متن جامعه است و كارهای عملی دارد؛ اگر فضا, فضای فرهنگی است باید برهان و عقل و علم باشد؛ اگر فضا، فضای كار و عمل است باید عدل باشد، نه هوا! ﴿إِنْ یتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ‏﴾ برای بخش اندیشه, ﴿وَ ما تَهْوَی الْأَنْفُس‏﴾ برای بخش انگیزه است. اگر این دو عنصر حل شود؛ یعنی ما عالمانه زندگی كنیم و عادلانه به سر ببریم، نه بیراهه می‌ رویم و نه راه كسی را می ‌بندیم، می‌ توانیم یك نظامی بهشت‌ گونه بسازیم و راحت باشیم. [1] . مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏4، ص248. [2] . من لا یحضره الفقیه، ج‏4، ص405. [3] . دیوان سعدی، مواعظ، غزل شماره38؛ «چندین چراغ دارد و بیراه می‌رود *** بگذار تا بیفتد و ببیند جزای خویش». [4] . معانی الاخبار، ص52. [5] . سوره نجم، آیه23. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/01/10 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 خلقت شناسی 🔹 خیلی ها خیال می‌ كنند که علم و دانش صنعتی سكولار است؛ می ‌گویند صنعت و تولید، اسلامی و غیر اسلامی ندارد! زمین ‌شناسی سكولار است، اسلامی و غیر اسلامی ندارد! معدن ‌شناسی سكولار است، دینی و غیر دینی ندارد! خب این فكر یك سم است، خیال می ‌كنند به اینكه عالم همین‌ طور خودساخته است و زمین طبیعت است، كوه طبیعت است، معدن طبیعت است. می ‌گویند طبیعت‌ شناسی كه اسلامی و غیر اسلامی ندارد؛ حالا این آقا چون مسلمان است، ممكن ایام فاطمیه روضه ‌خوانی هم داشته باشد و جامهٴ مشكی بپوشد، امّا بیرون محدودهٴ كار دارد دینداری می‌ كند، این درونش مشكل جدّی دارد! وقتی درونش اصلاح می ‌شود و وقتی فرهنگ در درون صنعت راه پیدا می‌ كند كه این آقا متوجّه باشد ما چیزی به نام طبیعت نداریم، هر چه هست «خلقت» است. طبیعت بی طبیعت! چیزی به نام طبیعت نداریم زمین مخلوق خداست، آسمان مخلوق خداست، كوه مخلوق خداست، معدن مخلوق خداست. یك زمین ‌شناس، یك معدن ‌شناس و یك كوه ‌شناس دارد «خلقت ‌شناسی» می ‌كند! او در تمام حالات مثل اینكه دارد ذكر می‌ گوید؛ زیرا «خلقت ‌شناسی» معنایش این است كه خدا چنین كرد! این معدن سنگ مرمر كه الآن در دسترس است، چند میلیون سال قبل خاك عادی بود، با نظم و تدبیر الهی، تابش آفتاب، بارش باران، كم‌كم منجمد شد، سنگ شد، ماند و ظریف شد و تنظیم شد و شده سنگ مرمر. اگر آن بزرگوار گفت كه سال ها باید كه مثلاً یك تكه سنگ «لعل گردد در بدخشان یا عقیق اندر یمن»،[1] این‌طور نبود كه اوّل كسی در این كوه ها عقیق گذاشته باشد؛ این خاك بود، خاك را مدبّر اساسی و آن «ربّ العالمین»، آن حكیم، آن آگاه مطلق، خاك ها را شناسایی می‌ كند، می ‌داند كدام خاك می ‌تواند بدخشان بشود و كدام خاك می ‌تواند عقیق بشود، كدام خاك در كوه های نیشابور می ‌تواند فیروزه بشود، همان ‌طوری كه می ‌داند كدام خاك طلا می ‌شود، كدام خاك نقره می‌ شود، او طلا می ‌سازد، او نقره می‌ سازد، او فیروزه می‌ سازد، او عقیق می‌ سازد. 🔹 اگر ما باور كردیم چیزی به نام طبیعت نداریم، اگر باور كردیم چیزی به‌عنوان شانس نداریم و اینها خرافات و افسانه هست همین ‌طوری كه صبر و جَخد افسانه است طبیعت افسانه است، همان‌ طوری كه طبیعت افسانه است شانس افسانه است، یك مدبّر دارد ادراه می‌ كند! یك حكیم دارد اداره می ‌كند! آن كه آفرید دارد می‌ پروراند! قرآن کریم فرمود: ﴿اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَی‏ءٍ﴾[2] هر چه هست و مصداق شیء است مخلوق او خداست، او آفرید، دارد می ‌پروراند، با نظم هم می‌‌ پروراند، همان ‌طوری كه انسان را آفرید با نظم می‌ پروراند؛ این مثلث كار خداست: جهان، انسان، پیوند انسان و جهان؛ هر سه ضلع را او آفرید و دارد اداره می ‌كند. [1]. دیوان سنایی، قصیده134؛ «سال ها باید که تا یک سنگ اصلی ز آفتاب ٭٭٭ لعل گردد در بدخشان یا عقیق اندر یمن». [2]. سوره رعد، آیه16؛ سوره زمر، آیه62. 📚 دیدار مدیران شهرک های صنعتی با حضرت استاد تاریخ: 1391/02/07 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa