eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.5هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.8هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
👈💠 شب معراج رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) 🔸 حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (مدظله العالی) 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 ادراک نبوی 🔹 [جناب فخر رازی] می ‌گوید آیا این قسم اوّل وحی که فرمود: ﴿وَ مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن یكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلاّ وَحْیاً﴾ ـ یعنی «بلاواسطه» ـ آیا این برای پیامبری محقق شده است یا نه؟ خدا با یکی از این سه راه ممکن است حرف بزند؛ امّا هیچ پیامبری «بلاواسطه» را درک کرده یا نه؟ می گوید مشهور بین اهل تفسیر این است که وجود مبارک کلیم خدا «بلاواسطه» حرف را شنید: ﴿وَ أَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا یوحَی﴾،[1] این کلام است.[2] بعد درباره وجود مبارک پیغمبر (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم) می گوید که «و قیل»[3] که وجود مبارک پیغمبر اسلام (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم) هم کلام «بلاواسطه» خدا را درک کرده است که در مسئله فرمود: ﴿فَأَوْحَی إِلَی عَبْدِهِ ما أَوْحی﴾،[4] غافل از اینکه وجود مبارک پیغمبر اصلاً آمده است! اینکه درباره اهل بیت (عَلَیهِم السَّلَام) هست، یقیناً شامل خود پیغمبر می شود که «إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَینِ كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیتِی فَإِنَّهُمَا لَنْ یفْتَرِقَا حَتَّی یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ»،[5] نه یعنی اهل بیت در دنیا با قرآن آشنا شدند و در با هم هستند تا ! اینها با هم آمدند و با هم می روند. 🔹 این بیان شریف مرحوم شیخ طوسی در امالی[6] خیلی بیان لطیفی است! یک وقت ذات اقدس الهی فرمود: ﴿أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ﴾ که ﴿وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِی آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّیتَهُمْ﴾،[7] اولین و آخرین را جمع کرده و بعد به همه فرمود: ﴿أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ﴾، وقتی کسی آن‌جا با قرآن باشد و از آن‌جا نازل شده باشد، در هم با قرآن هست تا آن‌جا، آنها که در این‌جا آشنا نشدند! بنابراین «مَا شَكَكْتُ فِی الْحَقِّ‏»[8] این است. 🔹 مطلب دیگر این است آن کسی که خودش یا ظاهر اول است، چه حاجت که «مع الواسطه» بشنود؟ سرّش این است که او مظهر «أَلدَّانِی فی عُلُوِّهِ وَ العَالِی فی دُنُوِّهِ» است؛ این از بیانات نورانی امام سجاد (سَلَامُ اللَّهِ عَلَیه) در صحیفه[9] است که فرمود خدای سبحان «أَلدَّانِی فی عُلُوِّهِ وَ العَالِی فی دُنُوِّهِ» است. فرمود: ﴿نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ﴾،[10] امّا این‌چنین نیست که آن مقام شامخ را تجافی کرده باشد. اگر خدای سبحان «أَلدَّانِی فی عُلُوِّهِ وَ العَالِی فی دُنُوِّهِ» است، مظهر کامل او که وجود مبارک پیغمبر و اهل بیت (عَلَیهِم السَّلَام) هستند، آنها هم همین‌ طور می ‌باشند. پیغمبر (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم) از آن جهت که به مقام ﴿دَنَا فَتَدَلَّی﴾[11] رسید با ﴿إِنَّكَ لَتُلَقَّی الْقُرْآنَ مِن لَدُنْ حَكِیمٍ عَلِیمٍ﴾[12] آشناست و از آن جهت که ﴿یأْكُلُ الطَّعَامَ وَ یمْشِی فِی الأسْوَاقِ﴾[13] در این عالم هست و تنزّل کرده و در عالم طبیعت است، مرحله نازلهٴ نفس نبوی این کلمات و الفاظ را می شنود تا ﴿وَ مَا ینطِقُ عَنِ الْهَوَی ٭ إِنْ هُوَ إِلاّ وَحْی یوحَی﴾[14] ظهور کند. این ‌چنین نیست که حالا باید همه کلمات را حضرت «بلاواسطه» بشنود، آن مقام سر جای خود محفوظ است، مقامات میانی هم سر جای خود محفوظ است و مقامات نازله هم سرجای خود محفوظ است؛ لذا هر سه قسم را ممکن است او ادراک کند. [1]. سوره طه، آیه13. [2]. مفاتیح الغیب، ج‏27، ص613؛ «هل فی البشر من سمع وحی اللّه تعالى من غیر واسطة؟ المشهور أن موسی علیه السلام سمع كلام اللّه من غیر واسطة...». [3]. مفاتیح الغیب، ج‏27، ص613؛ «و قیل إن محمدا صلی اللّه علیه و سلّم سمعه أیضا لقوله تعالى: ﴿فَأَوْحی‏ إِلى‏ عَبْدِهِ ما أَوْحی﴾». [4]. سوره نجم، آیه10. [5]. دعائم‌الاسلام، ج1، ص28. [6]. الأمالی (للطوسی) ؛ النص ؛ ص232؛ «أَنَ‏ رَسُولَ اللَّهِ (صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ‏ وَ آلِهِ) قَالَ لِعَلِی: أَنْتَ الَّذِی احْتَجَّ اللَّهُ بِكَ فِی ابْتِدَائِهِ الْخَلْقَ حَیثُ أَقَامَهُمْ أَشْبَاحاً، فَقَالَ لَهُمْ: أَ لَسْتُ‏ بِرَبِّكُمْ‏ قَالُوا: بَلَی. قَالَ: وَ مُحَمَّدٌ رَسُولِی قَالُوا: بَلَی. قَالَ: وَ عَلِی بْنُ أَبِی طَالِبٍ وَصِیی فَأَبَی الْخَلْقُ جَمِیعاً إِلَّا اسْتِكْبَاراً وَ عَتَوْا مِنْ وَلَایتِكَ إِلَّا نَفَرٌ قَلِیلٌ وَ هُمْ أَقَلُّ الْقَلِیلِ وَ هُمْ أَصْحَابُ الْیمِینِ». [7]. سوره اعراف، آیه172. [8]. نهج البلاغة(للصبحی صالح)، خطبه4. [9]. الصحیفة السجادیة، دعای47. [10]. سوره ق، آیه16. [11]. سوره نجم، آیه8. [12]. سوره نمل، آیه6. [13]. سوره فرقان، آیه7. [14]. سوره نجم، آیات3 و4. 📚 سوره مبارکه شوری ـ جلسه 45 تاریخ: 1394/09/04 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 نسیم رحمت 🔹 فرمود: ﴿فِیهَا یفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِیمٍ﴾؛[1] یعنی هر امر مُتقَن و بسته را ما در تفصیل می دهیم و جدا‌ جدا می کنیم که می شود شب قَدْر و قَدَر، نه شب قضا! قضا نظیر اصل کلّی ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾[2] یک اصل کلّی است، اما چه کسی و در چه لحظه ای و به چه حالتی برسد، این می شود قَدَر که ﴿كُلُّ شَی‏ءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ﴾،[3] ﴿إِنَّا كُلَّ شَی‏ءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ﴾،[4] پس شب قَدْر، شب قَدَر است نه شب قضا؛ لذا فرمود در شبی که ﴿فِیهَا یفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِیمٍ﴾ در آن شب و این قرآن را نازل کردیم که مقدّرات به این سبک نازل می شود. 🔹 ﴿أَمْراً مِنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِینَ ٭ رَحْمَةً مِن رَبِّكَ﴾؛[5] ما اصلاً برای همه این کارها را انجام دادیم، از طرف ما رحمت است! منتها آنچه شما دریافت می کنید، دو گونه است؛ ما غضب نمی فرستیم! آنچه از طرف ذات اقدس الهی است است که بعضی این رحمت را می گیرند؛ مثل نسیم که می وزد یا شمس که می تابد؛ اما در هر صورت هر کسی آنچه را که در درون خودش است را روشن می کند. آن نسیمی که می آید رحمت است، اگر بر بوستان بوزد بوی خوش پیدا می شود و اگر بر «کَنیف»[6] بوزد بوی بد پیدا می شود. آن نسیمی که می آید و آن بادی که می وزد رحمت است یا هستی و نوری که می آید این است؛ اگر این نور به جای بد بتابد آن منظره زشت ظاهر می شود و اگر به جای خوب بتابد منظره زیبا ظاهر می شود. فرمود آنچه از طرف ما می‎آید رحمت است. 🔹 ﴿رَحْمَةً مِن رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ﴾؛ ما این کار را کردیم! هر حرفی را بزنید ما می شنویم، هر کاری که بکنید ما می دانیم؛ ولی این کتاب ما هم است، هم است، هم است، هم و هم است. ببینید برای این «کتاب مُبین» این اسما را قائل شد؛ «کتاب مُبین» است که هم در این سوره آمده و هم در سوره قبلی؛ یعنی سوره «زخرف» ﴿تِبْیاناً لِكُلِّ شَی‏ءٍ﴾ و هم در سوره دیگر هست؛ فرمود: این کتاب ﴿یقُصُّ عَلَی بَنِی إِسْرَائِیلَ أَكْثَرَ الَّذِی﴾،[7] این هم هست. ﴿أَمْ أَنزَلْنَا عَلَیهِمْ سُلْطَاناً فَهُوَ یتَكَلَّمُ بِمَا كَانُوا﴾، این سلطان و سلطنت را برای کلام خودش نازل کرد، آیهٴ 35 سوره مبارکه «روم» این است: ﴿أَمْ أَنزَلْنَا عَلَیهِمْ سُلْطَاناً فَهُوَ یتَكَلَّمُ بِمَا كَانُوا بِهِ یشْرِكُونَ﴾؛ ما سلطانی فرستادیم که سخنگوی ما باشد؛ منتها این سخنگو را آن باید درک کند! در بیانات نورانی حضرت امیر در نهج ‌البلاغه هست، اینکه فرمود قرآن «ینْطِقُ‏ بَعْضُهُ‏ بِبَعْض‏»،[8] بعد فرمود: «فَاسْتَنْطِقُوه‏»؛ شما اگر توانستید سؤال بکنید، استنطاق کنید و از آن بپرسید، «وَ لَنْ ینْطِق‏»؛ با شما که حرف نمی زند، «وَ لَكِنْ أُخْبِرُكُمْ عَنْه‏».[9] ما هستیم و قرآن هم سخنگوی خداست. شما اگر گوش داشته باشید، بله می شنوید؛ ولی حرف او را ماها می شنویم! اینکه گفتند به مراجعه کنید، برای همین است که واقعاً اینها هستند! بارها به عرض شما رسید که تنها فهم قرآن به این ظواهرِ کلمات نیست. آن کسی که می شنود می فهمد که گوینده چطور گفته و جبرئیل چطور آمده حرف زده است! [1]. سوره دخان، آیه4. [2]. سوره عنکبوت، آیه57. [3]. سوره رعد، آیه8. [4]. سوره قمر، آیه49. [5]. سوره دخان، آیات 5 و 6. [6]. لغت‌نامه دهخدا، کَنیف: ظرفی سفالین شبیه به گلدان که درون آن لعاب داده شده است و در گهواره می‌گذارند تا ادرار کودک در آن جمع شود. [7]. سوره نمل، آیه76. [8]. نهج البلاغة(للصبحی صالح)، خطبه133. [9]. نهج البلاغة(للصبحی صالح)، خطبه158. 📚 سوره مبارکه دخان ـ جلسه 2 تاریخ: 1394/11/11 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
khoms_007 ay sss.mp3
2.77M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 7 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
khoms_007p2.pdf
160.5K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 7 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا