💠 وفای به بیعت 🔹 اما حق امام بر امت، حق والی بر مردم فرمود: «وَ أَمَّا حَقِّی‏ عَلَیكُمْ‏ فَالْوَفَاءُ بِالْبَیعَةِ»؛[1] شما بیعت كردید، اگر بیعت كردید ﴿أَوْفُوا بِالْعُقُودِ﴾[2] به بیعتتان عمل كنید. بیعت از بیع است، اگر كسی با دین خدا بیعت كرد یعنی جان و مال و آبروی خود را به خدا فروخت در قبالش بهشت گرفت؛ حالا با اینكه جان و مال و آبرو مال خداست در همه موارد جمع عوض و معوض است هر دو مال اوست و هر دو را به ما می‌ دهد، این ‌‌چنین نیست بشری كه «لَا یمْلِكُ لِنَفْسِهِ نَفْعاً وَ لَا ضَرّا وَ لَا مَوْتاً وَ لا حَیاةً وَ لا نُشُوراً»[3] مالك چیزی باشد بعد با خدا داد و ستد كند، ولی ذات اقدس الهی هم معوض را به ما داد، هم عوض را، هر دو هبه است! 🔹 به هر تقدیر فرمود حق من بر شما آن است كه شما به بیعت وفا كنید و اگر كسی واقعاً بیعت كرد، یعنی جان و مال و آبروی خود را به دین و صاحب دین فروخت، اگر بگوید من ضرر مالی می ‌بینم این سخنش غاصبانه است؛ زیرا مالی را كه به خدا فروخت در آن مال تصرف غاصبانه می‌ كند و او را برای حفظ دین خدا صرف نمی ‌كند و اگر می ‌گوید به حیثیت من بر می‌ خورد این در وجاهت و حیثیت و آبرو تصرف غاصبانه دارد. انسان آبرو را در برابر خلق خدا مالك است، ولی در برابر دین خدا كه مالك نیست! اگر كسی بگوید به من بر می‌ خورد و حیثیتم در خطر است، چنین كسی غاصبانه آبرومند است، مگر آن جایی كه خود دین دستور بدهد كه بفرماید اگر هتك حیثیت می‌ شود از آن راه نرو راه دیگر را طی كن و همچنین اگر درباره جهاد با جان بگوید جانم در خطر است او غاصبانه زندگی می ‌كند، چون حیاتش را به خدا فروخت و اگر واقعاً بیع كرد حق تصرف در جانی كه مبیع است ندارد و اگر در جان تصرف كرد او در حقیقت عقاله كرد و بهشت را پس داد پس هیچ كسی حق ندارد در برابر دین خدا مالك جان و آبرو و مال باشد، مگر آن جایی كه خود دین استثنا بکند، این وفای به بیعت است. [1]. نهج البلاغة (للصبحی صالح), خطبه34. [2]. سوره مائده, آیه1. [3]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج1، ص75. #ورود_مسلم_بن_عقیل_علیه_السلام_به_كوفه #بیعت_با_دین #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 خطبه نماز جمعه تاریخ: 1373/07/08 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 روز ششم ماه #شوال 1441 🔹 تدبیر الهی #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 تدبیر الهی 🔹 ما ائمه (علیهم السلام) را به عنوان امامت با جان و دل پذیرفتیم، آنها می‌ فرمایند راه ما را طی كنید! افراد عادی راه آنها را طی می ‌كنند، یعنی سعی می ‌كنند به دستورهای آنها عمل كنند كه اینها كار خوبی است؛ اما خواصّ از امت, علمای از امّت تلاش می‌ كنند ببینند كه آنها چه راهی رفتند كه این علمای الهی راهی همان راه بشوند، منتها در حدّ خودشان. 🔹 یك بیان نورانی از وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) است، همان بیان نورانی از وجود مبارك حضرت حجّت (سلام الله علیه) است[1] كه ولی ماست, امام زمان ماست, مسئول مستقیم ماست و ما هم مسئولیت مستقیم در برابر آن حضرت داریم, هر لحظه از امور ما به اذن خدا آگاه است, آن بیان نورانی كه مشترك است بین امام اول و آخر (علیهم السلام) كه هر دو فرمودند, فرمودند ما در مكتب «الله» داریم تربیت می ‌شویم: «فَإِنَّا صَنَائِعُ رَبِّنَا وَ النَّاسُ بَعدُ صَنَائِعُ لَنَا»؛[2] ما مصنوع و دست ‌پرورده پروردگار هستیم. همه عالم را خدا می ‌پروراند، او «ربّ‌العالمین» است؛ اما همان‌ طوری كه در مثال باغ و بوستان اشاره شد كه برخی از نهال ‌ها را خود آن مدیركلّ با دست خود غرس می‌ كند و بعضی ‌ها را هم با دست زیرمجموعه خود, در جریان ﴿أَنْبَتَها﴾ این‌طور بود که ﴿وَ اللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَباتاً﴾[3] و درباره خصوص مریم (سلام الله علیها) هم فرمود: ﴿وَ أَنْبَتَها نَباتاً حَسَناً﴾،[4] درباره مصنوع بودن, مخلوق بودن, تحت تدبیر بودن هم همان ‌طور است. وجود مبارك حضرت امیر همین را فرمود, وجود مبارك امام زمان همین را فرمود این در بیانات نورانی حضرت در نهج ‌البلاغه هست، آن هم در بیانات نورانی توقیعات مبارك حضرت است: «فَإِنَّا صَنَائِعُ رَبِّنَا وَ النَّاسُ بَعدُ صَنَائِعُ لَنَا»؛ ما مصنوع خدا هستیم، كسی ما را نساخت، كسی ما را پرورش نداد، تربیت نكرد، معلّم ما او, مدیر ما او, مربّی ما او, راهنمای ما او و دیگران زیر مجموعه تدبیر و تربیت و هدایت ما به سر می ‌برند: «فَإِنَّا صَنَائِعُ رَبِّنَا وَ النَّاسُ بَعدُ صَنَائِعُ لَنَا». 🔹 عالمان دین سعی می ‌كنند این راه را خصوصی طی كنند، آن راه عمومی كه سر جایش محفوظ است. هرگز همّت شما این نباشد كه جامعه شما را بپذیرد، همّت شما این باشد كه خدایی كه جامعه ‌آفرین است بپذیرد! وقتی او پذیرفت كلّ كارها حل می ‌شود، آن وقت توفیقی عطا می‌ كند انسان هم خودش مهتدی می ‌شود و هم هادی دیگران می ‌شود. [1] . الغیبة (للطوسی)، متن، ص286؛ «نَحنُ صَنَائِعُ رَبِّنَا وَ الخَلقُ بَعدُ صَنَائِعُنا». [2] . نهج البلاغه (للصبحی صالح)، نامه28. [3] . سوره نوح، آیه17. [4] . سوره آل عمران، آیه37. #توقیع_امام_عصر_به_حسین_بن_روح_نوبختی #جامعه_آفرین #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی در مراسم شروع سال تحصیلی حوزه علمیه دماوند تاریخ: 1393/06/15 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 روز هفتم ماه #شوال 1441 🔹 فرزند ولایی #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 فرزند ولایی 🔹 سیادت، بزرگی و بزرگواری نه یعنی سید بودن، سیادت و بزرگواری مخصوص پیغمبران و ائمه (عَلَیهِمُ السَّلام) نیست، آنها یک مقامی دارند که واقعاً برای ما درک شدنی نیست. همه ما می ‌توانیم در کاری که داریم و در آن سِمَتی که داریم، به سیادت برسیم. یک معلّم می ‌تواند «سید المعلّمین» باشد، یک محقق می‌ تواند «سید المحقّقین» باشد، یک نظامی می ‌تواند سید نظامی ‌ها باشد، وجود مبارک حمزه که به این لقب پُر افتخار همراه بود در اثر آن اخلاص بود، وگرنه خیلی ‌ها شهید شدند؛ از بستگان این خاندان هم بودند، اما سید شهدا شدن کار همه نبود. 🔹 نامه ‌ای از معاویه ملعون به وجود مبارک حضرت امیر رسید، آن نامه در نهج البلاغه نیست ولی جواب آن نامه در نهج البلاغه[1] هست، آن نامه با بی ‌ادبی و با هتک حرمت همراه بود، در آن نامه نوشته شد که شما را با دست بسته بردند مسجد و ـ مَعَاذَالله ـ مانند چه! از شما بیعت گرفتند. حضرت در جواب فرمود؛ ما که انکار نکردیم، من اگر بخواهم سقیفه را امضا کنم، باید با دست بسته امضا کنم، ما غدیری هستیم، غدیری پیرو غدیر است. یک بیانی از رسول خدا (عَلَیهِ وَ عَلَی آلِه‏ آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) رسیده است و آن دست ما را بست که فرمود: «تَزْكِیةِ الْمَرْءِ نَفْسَهُ قَبیح»،[2] خودستایی چیز بدی است و اگر این نبود ما می ‌گفتیم ما که هستیم! 🔹 ما دو تا برنامه در دین داریم: یکی خوب، یکی بد؛ خودستایی بد است، خودستانی خوب است؛ یعنی آدم خود را بگیرد و آن خودیت خود را بستاند، وقتی خودیت خود را گرفت چیزی نمی ‌ماند، مگر فیض الهی. تا خودی تو از تو نگذشت، نمی ‌شود آدم به جایی برسد! فرمود خودستایی یعنی تذکیه کردن، چیز بسیار بدی است و خودستانی که آدم خود را بستاند، چیزی از خودی انسان نماند، این چیز خوبی است. فرمود این حدیث جلوی ذکر فضایل ما را گرفته و نمی‌ گذارد که ما خود را به شما معرّفی کنیم؛ ولی به آن حدّاقل اکتفا می‌کنیم و آن این است که معاویه بدان! خیلی‌ ها می‌ روند در جبهه‌ ها کشته می ‌شوند ولی ما اگر کشته دادیم، می‌ شود سید شهدا؛ مثل عموی من حمزه سیدالشهدا. در جنگ اُحُد خیلی ‌ها کشته شدند، فرمود این شرف خاندان ماست! این همه در جنگ اُحُد کشته شدند، کسی سید شهدا نشد؛ ولی عموی ما وقتی شربت شهادت می ‌نوشد، می ‌شود سید شهدا. در جریان جنگ موته خیلی از افراد جانباز می ‌شوند، دست‌ های آنها جدا می ‌شود؛ اما برادرم جعفر وقتی‏ که دست او جدا شد، خدا دو تا بال به برادرم داد که شده جعفر طیار که «یطِیرُ بِهِمَا مَعَ‏ الْمَلَائِكَةِ فِی الْجَنَّةِ»،[3] ما اگر جانباز بدهیم، می‌ شود جعفر طیار، اگر شهید بدهیم، می ‌شود سید شهدا، پس حساب ما با دیگران فرق می‌ کند. 🔹 این مقام برای ما هم هست؛ برای اینکه نه حمزه سید الشهدا امام و پیغمبر بود، نه جعفر طیار امام و پیغمبر بود؛ اینها فرزندان امام و پیغمبر بودند. فرزندی هم در اسلام دو قسم است: یک فرزندی شناسنامه است که آن خیلی مهم نیست، یک فرزندی ولایی است که وجود مبارک حضرت امیر و وجود مبارک پیغمبر (عَلَیهِما آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) رسماً اعلام کردند، فرمودند شما قبل از اینکه بالغ شوید، یک شناسنامه‌ ای دارید که پدر و مادر شما این شناسنامه را برای شما تنظیم کردند؛ اما وقتی که بالغ شدید، باید برای خود شناسنامه بگیرید، «أَنَا وَ عَلِی أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ»،[4] ما حاضر هستیم شما را به عنوان فرزندی قبول کنیم، شما بیایید بچه‌ های ما شوید! چه نعمتی بهتر از این که آدم نبوی شود! آدم علوی شود! فرمود اگر شما بچه‌های ما شدید، ما شما را کاملاً می ‌پذیریم: «أَنَا وَ عَلِی أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ». [1]. نهج البلاغة (للصبحی صالح)، نامه28. [2]. نهج البلاغة (للصبحی صالح)، نامه28. [3]. الامالی(للصدوق)، ص463. [4]. علل الشرائع، ج1، ص127. #شهادت_حضرت_حمزه_سید_الشهدا #سیادت #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی در جمع کارکنان وزارت دفاع تاریخ: 1395/04/30 🆔 @a_javadiamoli_esra

⚫️پیام تسلیت آیت الله العظمی جوادی آملی در پی ارتحال آیت الله محجوب جهرمی پایگاه اطلاع رسانی اسراء: حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در پیامی ارتحال عالم ربانى، جامع معقول و منقول، متعبد متهجد حضرت آية الله حاج شيخ ابوالقاسم محجوب شیرازی را تسلیت گفتند. متن پیام معظم له به شرح زیر است؛ بسم الله الرحمن الرحيم انا لله وانا اليه راجعون ارتحال عالم ربانى، جامع معقول و منقول، متعبد متهجد حضرت آية الله حاج شيخ ابوالقاسم محجوب شيرازى سانحه سنگين و توانفرسا بود. اين هجران اسف بار را به عموم علاقمندان آن حكيم مخصوصا شاگردان وى تسليت، علو درجه آن فقيه رحيل و اجر صابران براى بيت مكرّم ايشان از خداى سبحان مسئلت مى شود جوادى آملى منبع: news.esra.ir @a_javadiamoli_esra

💠 روز هشتم ماه #شوال 1441 🔹 مرصاد #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 مرصاد 🔹 در قرآن كریم روش كسانی كه انبیا را به شهادت رساندند، مبلغان الهی را در كنار انبیا كشتند نام می ‌برند؛ آنها كسانی‌اند كه ﴿یقْتُلُونَ النَّبِیینَ بِغَیرِ حَقِّ وَ یقْتُلُونَ الَّذینَ یأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النّاسِ﴾.[1] مبلغان الهی و مروجان شریعت كه راهیان راه انبیا هستند، محكوم به قتل كسانی ‌اند كه جز خود چیزی را نمی ‌بینند. اینها كه خود محورند و «یحُومُ حَوْمَ‏ نَفْسِهِ‏»،[2] اینها خیال می ‌كنند انسان از گهواره شروع می ‌شود و به گور ختم می ‌شود و بعد از مرگ خبری نیست و انسان كه می ‌میرد می ‌پوسد نه از پوست به در می ‌آید و هیچ كسی مدیر عامل این عالم نیست و بر اساس ﴿قَدْ أَفْلَحَ الْیوْمَ مَنِ اسْتَعْلی﴾[3] عمل می ‌كنند. فرعون و امثال فرعون روی این سیاست حركت می‌ كردند كه ﴿قَدْ أَفْلَحَ الْیوْمَ مَنِ اسْتَعْلی﴾ هر كسی استكبار بیشتری داشت او برنده است او پیروز است، هر مستكبری پیروز است، هر «مستعلی» پیروز است، هر كسی كه برتری می ‌طلبد پیروز است ﴿قَدْ أَفْلَحَ الْیوْمَ مَنِ اسْتَعْلی﴾، این شعار رسمی فراعنه بود. انبیا كه آمدند این شعار را عوض كردند، فرمودند: ﴿قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكّی﴾؛[4] كسی پیروز است كه خود را منزه نگه بدارد، ﴿قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكّاها﴾؛[5] كسی رستگار است كه خود را تطهیر كند. این دو شعار محصول دو بینش است، آن كه بینش او بینش افقی است می ‌گوید بشر از گهواره شروع می ‌كند و به گور ختم می‌ شود، نه قبل از گهواره خبری بود و نه بعد از گور خبری هست که شعارش ﴿قَدْ أَفْلَحَ الْیوْمَ مَنِ اسْتَعْلی﴾ است، مستعلی همان مستكبر است. امروز می ‌گویند «﴿قَدْ أَفْلَحَ الْیوْمَ مَنِ﴾ استكبر»، دیروز می ‌گفتند ﴿قَدْ أَفْلَحَ الْیوْمَ مَنِ اسْتَعْلی﴾ لفظ فرق می ‌كند گرچه معنا یكی است؛ ولی اگر كسی افقی و عمودی هر دو را در نظر داشته باشد، هم سیر دنیایی بشر را كه از گهواره تا گور است و هم سیر عمودی بشر را كه او را چه كسی آفرید؟ برای چه آفرید؟ قبل از این عالم چه خبری بود؟ بعد از این عالم چه خبری است؟ و مرگ از پوست به در آمدن است نه پوسیدن، قهراً شعارش ﴿قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكّیٰ﴾ است، ﴿قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكّاهٰا﴾ است و مانند آن. پس این دو شعار مختلف محصول آن دو جهان بینی مختلف است. 🔹 كسی كه بینش او بینش الهی است هیچ اضطرابی ندارد، گرچه از نظر عاطفه انسان متأثر است اشك می ‌ریزد و غمگین می‌ شود، ولی از نظر عاقله هیچ نگرانی نیست؛ زیرا چیزی را از دست نداد! در قرآن كریم فرمود نه آنها كه در این راه شربت شهادت نوشیدند از بین رفتند بلكه هجرت كردند، نه آنها كه تخریب كردند و دست به كشتن و كشتار زدند پیروزند ﴿إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ﴾؛[6] فرمود نیروهای ما در كمین اینهاست، الآن اینها در دست مایند! یك وقت است كه همه اینها را جمع می ‌كنیم ﴿فَأَخَذْناهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْناهُمْ فِی الْیمِّ﴾[7] می‌ ریزیم در دریا، این‌‌چنین نیست كه اینها از دست ما رها شده باشند ﴿وَ لا یحْسَبَنَّ الَّذینَ كَفَرُوا سَبَقُوا﴾؛[8] فرمود هرگز اینها فكر نكنند كه جلو افتادند ما به اینها مهلت می ‌دهیم و میدان می‌دهیم تا در كمینگاه اینها را بگیریم، هم ﴿إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصٰادِ﴾ حق است خدا در كمین است، هم اعلان عمومی كرد فرمود مبادا اینها خیال بكنند كه سابق ‌اند و ما مسبوق ﴿وَ مَا نَحْنُ بِمَسْبُوقینَ﴾؛[9] ما در هیچ امری مسبوق و عقب افتاده نیستیم كه دیگری سابق باشد و جلو بزند؛ فرمان، دین، حكم و امر ما را عقب بزند خودش جلو بیفتد. پس ﴿وَ لا یحْسَبَنَّ الَّذینَ كَفَرُوا سَبَقُوا﴾ اینها خیال نكنند جلو افتادند بعد هم فرمود: ﴿وَ مَا نَحْنُ بِمَسْبُوقینَ﴾ نه ما مسبوقیم نه اینها سابق ‌اند، بلكه ﴿إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصٰادِ﴾. اینها خیال می‌ كنند كه پیروزند یك، و خیال می‌كنند كسی كه شهید شد جایی كه تخریب شد آن آثار از بین رفته است این دو، آن آثار با جلال و شكوه بهتر و بیشتری ساخته می‌ شود این یك، و كسانی كه در این صحنه ‌ها شربت شهادت نوشیدند اینها هجرت كردند از یك تنگنا و محبسی به در آمدند و به عالم وسیع و فصیحی سفر كرده‌اند این دو. [1]. سوره آل عمران، آیه21. [2]. معانی الاخبار، ص104؛ «...الظَّالِمُ یحُومُ حَوْمَ‏ نَفْسِهِ‏ وَ الْمُقْتَصِدُ یحُومُ حَوْمَ قَلْبِهِ وَ السَّابِقُ یحُومُ حَوْمَ رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ». [3]. سوره طه، آیه64. [4]. سوره اعلی، آیه14. [5]. سوره شمس، آیه10. [6]. سوره فجر، آیه14. [7]. سوره قصص، آیه40. [8]. سوره انفال، آیه59. [9]. سوره واقعه، آیه60. #سالروز_تخریب_قبور_ائمه_بقیع_علیهم_السلام #سیر_عمودی #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1384/12/14 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 پایگاه اطلاع رسانی اسراء: آیت الله العظمی جوادی آملی به مناسبت مراسم بزرگداشت ارتحال عالم ربانى حضرت آيت الله حاج فیض الله دارایی #پیامی صادر فرمودند. #تصویری 🔹 تاریخ: 1399/03/12 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 روز نهم ماه #شوال 1441 🔹 نشانه منتظران #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 نشانه منتظران 🔹 منتظران راستین که نجات می‌ یابند و دیگران را نجات می ‌دهند چه گروهی‌ هستند؟ منتظران راستین، بخش ‌های وسیعی از اوصاف اینها به صورت شرح و تفصیل و بخش ‌هایی از عصارهٴ فضیلت اینها هم به صورت اجمال و متن در قرآن کریم آمده است؛ قرآن کریم از اینها به عنوان مجاهد، مهاجر، مؤمن، اهل نماز، اهل روزه، اهل حج، اهل خمس، اهل زکات و مانند این یاد کرد که اینها تفصیل آن مُجمل و شرح آن متن است. اما خود متن؛ فرمود کسانی به مقصد می ‌رسند و مقصود را در مقصد مشاهده می ‌کنند که فرمود: ﴿لِقَوْمٍ یعْقِلُونَ﴾،[1] ﴿لِقَوْمٍ یعْلَمُونَ﴾؛[2] فرمود عالِم به مقصد برسد دشوار است، عاقل به مقصد برسد دشوار است، هر عالِمی به مقصد نمی ‌رسد و هر عاقلی به مقصد نمی‌ رسد؛ نفرمود علما به مقصد می‌رسند، نفرمود عقلا به مقصد می‌رسند؛ فرمود: ﴿لِقَوْمٍ یعْلَمُونَ﴾! ﴿لِقَوْمٍ یعْقِلُونَ﴾! 🔹 ما نژاد و قومی در شرق و غرب عالَم به نام قوم عالِم و قوم عاقل نداریم! این تازی و فارسی نیست که نژاد باشد و قوم داشته باشد! این لُر، ترک، بلوچ و مانند آن نیست که جزء اقوام باشد، مثلاً اقوام آریایی باشد یا اقوام کذا و کذا باشد! ما در تمام کرهٴ زمین قوم عاقل و قوم عالِم نداریم، این قوم به معنای نژاد و شناسنامه و مانند آن نیست. این ﴿لِقَوْمٍ یعْلَمُونَ﴾، این ﴿لِقَوْمٍ یتَفَكَّرُونَ﴾،[3] این ﴿لِقَوْمٍ یؤْمِنُونَ﴾[4] و این ﴿لِقَوْمٍ یعْقِلُونَ﴾ که در قرآن آمده است؛ یعنی مردان و زنان زنده که قائم به عقل باشند، نه عالِم! قائم به علم باشند، نه عالِم! 🔹 وجود مبارک حضرت که جهان را اصلاح می ‌کند، چون قائم «بالعقل و العدل» است! پس صِرف عالِم بودن کافی نیست! صِرف عاقل بودن کافی نیست! تا قیام نکند به علم و قیام نکند به عقل، نه مشکل خود را حلّ می‌ کند و نه «غُل جامعه»[5] را از گردن دیگران بر می ‌دارد. اگر رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) ﴿یضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الأغْلاَلَ الَّتِی كَانَتْ عَلَیهِمْ﴾[6] بود، چون قوم عاقل بود؛ یعنی قائم «بالعقل» و «بالعلم» بود! وجود مبارک حضرت حجّت (صلوات الله و سلامه علیه) چون به عقل قیام می ‌کند، به علم قیام می ‌کند، به عدل و قسط قیام می‌ کند، به توحید و وحی و نبوّت قیام می ‌کند، جامعه را از خواب بودن بیدار می‌ کند، از مُستَلقی[7] بودن می ‌نشاند، از نشسته به نیم ‌خیز در می ‌آورد، از نیم‌ خیز اینها را ایستا و قائم می ‌کند که ﴿لِیقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ﴾[8] می ‌شوند، جامعه ایستاده و مقاوم جامعه نجات ‌یافته است. او چون قائم به عقل است، نه زیر بار کسی می ‌رود و نه کسی را به زیر بار می‌ آورد، نه بیهوده سخن می ‌گوید و نه بیهوده را می‌ شنود! ﴿لِیقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ﴾. 🔹 گاهی کار به قدری مهم است که عادل بودن هم کافی نیست، قائم به قِسط بودن هم کافی نیست، فرمود: قوّام به قسط باشید.[9] آنها که مثل #امام_راحل (رضوان الله تعالی علیه) جزء یاران حضرت هستند، او قائم به قسط است، یک؛ در مواقع خطر قوّام به قسط است، دو؛ سیصد و اندی اصحاب مانند #امام_خمینی (رضوان الله تعالی علیه) دارد، اگر یک ولی‌ای در جهان ظهور کرد و بیش از سیصد یار مثل #امام_راحل داشت و جامعه بشری را به عقل و علم قائم کرد، این جامعه نجات پیدا می ‌کند. 🔹 مستحضرید که در زمان حضور و ظهور آن ولی مطلق الهی، عقل مردم بالا می ‌آید، اصلاح جامعهٴ عاقل دشوار نیست! ذات اقدس الهی دست عنایت را روی رئوس مردم می ‌کشد که به برکت ظهور ولی عصر (ارواحنا فداه) عقل مردم بالا می‌ آید، اداره جامعه عاقل سخت نیست! آن‌گاه به حکم نبوی عمل می ‌کند که «إِنَّمَا أَقْضِی‏ بَینَكُمْ بِالْبَینَاتِ وَ الْأَیمَانِ»،[10] از این‌جا معنای انتظار منطبع می ‌شود؛ آن کس که عالِم است زمینه انتظار را دارد، ولی آن کس که قائم «بالعلم» است #مُنتظِر است؛ آن کسی که عاقل است زمینه انتظار را دارد، ولی آن کسی که قائم «بالعقل» است #مُنتظِر است. البته ادعیه، اذکار و اوراد، همه اینها زمینه است، وسیله است و عبادت است و لازم، اما قیام به عقل، قیام به عدل، قیام به علم، قیام به قسط، قیام به فکر و قیام به ایمان نشانه منتظران است.

[1] . سوره بقره، آیه164؛ سوره رعد، آیه4؛ سوره نحل، آیات12 و67؛ سوره عنکبوت، آیه35؛ سوره روم، آیات24 و28؛ سوره جاثیه، آیه5. [2] . سوره بقره، آیه230؛ سوره انعام، آیات97 و105؛ سوره اعراف، آیه32؛ سوره توبه، آیه11؛ سوره یونس، آیه5؛ سوره نمل، آیه52؛ سوره فصّلت، آیه3. [3] . سوره یونس، آیه24؛ سوره رعد، آیه3؛ سوره نحل، آیات11 و 69؛ سوره روم، آیه21؛ سوره زمر، آیه42؛ سوره جاثیه13. [4] . سوره انعام، آیه99؛ سوره اعراف، آیات52 و 188 و 203؛ سوره یوسف، آیه111؛ سوره نحل، آیات64 و 79؛ سوره نمل، آیه86؛ سوره قصص، آیه3؛ سوره عنکبوت، آیات24 و 51؛ سوره روم، آیه37؛ سوره زمر، آیه52. [5]. لغت‌نامه دهخدا، غل جامعه: [غ ُ / غ ُل ْ ل ِ/ م ِ ع َ/ ع ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) قسمی غل که گردن و دست و دوپای در بند دارد. غل که گردن و دست و پای را ببندد. رجوع به غُلّ شود. [6]. سوره اعراف، آیه157. [7]. لغت‌نامه دهخدا، مستلقی: [م ُ ت َ] نعت فاعلی از استلقاء، خفته بر قفا؛ بر قفا خوابنده یعنی پشت به بسترکرده دست و پا درازکننده، بر پشت خفته. [8]. سوره حدید، آیه25. [9]. سوره نساء، آیه135؛ ﴿أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِینَ بِالْقِسْطِ﴾. [10]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏7، ص414. #ویژه_سالگرد_امام_راحل #منتظر #امام_خمینی #قیام_به_عدل #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 پیام به کنگره مسلمانان آمریکا ایالت میشیگان ـ با موضوع امام مهدی منجی بشریت تاریخ: 1395/05/10 🆔 @a_javadiamoli_esra

امام خمینی (ره) خودساخته بودند و چون روح طیب و طاهر داشتند و روح الله بودند، سخنانشان در جان جامعه اثر می گذاشت... #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #رحلت_امام #در_محضر_استاد News.esra.ir @a_javadiamoli_esra

💠 روز دهم ماه #شوال 1441 ▪️ اخلاص امام راحل قدس سره #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 اخلاص امام راحل قدس سره ▪️ گرچه امام راحل (رضوان الله تعالی علیه)در طی این چند سال گذشته که از رحلت آن حضرت می گذرد کاملاً شناخته شده است مطالب فراوانی نثراً و منظماً درباره این شخصیت بازگو شد، لکن هر چه بیشتر درباره این بزرگوار بیاندیشیم به نتایج برتری می رسیم. این بزرگوار در آن کتاب مصباح الخلافه[1] مرقوم خودشان فرمودند معرفت نفس، مفتاح مفاتیح و مصباح مصابیح است؛ یعنی اگر کسی بخواهد هر در بسته ای را باز کند محتاج به کلید است و کلید آن معرفت نفس است، هر جایی را بخواهد گام بگذارد، نیازمند به فروغ و روشنی است چراغ روشن گر آن منطقه معرفت نفس است؛ به این حرف معتقد بودند و عمل کردند و خدای سبحان هم به عمل ایشان آثار فراوانی اهداء کردند. ▪️ بسیاری از ماها در حوزه ها یا دانشگاه ها درس می خوانیم و گاهی هم برابر آن درس هایمان عمل می کنیم، لکن این کلید نیست، این چراغ نیست، این راه رفتن در فضای روشن است یا قدم زدن در یک اتاق باز شده است، این بازکننده درهای بسته نیست. ما کارمان هجرت از جهل به علم است؛ یعنی چه در حوزه و چه در دانشگاه تلاش و کوشش می کنیم، درس می خوانیم و عالم می شویم؛ این کار، کار خوبی است و این قدم، قدم اول است. هجرت از جهل به علم و عالم شدن این هجرت صغری و جهاد اصغر است؛ اما عمده هجرت از علم به معلوم است، نه هجرت از علم به علم! ما یا از جهل به علم حرکت می کنیم که می شویم عالم یا از علمی به علم دیگر حرکت می کنیم که می شویم اعلم. عالم از جهل نجات پیدا کرده و یک سلسله مطالبی را فهمید، اعلم آن فهمیده ها را مبادی قرار داده، مطالبی مجهولی که برای دیگران روشن نیست کشف می کند و می شود اعلم، ولی هر دو در مفاهیم و مبادی و منابع معرفتی سیر می کنند، هیچ کدام به خارج از آن [مفاهیم] راه پیدا نمی کند! مقداری هم بخشی از آن چه را خواندند عمل می کنند، اما کسی که دارای هجرت وسطاست و جهاد اوسط است او از علم به معلوم می آید، به این فکر نیست چیز یاد بگیرد یا اگر یاد گرفت و عالم شد بشود اعلم، این با مفاهیم کار ندارد، با صور ذهنی کار ندارد، با علوم کتاب کار ندارد، می خواهد آن چه را که این الفاظ و مفاهیم از او حکایت می کنند آن را بیابند، این می شود هجرت از علم به معلوم که این هجرت وسطاست و جهاد اوسط است. آن کسی که درس اخلاق می گوید و بحث اخلاقی دارد عدالت را معنا می کند، اقسام عدالت را ذکر می کند، این شخص هم در هجرت صغری و جهاد اصغر به سر می برد این با مفهوم کار دارد، اما کسی که واقعاً عادل شد او یک تلاش و کوشش کرد، جهاد و هجرت کرد از علم به معلوم؛ امام (رضوان الله علیه) این کار را در دروان همان اوایل جوانی انجام داد. ▪️ اگر کسی چهل روز با اخلاص حرکت کند چشمه های حکمت از قلب او بر زبان او جاری می شود، حالا اگر چهل سال این طور بود چطور؟! مرحوم آیت الله بهجت این چنین بود، امام (رضوان الله علیه) این چنین بود، اینها اوحدی از سالکانند؛ منتها هر کدام در رشته خاص خودشان. اگر طبق آن روایت «مَنْ‏ أَخْلَصَ‏ لِلَّهِ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً ظَهَرَتْ ینَابِیعُ‏ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ»،[2] نتیجه چهل روزه انفجار حکمت هست از دل بر قلم بنان و بیان، اگر کسی چهل سال این طور زندگی کرد همین طور است! از دوران جوانی تا دوران سالمندی از این بزرگوار جزء اخلاص چیز دیگر نشنیدیم، آن وقت که صحنه مبارزه بود به این فکر نبود ما در این بخش موفق شدیم خودی نشان بدهد، از اعلامیه هایشان، از بیاناتشان، از قلم و آثارشان پیدا بود به اینکه دارد خدا را شکر می کند که بندی از بند هایی که دست و پای اسلام است او باز کرده است. پس اولین خصلت امام این است که او هجرت کرده از علم به معلوم و باور کرده است! [1]. مصباحُ الهِدایَة الی الخِلافَة و الوِلایَة، ص49 و 50؛ «..و برای سالکِ ‏‎ ‎‏عارف، راه ورود به این گونه معارف و تمامی حقایق، شناخت نفس است. پس در ‏کسبِ این معرفت که شاه کلید و چراغ روشنِ هدایت است بکوش که هر کس نفس ‏‎ ‎‏خود را بشناسد به یقین پروردگارش را شناخته است». [2]. جامع الاخبار (للشعیری)، ص94، #ویژه_سالگرد_امام_راحل #هجرت_از_علم_به_معلوم #معرفت_نفس #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاریخ: 1388/03/14 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 روز یازدهم ماه #شوال 1441 ▪️ ترسیم قیام پانزده خرداد #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 ترسیم قیام پانزده خرداد ▪️ امروز پانزدهم خرداد است؛ در پانزدهم خرداد 1342 هجری شمسی قیامی به پا شد كه آن قیام، روشنگر انقلاب بود و رهبر انقلاب (رضوان الله علیه) آن قیام را به خوبی ترسیم كرد، آن كس كه این قیام را به پا كرد، قیم این قیام و مفسر این قیام است. ▪️ فرمود چهار ركن، 15 خرداد را ترسیم كرد:[1] زمانش عاشورا بود كه سخنرانی امام در عصر عاشورا زمینه این قیام را در دوازدهم محرم كه پانزدهم خرداد بود فراهم كرد، این زمان. ▪️ زمین و مكان هم مهد فقاهت بود؛ یعنی مدرسه فیضیه، این دو ركن اساسی یعنی زمان و زمین و مكان عامل مهم پانزدهم خرداد شد. ▪️ ركن سوم این است كه فرمود بنگرید كه شهدای پانزدهم خرداد از چه گروه بودند؛ الآن كه سالیان متمادی از آن می ‌گذرد، شاید كسانی از نزدیك شاهد آن صحنه نبودند، فرمود لوح قبور شهدای پانزده خرداد را ببینید كه آیا غیر مسلمان در این قیام حضور داشت یا همه مسلمان و ارادتمندان عترت طاهره بودند؟! هیچ غیر مسلمانی در این قیام سهمی نداشت. ▪️ چهارم: وقتی از لوح قبورشان فهمیدید اینها شیفتگان عترت طاهره بودند، زندگی داخلی اینها را بررسی كنید كه از قشر مُسرِف و مُترَف بودند یا از طبقه محروم و مستضعف. ▪️ با بررسی این اضلاع چهارگانه روشن می ‌شود كه پانزده خرداد برای همیشه روز عزای عمومی است؛ یعنی عاشورا جلوه كرد، فیضیه ظهور كرد، مسلمان ها عمل كردند و محرومین به پا خاستند؛ ما وامدار مكتب و مَدرَس و مسلمین و محرومانیم. [1]. صحیفه نور، ج21، ص88. #ویژه_سالگرد_امام_راحل #پانزده_خرداد #وامدار_مكتب_و_مَدرَس_و_مسلمین_و_محرومان #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 خطبه های نماز جمعه تاریخ: 1371/03/15 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 روز دوازدهم ماه #شوال 1441 🔹 دوری ازعلم غیر نافع #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra