💠 سخاوتمندانه
🔹 برخی ها نقل کردند و در جوامع روایی ما هم هست، مخصوصاً یک روایت نورانی از وجود مبارک امام جواد (صلوات الله و سلامه علیه و علی آبائه و ابنائه» آمده که «مَنْ أَیقَنَ بِالْخَلَفِ جَادَ بِالْعَطِیةِ».[1] در این روایت نورانی که امام جواد (سلام الله علیه) فرمود، فرمود اگر کسی در راه خدا [عمل] خیری را انجام داد، مالی را در راه خدا، وقتی را در راه خدا، فکر و اندیشه ای را در راه خدا، راهنمایی و هدایتی را در راه خدا، قلم و قدمی را در راه خدا، مکتوبات و مسطورات و کتاب های علمی که خدای سبحان به آن کتاب های علمی که رهبری جامعه را به عهده دارند سوگند یاد می کند و می گوید به مرکّب عالم قسم، به قلم عالم قسم، به کتاب عالم قسم؛ ﴿ن﴾ یعنی مرکّب، ﴿وَ الْقَلَمِ﴾ که روشن است، ﴿وَ مَا یسْطُرُونَ﴾؛[2] وقتی به مقاله یک محقق و پژوهشگر قسم یاد می کند، به قلم یک محقق قسم یاد می کند، به مرکّب یک محقق که راهنمایی دیگران را، رهبری جوان ها و هدایت مردم را به عهده دارد خدا سوگند یاد می کند، قهراً به آنها چندین برابر پاداش می دهد! این سخن نورانی امام جواد (صلوات الله و سلامه علیه) این است: «مَنْ أَیقَنَ بِالْخَلَفِ جَادَ بِالْعَطِیةِ»؛ فرمود در اینکه خدای سبحان پاداش می دهد و حرفی در آن نیست؛ گرچه در بعضی از امور دارد که ما بعداً انجام می دهیم ولی در بخش پاداش، پاداش می دهد، سریعاً هم انجام می دهد.
🔹 معنای سرعت این نیست که کسی کار خیر انجام داد به فاصله یک ساعت یا دو ساعت یا یک لحظه آن پاداش می آید، نخیر! خَلَف یعنی خَلَف! وجود مبارک امام جواد فرمود کار خیری که شما کردید، مالی که از خودتان بر می دارید و در راه خدا می دهید، در حقیقت مال خدا را در راه او مصرف می کنید! این نظیر سنگی نیست که در باغی در اثر رطوبت و باران این سنگ فرو رفته، شما بخواهید این سنگ را بردارید که جای آن خالی است گود است تا جای او پر بشود مدتی طول می کشد، فرمود مالی که از اموال خود بر می دارید و در راه خدا می دهید مثل آن است که یک سطل آب از رودخانه بردارید و در راه خدا اعطا کنید، این برداشتن همان و پُر شدن همان! اگر شما یک ظرف آب از رودخانه گرفتید، این طور نیست که چند ماه صبر بشود تا جای او پر بشود؛ دیگر ممکن نیست جای این آب خالی باشد! آب که روان است، فیض خدا که روان است او «دائم الفیض» است، «دَائِمَ الْفَضْلِ عَلَی الْبَرِیة»[3] است همان لحظه جای آن پر می شود؛ منتها تا شخص بفهمد و به او برسد ممکن است طول بکشد، شخص دیر می فهمد ولی هم اکنون جای آن پر شده است. این بیان نورانی است کسی یقین داشته باشد که خلف جای سلف را فوراً پر می کند «جَادَ بِالْعَطِیةِ»؛ جوادگونه بخشش می کند و سخاوتمندانه می بخشد.
[1]. وسائل الشیعة، ج16، ص288.
[2]. سوره قلم, آیه1.
[3]. مصباح الکفعمی، ص647.
#روز_قلم
#رهبری_و_هدایت_مردم
#خلف_جای_سلف
#دائم_الفیض
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس تفسیر سوره مبارکه لیل ـ جلسه 3
تاریخ: 1398/12/21
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 آقازاده
🔹 شما بزرگواران وارث یک میراث بزرگی هستید و اصرار قرآن کریم این است که آدم میراثش را حفظ کند. اینکه به ما می فرماید «یا ابْنَ آدَم» یعنی شما آقازاده هستید، حداقل این است که در حد فرشته باشید، برای اینکه پدر شما کسی بود که فرشته ها در برابر او سجده کردند. اگر بگویند شما همشهری میرداماد هستید یا همشهری شیخ بهایی هستید این إکرام است؛ یعنی شما شجره طیبه دارید، میراث دارید. خدا وقتی می خواهد به ما احترام بکند می فرماید شما آقازاده هستید! شما کسی هستید که پدرتان همه فرشته در برابر او سجده کردند, خودتان را کم نفروشید «یا ابْنَ آدَم»!
🔹 در بخش پایانی سوره مبارکه «حج» خدای سبحان گذشته از آن «یا ابن آدم» هایی که دارد به ما می فرماید درست است که او پدر شما است، ولی جدّ أعلای شما است. پدر نزدیک شما ابراهیم خلیل است ﴿مِّلَّةَ﴾، این ﴿مِّلَّةَ﴾ منصوب به «اغراء» است یعنی «خذوا» ﴿مِّلَّةَ أَبِیكُمْ إِبْرَاهِیمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِینَ مِن قَبْلُ﴾،[1] شما دین پدرتان را بگیرید آدم که جد داشته باشد, جد اعلا داشته باشد, پدر داشته باشد، بالاخره همه پدر هستند; فرمود ﴿مِّلَّةَ أَبِیكُمْ إِبْرَاهِیمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِینَ مِن قَبْلُ﴾، شما فرزند خلیل حق هستید, شما شناسنامه دارید، او ملکوت را دید شما نگاه کنید!
🔹 ما در فارسی بین نگاه و دید فرق می گذاریم، می گوییم نگاه کردم ولی ندیدم! در عربی بین نظر و رؤیت فرق است، گاهی انسان که استهلال می کند و می خواهد ماه را ببیند می گوید: «نظرت إلی القمر فلم أره» نگاه کردم ولی ندیدم. نظر غیر از رؤیت در عربی است، نگاه غیر از دیدن در فارسی است. در سوره «انعام» فرمود او دید،[2] در سوره «اعراف» فرمود نگاه کنید! نگاه کردن برای این است که شاید ببینیم! راه پدرتان را بروید: ﴿أَ وَ لَمْ ینْظُرُوا فی مَلَكُوتِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ﴾.[3]
[1]. سوره حج، آیه78.
[2]. سوره انعام، آیه75.
[3]. سوره اعراف، آیه185.
#نگاه_و_دیدن
#راه_پدر
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 دیدار شهردار و اعضای خانه حکمت اصفهان با حضرت استاد
تاریخ: 1398/10/24
🆔 @a_javadiamoli_esra
حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی:
✳️علم بدون هستی شناسی فاقد کارایی است/ تحول علوم انسانی سیاسی نیست
🔹باید جهان بینی و هستی شناسی به کمک علم بیاید تا علوم حاصله بتواند آثار وجودی برای هستی و کمال انسان داشته باشد.
🔹علم؛ چه به معنای کشف واقع باشد و چه به معنای کارکردهایی برای حل و فصل معضلات، در هر صورت آثار فرهنگی و تمدنی خود را بر جای خواهد گذاشت و می‌بایست در باب مقؤله علم، بر اساس جهان‌بینی اظهار نظر کرد
🔹شاید در کشور ما که سوگمندانه، مناسبات سیاسی ناصحیحی در آن حاکم است، افرادی اینگونه تصور کنند که رویکرد علوم انسانی اسلامی، نافی بحث آزاداندیشی است، اما می‌بایست توجه داشت که جریان علمی‌ای که از آن، به عنوان تحول در علوم انسانی یاد می‌شود، ذاتاً بحثی سیاسی و امنیتی‌ای نیست، گرچه عده‌ای خلاف این باور را متصور هستند
🔹اولین گام در تأثیرگذاری بر جامعه این است که خود اشخاص، خواهان تحول در هویت انسانی خود باشند. هم اینک حضور در عرصه‌های بین‌المللی، برای افرادی که نتوانسته‌اند خود را بازیابی و تعریف صحیح اسلامی نمایند، دست آوردی جز تأثیرپذیری از آن جوامع ره آورد نداشته است
متن کامل مصاحبه 👇👇👇
https://b2n.ir/344338
منبع: News.esra.ir
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 عرش الهی
🔹 اگر کسی از این «معارج» که «الصَّلَاةُ مِعْرَاجُ المُؤْمِن»[1]است قدم به قدم بالا رفت ـ اینکه گفتند «قُرْبَةٌ إِلَی اللَّه» همین است که قدم به قدم انسان بالا می رود ـ ترقّی می کند، این «معارج» را یکی پس از دیگری طی می کند و به عرش الهی نزدیک می شود که از آن به بعد بعضی از قلوب هستند که «قَلْبَ الْمُؤْمِنِ عَرْشُ الرَّحْمَنِ».[2] در روایات ندارد که اگر کسی مؤمنی را برنجاند و آبروی او را ببرد عرش خدا به لرزه در می آید؟! آن عَرش ﴿الرَّحْمانُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی﴾[3] که نیست، بلکه همین عرشی است که خدای سبحان از آن به عنوان «عَرش» الهی یاد کرده است که قلب مؤمن «عَرْشُ الرَّحْمَن» است و این شخص با «عَرش» الهی رابطه پیدا کرد، این اگر آسیب ببیند می لرزد! خیلی ها هستند که به همین «عَرش» وابسته هستند! گاهی یک انسان می تواند عذاب را از یک مملکت به دور بدارد!
🔹 همین زکریای بزرگواری که در همین شیخان دفن است، ایشان از شاگردان وجود مبارک امام رضا (سلام الله علیه) بود، به حضرت عرض کرد که حالا سنّ من بالاست، قدمای اصحاب، دوستان ما و رفقای ما رحلت کردند و جوان ها روی کار آمدند، اجازه می دهید من از قم بیایم بیرون؟ فرمود: نه! در قم باش که خدا به برکت تو عذاب را از آن منطقه بر می دارد، همان طوری که به برکت پدرم موسی بن جعفر عذاب را از بغداد بر‌داشت؛[4] این می شود «عَرشِ» خدا! هر کسی که این طور نیست! اگر کسی به این جا برسد، ممکن است توجه به او مثل توجه به «عَرش» خدا و بی اعتنایی به او بی اعتنایی به «عَرش» خدا باشد. این در بعضی از روایات است ـ نه همه ـ که اگر قلب فلان مؤمن را کسی به درد بیاورد «عَرش» خدا می لرزد؛ آن عَرشی که ﴿اسْتَوی عَلَی الْعَرْش﴾ ظاهراً منظور آن نیست، مگر حالا انسان حجّت الهی باشد، ولی عصر باشد، پیغمبر باشد، امام زمان باشد که آن حساب دیگری دارد؛ امّا افراد عادی و مؤمنان همین هایی هستند که قلب اینها «عَرْشُ الرَّحْمَن» است.
[1]. مفاتیح الغیب، ج1، ص، 226.
[2]. بحارالانوار، ج55، ص39.
[3]. سوره طه، آیه5.
[4]. الإختصاص، ص87؛ «عَنْ زَكَرِیا بْنِ آدَمَ قَالَ قُلْتُ لِلرِّضَا(علیه السلام) إِنِّی أُرِیدُ الْخُرُوجَ عَنْ أَهْلِ بَیتِی فَقَدْ كَثُرَ السُّفَهَاءُ فَقَالَ لَا تَفْعَلْ فَإِنَ أَهْلَ قُمَ یدْفَعُ عَنْهُمْ بِكَ كَمَا یدْفَعُ عَنْ أَهْلِ بَغْدَادَ بِأَبِی الْحَسَنِ(علیه السلام)».
#قلب_مؤمن
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس تفسیر سوره مبارکه غافر ـ جلسه 11
تاریخ: 1393/11/13
🆔 @a_javadiamoli_esra