.جریان علمی داخل کشور عمدتا نگاه بت وار به #علم_مدرن دارد و تاملات بومی گرا را بر نمی تابد و البته این نکته در کنار ضعف علم تجربی در سنت بومی و فاصله داشتن تولیدات بومی با تراز جهانی، به هرگونه تقلای انتقادی داخلی بدبینی ایجاد میکند و به حساب همان لاطائلاتی گذاشته می‌شود که در فضای گذشته بعضا موجود بود. راهکار پرفایده جریان #علم_دینی ، گفتگو با سرچشمه و خاستگاه علم جدید است... طبعا سرریز این گفتگوها و نقدها به فضای علمی داخلی، برخی نگاههای دگم داخل را هم متاثر خواهد کرد. گفتگوهای جهانی در باب #علم_بدیل حتما که مورد استقبال اندیشمندان سایر کشورها قرار خواهد گرفت. https://eitaa.com/a_najafpour

. قبلا در یادداشت (علوم اجتماعي توحیدی👆 https://a-najafpour.ir/tohidi/ ) در باب غفلت #علم_مدرن از اراده های دیگری که در تحولات جوامع و تاریخ دخیل هستند، گفتم و افزودم که به خاطر همین نقصان، توان تبیین و پیشبینی و تجویز #علوم_اجتماعي مدرن و در کل معرفت انسان مدرن دچار اشکال و اعوجاج می‌شود فلذا این علم و معرفت نمی‌تواند نیاز معرفتی تحلیلی انسان توحیدی امروز را برآورده کند. حضرت آیت الله میرباقری در این گفتگو از دریچه قرآن به تحلیل و تجویز برای انسان موحد در قبال تحولات امروز دنیا و منطقه و جبهه #مقاومت می پردازد: https://www.aparat.com/v/zxk3g28 https://eitaa.com/a_najafpour

الگوی مواجهه با تحولات پارادایمی اخیرا مصاحبه ای از جناب حجت الاسلام و المسلمین دکتر رضا غلامی منتشر شده که ایشان به صراحت به نفی علوم انسانی اسلامی و علم دینی میپردازد. سوابق ایشان در شورای عالی انقلاب فرهنگی و کنگره علوم انسانی اسلامی و همچنین کنشگری علمی و اجرایی ایشان در این عرصه، بخشی از فعالان حوزه #علوم‌_انسانی_اسلامی را به واکنش‌های انتقادی واداشته و دلایل مختلفی بر این تغییر مواضع ایشان، از کم دانشی گرفته تا تاثیر تحولات سیاسی و حتی تنش ها و اختلافات داخلی و ... برشمرده اند. در این مورد چند نکته را باید دقت کرد: ۱- ادبیات علوم انسانی اسلامی و #علم_دینی سابقه ای بالاتر از نظام جمهوری اسلامی دارد و محدود به صاحبنظران ایرانی هم نیست و روز به روز هم بر غنای آن افزوده می‌شود. فلذا با تغییرات نظری یک نفر مورد خدشه قرار نمی‌گیرد. ۲- تحولات فکری و پارادایمی پژوهشگران امری عادی در ساحت اندیشه است و حتما هم منشا معرفتی صرف ندارد و عوامل غیرمعرفتی هم در این تحولات نقش دارند. مهم اینست که فرد چقدر می‌تواند روایت موجهی از این تغییر پارادایم ارایه دهد. از این رو: اولا نباید کسی را به دلیل تغییرات نظری مواخذه کرد؛ ثانیا باید به گفتگو و نقد نظریات جدید و مهم‌تر از آن، فهم و نقد استدلال های توجیه گر این تغییرات پرداخت؛ ثالثا عوامل غیرمعرفتی این تغییرات نظری را واکاوی و افشا کرد. ۳- در فضای آکادمیک ایران خیل زیادی از استادان و پژوهشگران متعلق به پارادایم #علم_مدرن ، حضور دارند که فضای تعامل علمی و نقد روشمند دوستانه و محترمانه بین ایشان و پارادایم علوم انسانی اسلامی در جریان است... جناب دکتر غلامی حداکثر از پارادایم علم اسلامی به پارادایم علم مدرن سوق یافته فلذا همچنان محترم است و طبعا حسب وسع علمی می‌تواند مورد گفتگو و نقد قرار گیرد. در کل هم حواسمان باشد که بخشی از راه علوم انسانی اسلامی از شناخت و نقد روشمند علم مدرن می‌گذرد. عزیز نجف‌پور آقابیگلو https://eitaa.com/a_najafpour