کِی شود حُر شَوَم و توبهی مردانه کنم؟
سینه ام را ز چه مَنزلگهِ بیگانه کنم؟
سینه ویران شدهی توست به والله حسین
گنج را من طلب از سینهی ویرانه کنم
ای تو مستانگی من! چه لزومی دارد
عشقِ تو باشد و من باده به پیمانه کنم
میروَم هیئت و در بَدو ورودَم زین پَس
مشکلی نیست اگر نیّت میخانه کنم
آه اگر شمع تویی تا به اَبد شرمَم باد
خنده بَر حالِ پُراز گریهی پروانه کنم
ای سَرِ نیزه نشین کاش نسیمی بودم
تا که گیسویِ پریشانِ تو را شانه کنم
بارها توبه شکستَم تو، ولی بخشیدی
کِی شَوَد حُر شَوَم و توبهی مردانه کنم؟!
#شعر
#حسینیات
•✾•❀﴾@aavaregi﴿❀•✾•
رفتم که خار از پا کشم، محمل ز چشمم دور شد
یک لحظه من غافل شدم، یک عمر راهم دور شد
#شعر
#توبهنامه
دنیا که تمام شدنی است، هرچه داشتیم را باید بگذاریم و برویم، ولی آخرت چه؟ آن را هم کسی یقین ندارد که به آن دست خواهد یافت.
اینجاست که آواره معنا میشود، آواره یعنی کسی که هیچ جایی برای اتراق همیشگی ندارد، اصلا حق ندارد به جایی عادت کند...
این است که همه آوارهاند، فقط مؤمنین میدانند که این دنیا جای ماندن نیست و بیشتر مردم حتی نمیدانند که آوارهاند!
هرچند داریم عدهی کمی که آواره نیستند، آنها که در آغوش خدا آرام گرفتهاند و یقین دارند در آخرت چه مقامی دارند...
«یا جابر، إن المؤمنین لم یطمئنوا إلی الدنیا ببقائهم فیها، و لم یأمنوا قدومهم الآخرة...»
🌱صادق آل محمد(علیه السلام)، أصول کافی
#خطورات
#روایت
#آواره
•✾•❀﴾@aavaregi﴿❀•✾•