سال‌ها پرسیدم ازخود ڪیستم؟
آتشـم، شـوقم، شـرارم، چیـستم؟
دیدمش امروز و دانستم ڪنون
او بجـز مـن، من بجـز او نیستم...!!
#مولانا
۷ دی ۱۴۰۲
یک آن شد این عاشق شدن ، دنیا همان یک لحظه بود
آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود
وقتی که من عاشق شدم شیطان به نامم سجده کرد!
آدم زمینی تر شد و عالم به آدم ، سجده کرد!
#افشین_یداللهی
۷ دی ۱۴۰۲
۷ دی ۱۴۰۲
بگو به آینه‌ها علت جوان شدنت را
بگو که جشن بگیرند جاودان شدنت را
بگو شهاب دعایت چگونه سر به فلک زد؟
بگو به خلوت شب سرِّ کهکشان شدنت را
اراده کن که به هر رودخانه‌ای بچشانی
به قدر جرعه‌ای از راز بی‌کران شدنت را
تو ای همیشهٔ گمنام! وقت مرگ چه کردی
که شهر خیره شده شهرهٔ جهان شدنت را
چه کارنامهٔ سرخی! عجب اقامهٔ سرخی!
چه سربلند شدی فصل امتحان شدنت را
گذاشتی به دل بادهای وحشی سرکش
تو ای بهارترین! حسرت خزان‌شدنت را
اگرچه هم‌قفسان آه می‌کشند به یادت
پرنده‌ها همه شوقند آسمان شدنت را
تمام چلچله‌ها جار می‌زنند پس از این
تو را و قصهٔ محبوب عاشقان شدنت را
#فاطمه_عارف‌نژاد
#شهید_سیدرضی_موسوی
#سیدرضی
۷ دی ۱۴۰۲
شهید #سید_رضی_موسوی؛ #شهدای_گمنام؛ #شهدای_امنیت
#شهدای_مدافع_حرم؛ #شهدای_سلامت؛ #حاج_قاسم_سلیمانی؛ #تلنگر
نه از سرِ درد، سینه را چاک زدیم
نه با دل خود، سری به افلاک زدیم
از خون شهید، لاله‌ها روییده
ماها چه گُلی بر سر این خاک زدیم؟
#حامد_طونی
۷ دی ۱۴۰۲
2_144200951319576275.mp3
16.51M
نصف دلِ تنگم مال ابالفضله
نصف دلِ تنگم مال حسینه
هر جوری میبینم این دل دیوونم
خودش یه جورایی بین الحرمینه
#حسن_عطایی
#شب_جمعه
#قشنگه👌
#حال_دلم
۷ دی ۱۴۰۲
مرد میدان
تـو فـارغ از همـهٔ احتــرام‌هـا بــودی
گـریزپا چــو غــزال از مقــام‌ها بــودی
به‌فـکر آب و غـذای گرسنـگان صبــور
شریـک تشـنه‌لبـان با صیــام‌ها بـــودی
چو شاعری که به مردم امید می‌بخشد
همیـشه مظهر سـلم و سلام‌ها بــودی
به جـانِ دشـمنِ بـدخــواهِ مــردم‌آزارت
کشـــیده تیــغِ خــدا از نیــام‌ها بــودی
تــو فاتـح همـهٔ قلــه‌هـای در میــدان
تـو روح‌بخـش و امیـرِ قیــام‌ها بــودی
شبـیهِ شـاه شهیـدان به خـاک افتـادی
کـه حـامـی حـرم آن امــام‌هـا بـــودی
#سردار_دل‌ها
#اولین_غزل_بنده
#جواد_محمدی_دهنوی
۱۳ دی ۱۴۰۰
۷ دی ۱۴۰۲
مثل نیلوفر نشستی روی مرداب دلم
همچنان جان می دهی جانا به سهراب دلم
باتو شیرین می شود در منطقم ای دوست مرگ
تا حکومت می کنی بر شهر بی تاب دلم
از تو تندیسی طلایی ساختم در باورم
ای که جا خوش می کنی هر لحظه درقاب دلم
جاده تاریک است وفانوسم ندارد روشنی
روشنم کن با نگاهی تازه مهتاب دلم
#جمیله_عجم
۷ دی ۱۴۰۲
شهر درخواب است ومن برموج بیداری سوار
مثل طوفان بردی ازدریای احساسم قرار
شانه هایت مامن عشقندومن محروم ازآن
از تب یادت ندارم یک نفس راه فرار
تیک وتاک ساعت واعصاب خرد لحظه ها
اشک ها رقصان شده برگونه ام بی اختیار
بی قراری هرنفس تشدید شد درجان شب
دردلم صدها پرنده درهوای انتحار
نق نق شیرمریض خسته هردم روی مخ
می شود همدست دلتنگی واین حال نزار
عاصی ام ازدست این آهنگ غمگین زمان
بی صداجامانده ام بر روی ریل انتظار
کی به پایان می رسدکابوس پرتکرار درد
خسته ام ازگم شدن در کوچه های اضطرار
کاش می شدردشدازاین فصل زرد فاصله
درکنارت می زدم دلواپسی ها رابه دار
مثل پاییزم پراز دلشوره های رنگ رنگ
بازهم مانند ابرعاشقی برمن ببار
شاید ازنو گل کند لبخندلبهای غزل
یا بشویی ازتن اشعاردلگیرم غبار
صدهزاران سال اگرهم بگذرد من عاشقم
می زنم عشق تو را در گوش دنیاباز جار
✍️#جمیله_عجم
۷ دی ۱۴۰۲
همیشه داغ تو در سینه هایمان جاریست
بهانه است شب جمعه ساعت یک و بیست
#امیرحسین_پورعزیز
۷ دی ۱۴۰۲
۸ دی ۱۴۰۲
ای قوم به حج رفته کجایید کجایید
معشوق همین جاست بیایید بیایید
معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار
در بادیه سرگشته شما در چه هوایید
گر صورت بی‌صورت معشوق ببینید
هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید
ده بار از آن راه بدان خانه برفتید
یک بار از این خانه بر این بام برآیید
آن خانه لطیفست نشان‌هاش بگفتید
از خواجه آن خانه نشانی بنمایید
یک دسته گل کو اگر آن باغ بدیدیت
یک گوهر جان کو اگر از بحر خدایید
با این همه آن رنج شما گنج شما باد
افسوس که بر گنج شما پرده شمایید
#مولوی
۸ دی ۱۴۰۲